Living With The Pervert Brothers (ONGOING)

LWTPB 19

SAFARA'S POV

"Saf, i'll go first. Pupunta pa ko sa shop ni mom. Bye." Paalam ni Venice sakin sabay nagmamadaling lumayas. If I know, reason niya lang yon at ang totoo, makikipagkita siya kay Steven. Sikat na basketball player si Steven sa kabilang university at ang gaga, naka-big catch. Pauwi na rin ako since pumasok lang naman ako para gawin ang mga final requirements dahil konti na lang, i'm finally building my own name.

"Safara!" Napatingin ako sa likod ko at nakita ko ang isang pamilyar na mukha. Siya yung lalake na walang kaabog-abog na tumabi sakin sa library. I'm not good in names and he's not that important kaya naman hindi ko matandaan ang pangalan niya kahit na sabihin pa nating ang gwapo nito at mas big catch. But no, I have Aidan. Ugh, nagiging mabait na nga ata ako at sweet ng dahil sa hampaslupang yon. Ni-hindi ko na nagagawa ang mga pang-aaping madalas kong gawin dati. Halos buong araw ko, kay Aidan umiikot and I know it's not healthy. I love him, yes but I need to remind myself na i'm only 19 and there are many things na mas dapat unahin ko. I'm quite ambitious that's why I wouldn't let myself drift in that so called, "love relationsip"

"Hey," Bati niya pagka-lapit niya sakin. Tinitigan ko lang siya dahil hindi niya ko madadaan sa pagpapa-cute niya.

"You don't remember me, eh?" Tanong niya sabay flash ng makalaglag panga at panty niyang ngiti samahan pa ng dimples niya shet may mga ganito pa pala talaga lalake eno? Noong una, akala ko wala na eh, pero meron pa pala. Pero di ko maitanggi na mas better si Aidan sa lalakeng 'to whoever he is.

"Obvious ba?" Pagtataray ko dahil alam ko na ang mga simpleng galawan na ganyan. Kung akala niya'y madadala niya ko sa mga ganyan, nagkakamali siya. Sa Aidan moves lang ata ako naaapektuhan pero pag sa iba, no freakin way. And why the hell am I comparing Aidan and this ass? Puro na ko Aidan Aidan Aidan hindi na talaga healthy ang ganito.

"Okay. So let me introduce myself again. Kent Borromeo." Sabi niya sabay lahad ng kanang kamay niya sa harap ko. Tinitigan ko lang iyon at nag smirk sa harap niya. Nang maramdaman siguro niyang wala akong balak makipag-kamay sa kanya, bigla siyang napabuntong-hininga sabay hawak sa batok niya.

"Ang sungit mo pala talaga. Akala ko sabi lang ng iba, pero totoo pala." Sabi niya sabay tawa as if may isang nakakatawang joke siyang sinabi. Eto ata ang kadalasang problema ng mga gwapo, yung pagiging weird nila. Hay jusko.

"Pwede ba layuan mo nga ako." Irita kong sabi habang patuloy pa rin sa paglalakad. Paniguradong pag nakita kami ni Aidan, magagalit nanaman yon na akala mong go na go ako sa paglandi. Hanep din ang isang yon, hindi pa nga kami pero akala niya, kanya ako pero baket parang gustong-gusto ko naman na nakikita siyang nagseselos at takot na takot maagaw ako? Feeling ko tuloy humahaba ang buhok ko segu-segundo. Punyeta 'tong mga iniisip ko. Hindi ko akalain na iisipin ko ang mga bagay na ganito.

"Eh ayoko nga." Naka-ngising sagot nitong lalakeng FC na'to sakin. Sobrang kulit nito. Panigurado ako clingy 'to pag nagka-girlfriend.