teen wolf: a new story

Yalan mı, gerçek mi?

Eveeeet, yeni bir bölüm daha. Mıltimedyada Lily için iki fotoğraf var, sizce hangiisi Lily olmalı seçmemde yardım ederseniz sevinirim. :) (1 mi 2 mi?)

(yazarın multimedyayla imtihanını mazur görün lütfen :) )

Yavaş adımlarla Derek'e ilerlerken gözlerimde biriken yaşlar görüşümü bulandırıyor gibiydi. Dizlerimin üstünde oturup elimi yarasının üstüne koyduğumda gülümsemiştim. Başarmıştım. Sonunda dönüşebilmiştim. Olduğum şeye yeniden sahip gibiydim. Derek de bana bakıp gülümserken yavaşça doğrulup bana sarıldı. 

Kafamı kaldırıp Peter Hale'i görmemle tekrar öfkelenmiştim. Ayağa kalkıp karşısına dikilince Derek de ayağa kalktı. Muhtemelen yarası birazdan kapanırdı.

"Neden geldin?" dedim soğuk bir sesle.

"Kapatmadığım hesaplar var." dediğinde alaycı bir şekilde güldüm.

"Çok güzel. Çok güzel bir neden. Geri dönüp insanların hayatlarını mahvetmek için gerçekten çok güzel bir neden." dedim kısa bir alkış eşliğinde.

"Lily, seninle konuşma fırsatım olmadı. Bu yüzden önce konuşmamız gerek." dedi Peter ciddi bir ifadeyle. 

"Ah! Ciddi misin? Ne konuşucaz peki? Biyolojik babam olma konusunda bir şeyler zırvalayacaksan deneme bile. Ben gerçek babamı daha yeni kaybetmişken karşıma çıkıyorsun. Amacın ne?" dedim bağırır gibi.

"Bende bunun için konuşmak istiyorum." dediğinde öfkem daha da artmıştı. Bir kaç adım atıp tam karşısına dikildim.

"İstediğin yeniden bir Alfa olmaksa, sakın durma. Bunun için geri gelmedin mi? Öldür beni. Bununla yaşamak istemiyorum. İçimde her geçen gün büyüyen bir boşluk varken istemiyorum. Olmam gereken bu belki evet, az önce bunu tekrar başardım belki ama bunun böyle devam etmeyeceğini ikimizde biliyoruz." dedim ağlamamak için kendimi tutarken.

"Lily, lütfen sana yardım etmeme izin ver." 

"NEDEN? Neden yardım etmek istiyorsun? Sen hiç bir şeyi karşılıksız yapmazsın? Neden?" dedim saçlarımı çekiştirerek sinirle boş odada dolanmaya başlayıp.

"Çünkü o karanlık boşluk sadece senin içinde değil." dediğinde hareket etmeyi kesip kafamı kaldırınca ona baktım.

"Sakın.. Bunu düşünme bile." dedim hiddetle.

O sırada Derek yanıma gelip beni tutunca titrediğimi farkettim. Kafamı omzuna koyup kendimi bırakınca kollarını omzuma dolayarak bana sarılmıştı.

"Gitsen iyi olur." dedi Derek Peter'a.

Peter bana uzun uzun baktıktan sonra gidince rahatlamıştım.

"Seni eve bırakmamı ister misin?" diye sordu Derek.

"Olur.." diye mırıldanırken hala ona sarılıyordum.

"Bu şekilde mi gitmemizi istiyorsun?" dediğinde güldüğünü hissetmiştim.

Gülümseyerek ondan ayrıldığımda yüzündeki o iç eriten ifadeyi gördüm. Gözlerinin içine bakarken yaşadıklarımızı düşünüyordum. Gerçek olup olmadığını.. Bana karşı oln hislerinde dürüst olup olmadığını.. Uzattığı elini tuttum ve dışarı çıktık.

Eve geldiğimizde beni odama çıkarmıştı. Koltuğa oturunca ona gözlerimi büyütüp bakmıştım.

"Pijamalarımı giymem gerek." dedim gülmemek için kendimi tutarken.

"Kesinlikle." dedi otuz iki diş sırıtırken.

"Derek!" dedim yatağın üzerindeki yastığı ona fırlatırken. Ayağa kalkıp saniyesinde önümde dikilince şaşırmıştım.