Ik rende naar de wc van de kantine van de voetbalvereniging. Ik hoorde voetstappen achter me dus ik rende nog sneller zodat diegene niet kon zien dat ik een klein beetje zat te huilen. Ik was in de wc ruimte en ging snel in één van de wc-hokjes zitten. Ik was meteen stil omdat ik hoorde dat iemand door de deur heenkwam. Ik probeerde geen huil geluid te maken, maar dat lukte niet. Diegene hoorde vast dat ik snikte. *KLOP* *KLOP* *KLOP*. Ik schrok en vroeg zachtjes "Wie ben je?" Ik hoopte zo dat het niet Joe was. Nee, Joe zal het niet zijn, hij geeft niet zoveel om me. Toch?
"Ik ben het, Caspar, doe open." Gelukkig, het was Caspar maar. Ik deed de deur open met tranen in mijn ogen. Ik gaf Caspar meteen een stevigr knuffel toen ik hem zag, hij omhelzde me ook meteen. Ik huilde een tijdje bij hem uit. Ik weet niet waarom ik huilde. Was het zo erg dat Charlotte Joe zoende? Ben ik zo erg verliefd op hem dan? Blijkbaar wel dus... Caspar zei niks, knuffelde alleen maar. Maar na een minuutje ofzo zei hij "Hee Rosa, het is niet zo erg. Ik weet dat je hem heel leuk vind. Joe vond die kus waarschijnlijk ook niet leuk. En jij bent veel leuker dan die Charlotte." Zei hij terwijl we elkaar aankeken. Caspar weet altijd wat hij moet zeggen op dit soort momenten. Ik ben zo blij dat we vrienden zijn. "Dankje Casper." Zei ik. " Ik denk dat je Joe een keer moet gaan vertellen dat je hem leu-"
Hij werd onderbroken door iemand die door de deur heen kwam. Ik keek op, het was Joe. Ik probeerde zo snel mogelijk mijn tranen af te vegen. "Oh, sorry dat ik zomaar binnenval. Maar het duurde een beetje lang en maakte me zorgen. Dus, wat is er eigenlijk?" Zei Joe. Caspar en ik keken elkaar aan, hij wist dat ik niet wist wat ik moest zeggen. "Ehhm... Rosa kreeg een uhm berichtje op haar mobiel met slecht nieuws." Loog Caspar. "Oh okay. Komen jullie zo weer?" Vroeg Joe. "Ja we komen er zo aan." Zei Caspar. Joe liep weg en ik keek naar Caspar. "Dankje." Zei ik met een klein glimlachje. "Geen probleem. Kom, ga je tranen afvegen en dan gaan we terug." "Okay." Ik veegde mijn tranen af en liep achter Caspar aan naar het voetbalveld. Toen we daar eenmaal zaten zei Charlotte "We zien wel dat je gehuild hebt hoor!" "Kan je ook is níet irritant zijn?!" Zei Melanie. Iedereen keek een beetje geschokt van wat Melanie zei en er was een korte stilte, maar al snel werd die stilte verbroken. "Kunnen jullie morgenavond misschien naar een café, morgen is er namelijk een soort feest daar." Zei Joe. "Ja ik kan denk ik wel." Zeiden bart en Josh tegelijk. "Tuurlijk kan ik Joe." Probeerde Charlotte verleidelijk te zeggen. "Ik ook." Zei Quinty. "Ik denk dat wij ook wel kunnen." Zei Caspar voor ons drieën. "Ehm nee sorry man, ik ga al naar mijn vader toe." Zei Brad. "Okay geeft niet hoor." Zei Joe. "Kom, zullen we nog een potje voetballen?" Vroeg Josh. We zeiden allemaal ja en gingen voetballen. Na een tijdje stopten we daarmee omdat het al 14 - 8 stond. Oh shit, het is 5 uur, ik moet snel naar huis want ik zou mijn vader nog helpen met de muren verven. "Oh jongens ik moet gaan anders ben ik te laat." Zei ik. "Oh jammer, doei Rosa." Zei Joe, weer met dat glimlachje. Doet hij dat nou bij iedereen of alleen bij mij? Het is zo onduidelijk altijd. "Doei!" Zei iedereen nog, behalve Charlotte en Quinty natuurlijk. "Ik ga ook maar naar huis denk." Zei Melanie. "Ik ook." Zei Caspar. "Okay, tot morgen dan." Zei ik tegen de rest.
We liepen met zijn drieën naar onze fietsen en gingen naar huis toe.
Ik was thuis en ging mijn vader helpen met verven.
Het was 8 uur. Het was nog licht, dus ik besloot om een filmpje te maken voor mijn youtube kanaal, die ondertussen al 50.000 abonnees heeft. Ik doe dit al een half jaar en ik vind het echt heel leuk. Ik besloot om een Q&A te doen dus ik vroeg mijn kijkers op twitter wat vragen.
Ik lag op bed, denkend aan Joe en wat er vandaag allemaal gebeurde. Ik kwam moeilijk in slaap, maar na een anderhalf uur viel ik in slaap.
Ik werd wakker en liep naar beneden, niemand was thuis. Wat raar was want iedereen is altijd thuis. Maar toen zag ik...
-
Sorry als dit hoofdstuk een beetje te saai was, er was namelijk niet zoveel gebeurd haha. Bedankt voor het lezen! Laat weten wat je ervan vond tot nu toe. En tips zijn natuurlijk altijd welkom! X
JE LEEST
It's Not Just 'A' Boy ( A Joe Sugg Fanfiction)
أدب الهواة*Je kan dit verhaal natuurlijk ook lezen als je Joe Sugg niet kent, maar het is natuurlijk leuker als je hem kent ;).* Dit verhaal gaat over Rosa(18), ze heeft gevoelens voor een hele knappe en lieve jongen genaamd Joe(18). Ja ze vindt hem leuk. Haa...
