- Hoofdstuk 28 -

74 5 1
                                    

"Hey." Zegt hij. "Hey." We lopen naar binnen, ik zeg nog hoi tegen zijn vader en moeder en we gaan op de bank zitten. Het is kwart voor 6. "Mijn vader is eten aan het klaar maken. We eten spaghetti." Zegt hij. "Okay." Hij slaat een arm om me heen en ik leun met mijn hoofd op zijn schouder. Op een gegeven moment komen Zoe en Alfie naar beneden. "Ahh." Zegt ze en ze kijkt naar Joe en mij. We schrikken op en kijken naar Zoe en Alfie. "Zoe!" Zegt Joe. Zoe moet lachen. "Sorry voor Zoe." Fluistert Joe in mijn oor. "Geeft niet hoor." Fluister ik terug. "Het eten is klaar!" Roept de vader van Joe uit de keuken. We lopen er naartoe en we pakken een bord met eten. Joe, Zoe, Alfie en ik gaan op de bank zitten en Zoe zet de tv aan. We kijken Brittain's Got Talent terug.
Na het eten zeg ik tegen Joe "Maar Joe, ik heb geen kleren mee en ik kom mijn eigen huis niet meer binnen." "Je kan wat van mij lenen. Net zoals de vorige keer." "Okay." We zetten de borden weg en we gaan naar boven toe. "Wat zullen we doen?" Vraag ik. "Youtube kijken?" Vraagt hij. "Is goed." "Ga maar alvast in bed zitten, dan pak ik mijn laptop even." "Mag ik anders nu alvast andere kleren aandoen? Want de kleding die ik nu aanheb is niet zo comfortabel." "Oh ja, hier." Hij gooit een lang shirt naar me toe. "Heb ik geen broekje nodig?" "Volgensmij is het shirt wel lang genoeg." Ik knik en loop naar de badkamer om me om te kleden. Als ik daar klaar mee ben kom ik weer terug naar Joe, die inmiddels al in bed zit. Dit shirt is inderdaad heel lang, ik voel me in ieder geval niet oncomfortabel. Ik ga naast hem in bed zitten en hij gooit zijn deken over ons heen. Hij zet een youtube filmpje aan.
Na ongeveer 2 uur lang youtube te hebben gekeken en een beetje gepraat te hebben weten we niet meer wat we kunnen doen. "Eh, oh ja! Rosa, jij kan toch zingen? Zing is een stukje." Zegt hij. "Nee." Zeg ik lachend. "Kom op." Zegt hij met een glimlach. "Okay, als jij meezingt." "Mijn best." Joe zet een One Direction liedje op. We zingen allebei keihard mee.
Joe is echt heel leuk, maar ik denk ook steeds aan Marcus.. waarom?! Ik wil Marcus niet eens leuk vinden. Ik vind Joe al leuk..
Inmiddels is het 11 uur. "Ik ben moe, zullen we slapen?" Vraagt Joe. "Ja is goed. Slaap ik hier?" "Ehm, als je dat wilt. I-Ik kan er ook een matras bij pakken en dan kan je daar op liggen?" Zegt hij snel, en een beetje nerveus. Ik weet niet waarom. "Oh, nee hoeft niet hoor. Ik slaap wel hier." Zeg ik snel. Hij doet zijn laptop uit en legt hem weg. Hij heeft trouwens een wit shirt aan met een korte trainingsbroek. We gaan liggen. We liggen allebei op onze zij en kijken elkaar aan. Hij knuffelt me en doet zijn ogen dicht. Ik kijk nog even naar hem. Hij is zo schattig. We liggen nu nog steeds in een knuffel. Ik doe mijn ogen ook dicht en val in slaap.

*Volgende dag*

Ik doe mijn ogen open en dan zie ik Joe. Hij heeft geen shirt aan. Die heeft hij vannacht waarschijnlijk uitgetrokken en stiekem vind ik het niet zo erg. Hij heeft nog steeds zijn arm om me heen. Ik wil kijken hoelaat het is. Mijn mobieltje ligt op het nachtkastje naast me. Ik wring me zo zachtjes mogelijk uit Joe's arm zodat hij niet wakker wordt. Ik draai me op en pak mijn mobiel. Het is 10 uur, niet te vroeg en ook niet te laat. Ik leg mijn mobiel weer weg en draai me om. Joe heeft zijn ogen open. Sinds waneer is hij wakker? "Goedemorgen." Zegt hij met een ochtendstem. "Goedemorgen." Zeg ik. "Hoelaat is het?" "10 uur." "Oh Zoe en Alfie gaan om 11 uur weer weg." "Moeten we nu dan niet opstaan?" "Neee, ik ben moeee." Ik lach. Ik doe het deken van me af en wil uit bed. Maar Joe trekt me weer terug. "Wacht." Zegt hij. "Wat is er?" "Ik wil niet uit bed." "Okay nog eventjes dan." Zeg ik lachend. Hij trekt me in een knuffel en geeft een kus op mijn voorhoofd. We liggen tegen elkaar aan. Met mijn hoofd onder zijn hoofd en zijn ene arm onder mijn hoofd en zijn andere arm om me heen. Ik wil niet dat dit stopt. Het is zo fijn. "Ik vind je echt heel leuk Rosa." Zegt hij met zijn zachte ochtendstem. Ik krijg weer allemaal vlinders in mijn buik. "Ik jou ook." Zeg ik.
De deur gaat open. "Joe, we gaan zo weg!" Zegt Zoe. We schrikken op. "Oh sorry." Zegt ze snel daarna als ze ons twee zo ziet liggen. "Eh, geeft niet. We komen er zo aan." Zegt Joe. Zoe gaat weer. "Sorry dat Zoe zo binnen kwam lopen." Zegt Joe. "Geeft niet hoor. We moeten wel echt opstaan." Zeg ik lachend. Ik ga uit bed en Joe ook. Nu zie ik zijn six pack en zijn v-lijn goed. Omg. Na een tijdje merk ik dat ik aan het staren ben en hij blijkbaar ook. "Kan je het zien?" Zegt hij met een klein zijglimachje. "Sorry." Zeg ik een beetje beschamend. "Oh geeft niet hoor." Zegt hij lachend. Ik pak mijn kleren, ga naar de badkamer en kleed me om. Ik kom weer terug naar Joe's kamer en vervolgens gaan we naar beneden. Ik geef Zoe en Alfie nog een knuffel en dan gaan ze weg. "Hoelaat zijn je ouders thuis?" Vraagt Joe. "Als het goed is om 3 uur ofzo." "Okay." We pakken eem broodje en gaan ontbijten. Ik kan het eigenlijk nog steeds niet geloven, dat Joe mij leuk vind. Hij is namelijk zo'n leuke jongen en op school waren gewoon te veel mensen verliefd op hem. Ik dacht altijd dat ik nooit kans had om een keer uit te gaan met Joe. Maar kijk ons nu zitten. Hij is super lief en hij is er wanneer ik hem nodig heb, zoals nu, want ik kwam mijn huis niet meer binnen. Ik hoop dat we later iets krijgen..

It's Not Just 'A' Boy ( A Joe Sugg Fanfiction)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu