Joe en ik waren stil. Een tijdje stil. Dit was ongelofelijk ongemakkelijk. Ik voelde zijn ogen op mij gericht dus ik keek terug. Hij keek meteen weg. Oh God. Wat moet ik nu doen. Gewoon weer weg kijken en niks zeggen zodat het nog omgemakkelijker wordt? Ik zie geen andere keuze. Eindelijk, Caspar en Melanie komen eraan. Dat leek uren te duren. Ze komen onze kant op, Joe en ik staan allebei op. Ik loop eerst naar Melanie en geef haar een knuffel en dan ga ik naar Caspar, die geef ik ook een dikke knuffel. Ik voel me altijd zo veilig bij hem, ik ken hem namelijk al sinds de basisschool. We zijn er altijd voor elkaar geweest en ik kan alles bij hem kwijt, net zoals bij Melanie.
Na een tijdje kwam de rest en gingen we eerst even wat voetballen en daarna gingen we naar een gezellige café. We gingen wat eten en drinken en gingen weer terug naar het voetbalveld. Er was niet echt iets bijzonders gebeurd.
Toen we weer op het voetbalveld waren, gingen we zitten. "Kom dan gaan we truth or dare doen!" Zei Brad. "Dat is kinderachtig!" Zei Charlotte. Ulgh, ik walg van haar hoge kak stemmetje. "Ja!" Zei Quinty 'de meeloper' natuurlijk weer. "Kom op, het kan best leuk zijn hoor." Zei ik. "Ja, inderdaad." Zei de rest gelijk. Charlotte rolde met haar ogen en zuchtte. "Okay best!" Zei ze geïrriteerd.
"Caspar jij begint." Zei Bart. "Okay, truth or dare aan Joe!" Zei Caspar. "Dare." Zei Joe terug. "Okay, ehmm.... houd de bal 10 keer hoog, en als dat niet lukt moet je 10 push-ups doen!" Zei Caspar. We lachtten allemaal meteen nadat Caspar dat zei. "Wat ben je toch creatief Caspar." Zei Joe met een sarcastisch lachje. Hij pakte de bal en ging hem hooghouden. Tot onze verbazing lukte het hem ook nog. Jeetje, ik kan de bal niet eens twee keer hooghouden. We klapte allemaal en Joe ging weer zitten. "Truth or dare aan, ehm, Rosa." Zei hij. Ik keek met grote ogen op naar hem en zei "truth", maar dat bleek niet zo'n goede keuze van mij te zijn. Hij vroeg "Vind je iemand leuk?" Ik werd knalrood. Ik wilde niet dat Charlotte en Quinty wisten dat ik iemand leuk vind, maar ik wil niet liegen tegen Joe. Naja, zolang ze maar niet weten wie. "Eehhm. Ja." Zei ik zachtjes. "Oehhhh" Zei bijna iedereen. "WIE?" vroeg Josh meteen. Ik wist echt niet wat ik moest zeggen. Waarom moest Josh dat nou weer vragen?!
"Je mag maar één vraag per beurt, nu is Rosa aan de beurt." Zei Caspar. Pfoehh. Gelukkig. We gingen hier een tijdje mee verder. Je denk misschien dat het kinderachtig is en dat 18 jarige pubers dat niet doen, maar we hebben nog best wel veel lol gehad.
Na een tijdje was Bart aan de beurt. "Truth or dare aan Charlotte." Zei hij. "Dare, ik ben niet zo'n watje die truth kiest." Zei ze, kijkend naar mij. Ugh, waarom moest ze nou weer zo irritant zijn? "Okay, even denken. Ik heb er een! Geef één van de jongens hier een kus, maakt niet uit waar." Zei Bart. "Okay." Ze keek niet eens rond, het leek wel alsof ze meteen wist wie ze een kusje wilde geven. Ze stond op en liep in de richting van Joe. Nee toch? Ze gaat Joe toch niet een kusje geven? Ze liep naar Joe, hurkte en gaf Joe een dikke kus op zijn lippen. Hij was verbaasd, maar ik kon nou niet zien of hij het leuk vond of niet. Iedereen klapte, behalve Joe, Caspar en Melanie. Op dat moment kon ik wel janken. Ik kan er gewoon niet tegen als Joe met andere meisjes zit, en vooral niet met Charlotte. Ik zei snel tegen Caspar dat ik naar de wc moest en liep snel weg.
-
Bedant voor het lezen! X
JE LEEST
It's Not Just 'A' Boy ( A Joe Sugg Fanfiction)
Fanfiction*Je kan dit verhaal natuurlijk ook lezen als je Joe Sugg niet kent, maar het is natuurlijk leuker als je hem kent ;).* Dit verhaal gaat over Rosa(18), ze heeft gevoelens voor een hele knappe en lieve jongen genaamd Joe(18). Ja ze vindt hem leuk. Haa...
