Living With The Pervert Brothers (ONGOING)

LWTPB 01

I'm on my way home when my phone buzz. Ang sakit ng ulo ko. I drink bourbon, but not too much. Pero baket ganito? Agad ko namang binasa yung text ni Lolo sakin. Oh well, my parents died when I was still a kid.

Nag-crash yung eroplanong sinasakyan nila. We were very down that time. I was in misery. Lumaki ako na kasama si Lolo. Pero madalas din na wala siya dahil sa mga business meetings niya sa iba't-ibang bansa. Kaya naman laging ako lang ang naiiwan sa bahay. Bar is my second home. Wala akong kapatid. I love being alone. I prefer to be with bloody mary, vodka, mojito's and such alcohol drinks than to be with anyone.

*SAFARA! WHERE ON EARTH ARE YOU?!*

Yan yung nakalagay sa text ni Lolo. Ang laki ko na para i-baby sit pa niya. Tss. Graduating college na ko. I'm taking up BS  Travel Management. Oh well, binilisan ko na yung pagda-drive ko sa baby ferr ko. Buti na lang talaga nakakapag-drive pa ko kahit na umiikot yung buong paningin ko. After a minute, nakarating naman na ko sa tapat ng napaka-laki naming bahay. Daig pa namin ang nagtataguan ni Lolo dahil sa laki neto.

Pumasok naman na ko at nakita ko si lolo na may kausap sa cellphone niya. Agad siyang napatingin sakin at ngumiti.

"Wag na Miguel. Nandito na siya." Sabi niya sa kung sinumang hampaslupang kausap niya.

"Hi Lolopops! Looking for me, eh?" Nakaya ko namang lumapit sa kanya at humalik sa pisngi niya. Close kasi kami niyan.

"Where have you been? And god, Safara, you're drunk!"

"I am, Lo. Ano ba. Don't worry. Ayos lang ako." Sabay upo ko sa couch namin na pang-mayaman. Umiikot talaga ang paligid ko. Damn mukhang kailangan ko atang dalasan ang pag gimik para hindi ako nagkakaganito.

"Sumasakit talaga ang ulo ko sayong bata ka! Pasalamat ka at naka-uwi kang buhay sa kalagayan mo na yan!" Well, sumasakit din ang ulo ko. Sounds fair.

"Lo, keep your tantrums for now. Bukas na lang yan. I'm tired. Matutulog na ko." Sabi ko sabay tayo at punta sa kwarto ko.

Nagising naman ako sa sikat ng araw na tumatama sa maganda kong mukha. Bumangon na ko at nag-ayos. Ang sakit ng ulo ko. Traydor na mga alak. Bumaba na ko at naabutan ko si Lolo na may kausap na isang lalake. Around 40's, I guess?

"Goodmorning, Lo."

"Gising ka na pala. By the way, this is your Tito Mike. Business partner ng dad mo, before."

"So you're Safara? Ang gandang bata ah." Ang honest, infairness. Yan ang mga gusto ko. Ngumiti lang ako at tumabi kay Lolo.

"Anyway, nasabi na ba sayo ng Lolo mo?" Nagtaka naman ako sa tanong niya.

"About what?"

"Hindi ko pa nasasabi sa kanya. Sige Mike, Salamat." Sabi ni lolo. Agad namang umalis si Tito Mike and what was that?

"Lo, ano yung di mo pa sinasabi sakin?"

"Since kailangan kong pumunta ng Spain bukas, maiiwan ka dito. And I won't agree with that fact. Kaya naman nakausap ko na si Tito Mike mo."

"About what? Go straight to the point, Lo!" Is it just me or what but I don't think I am liking kung ano man ang naiisip ko ngayon.

"You'll be staying at their house." Damn.

"Pardon, Lo? I think I heard you wrong."