teen wolf: a new story

artık biliyorum!

hala arabada oturuyor ve evet hala ağlıyordum. kollarımı ve çenemi yaslamış ön camdan dışarı bakıyordum. ve evet düşünüyordum. duyduklarımı, gördüklerimi..

bu öğrenmeyi istemediğim bir şeydi. ama sanırım hayat benim istediğim gibi gitmiyor. her şeyi mahvediyordum. stiles'ı neden öpmüştüm ki, ona karşı ne hissettiğimi bile bilmiyorken onu neden öpmüştüm? ve Derek'i neden takip etmiştim? BİLMİYORDUM! 

onun ne olduğunu öğrendiğim an sanki göğüs kafesim kalbimi sıkıştırıyormuş gibi bir sızı hissettim. ve o adamı görünce sanki boğuluyormuş gibiydim. neden bu kadar yoğun duygular yaşadığımı bilmiyorum. bunları soğukkanlılıkla da karşılayabilirdim ama ben bunu yapamadım. 

kaç saattir arabada oturduğumu bilmiyordum. ama hava kararmıştı. kendimi topladım. içimde yine anlamlandıramadığım bir hi,s vardı ve ben okula gidecektim. evet. arabayı çalıştırdım ve okula doğru sürmeye başladım. 

okulun otoparkına vardığımda arabadan indim ve neden içimdeki hisleri takip edip buraya geldiğime lanet ederek ileride duran Derek'in yanına gittim. kahretsin! hala ağlıyordum ve bunu kontrol edemiyordum. beni görünce şaşkınlıktan gözleri büyüdü. "ne olduğunu biliyorum!" dedim dişlerimi sıkarak. cevap vermedi. "lanet olasıca bir kurtadam olduğunu biliyorum!" diye bağırdım. 

"bunu nasıl öğrendin?" dedi hala üzerinden atamadığı şaşkınlığıyla.

"hastanede." dedim. bu kez sesim titremişti. "hastanede o adamın yanına gittiğinde."

"beni mi takip etmeye başladın?" dedi sinirle.

"hayır! bilmiyorum!" diye bağırdım bende.

o an okulun hoparlörlerinden ironik bi kurt uluması duyduk.

Derek şaka mı bu der gibi kafasını salladı.

"bu.. bu neydi?" dedim.

cevap vermeyip gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı.

"neydi bu?" diye tekrarladım. ve o an tüylerimi ürperten bir ulumayla olduğum yere çivilendim. korkuyla Derek'e baktım. o da şaşırmış bir şekilde duruyordu. daha sonra okulun kapısı açıldı ve Stiles'la Scott koşarak yanımıza geldi. içimden okkalı bir küfür savurdum.

Stiles beni görünce ağzı şaşkınlıkla açıldı ama ondan önce konuşan Scott oldu. "senin ne işin var burada?" dedi. 

"şey.. ben-" derken Stiles "ağlamışsın." diye söze girdi. hemen hırkamın kollarıyla gözlerimi sildim ve bir budala gibi "hayır." dedim.

Derek bizi görmezden gelerek "ne yaptığını sanıyorsun Scott? alfa'yı buraya mı çağırıyorsun?" dedi sinirle.

Stiles ve Scott, Derek "alfa" derken gözlerini büyüttüler ve "hey onun yanında neden söyledin" der bakışı attılar.

"biliyor." dedi Derek.

"nasıl?" dedi ikisi birden. daha sonra Scott Derek'in arabasının içine bakarak "hey, patronum nerde?" dedi. 

"ne?" diyip arabanın içine baktı Derek. "buradaydı." dedi bize dönerken. işte o an arkasındaki ölümcül canavarı gördüm. çığlık atmak istedim ama yapamadım. canavar ya da her ne olduğuna daha karar veremediğim şey pençelerini Derek'e geçirmiş havaya kaldırırken geriye doğru yalpaladım. Derek'in ağzından kanlar boşalıyordu. stiles , scott ve ben arkamızı dönmüş okula doğru topuklarken son kez arkama bakıp o kırmızı gözlerle göz göze geldim. ve içimdeki en büyük korkuyu işte o an hissettim.

***

okulun içine girmiş deli gibi ne yapacağımızı düşünürken stiles elindeki büyükçe penseyi kapıya sıkıştırdı. umarım işe yarardı. arkamızdaki koridora baktık ve duyduğumuz ulumayla son hız koridorda koşmaya saklanacak bir yer aramaya başladık. bir sınıfa girip bekledik. herkes nefes nefese kalmıştı ve olayın şokunu yaşıyordu. Stiles "penceresi olmayan bir yere gitmemiz lazım." dedi.