It's Not Just 'A' Boy ( A Joe Sugg Fanfiction)

- Hoofdstuk 34 -

Als ik merk dat het al bijna 1 uur is ga ik naar beneden toe. De bel gaat al als ik van de trap afloop. Is hij zo optijd? Het zal wel. Ik zie dat mijn moeder al open heeft gedaan, ze zit nog een beetje met Joe te praten. Ik kom naast mijn moeder staan.

"Heeyy Rosa." Zegt Joe vrolijk.

"Heyy Joe." Zeg ik. Joe loopt naar binnen en begroet mijn vader ook nog.

"Blijf je vanavond ook eten?" Vraagt mijn moeder.

"Ehm, ja leuk." Zegt Joe.

"Caspar gaat ook mee eten." Zeg ik blij.

"Leuk, en het is trouwens zeker dat Caspar en ik gaan samenwonen! We hebben al een leuk appartementje gevonden." Zegt Joe.

"Echt? Wat leuk!" Zeg ik en geef hem een knuffel.

"Ja, ik heb er veel zin in." Zegt Joe.

"Zullen we naar boven?" Vraag ik.

"Ja, is goed." Zegt Joe en we gaan naar mijn kamer toe.

"Je hebt alles al klaargelegd." Zegt Joe blij.

"Ja, dat leek me handiger. Zullen we eerst het filmpje voor jouw kanaal opnemen?" Zeg ik.

"Ja. Ik heb al personages uitgekozen die we na kunnen doen." Zegt Joe.
We gaan op mijn bed, voor de camera zitten. Ik zet de camera aan.

"Begin maar." Zeg ik.

"Hoe moet ik beginnen?" Zegt hij op een manier waarop het lijkt alsof hij een beetje nerveus is. Dus ik wil goed advies geven.

"Geen zorgen. Wees jezelf en doe wat je normaal zou doen als er in plaats van een camera gewoon een goede vriend zou staan."

"Dankje." Joe is nog een tijdje stil, volgensmij is hij iets aan het bedenken om te zeggen.

"Hey jongens!" Zegt Joe ineens. Ik schrik ervan. Joe merkt het.

"Wat is er?" Vraagt hij.

"Ik schrok van je." Zeg ik lachend.

"Oh haha. Dit houd ik erin." Zegt Joe. Ik rol met mijn ogen. Joe begint opnieuw.

"Hallo allemaal! Vandaag ben ik met Rosa en vandaag gaan we personages nadoen. Ik kan het zelf wel een beetje. En jij?" Vraagt Joe als hij mijn kant op kijkt.

"Nee, echt helemaal niet. Nouja, dat denk ik dan, ik heb het nog nooit geprobeerd."

"Okay, we beginnen met Jack Sparrow."

"Neeee. Begin jij maar."

"Okay. Hallo ik ben Jack Sparrow en nu jij Rosa." Zegt hij in een ongelofelijk goede impressie van Jack Sparrow.

"Wow, sinds wanneer kan je dat zo goed?"

"Ik heb geen idee, ik kan het gewoon. Nu jij."

"Okay. Hallo mijn naam is Jack Sparrow. Ik kan dit niet!" Zeg ik lachend. Joe ligt ook al helemaal in een deuk.

"De volgende is Smeagol. Jij eerst." Smeagol kan ik volgensmij wel. Ik kon zo'n stemmetje opzetten, maar ik weet niet of ik het nog kan.

"Ik ben Smeagol. My precious!" Zeg ik met een raar stemmetje.

"Wow Rosa, die was best goed!"

"Dankje! Niet dat ik er heel blij mee ben om smeagol goed na te kunnen doen. Haha."

Verder gaan we nog verder met allemaal andere impressies, waarvan ik er maar een paar van kan. Joe is er echt ongelofelijk goed in. In die jaren dat ik hem ken, heb ik dit nog nooit gehoord. Maar ik vind het wel schattig.

Nadat we ook de prank calls hebben gefilmd gaan we gewoon nog even praten. We hebben Zoe, Caspar, Conor en Jack geprankcalled. Conor was de enige die er niet intrapte.

"Dus hoe was het gisteren met Marcus?" Vraagt hij. We zitten nu tegenover elkaar op mijn bed.

"Het was wel leuk. We hebben twee filpjes opgenomen en we hebben veel gelachen."

"Okay, klinkt leuk. Zullen we nu anders een ijsje halen?" Het is pas 3 uur, dus waarom niet?

"Ja is goed. Ik betaal wel."

"Hoeft niet hoor."

"Jawel, jij hebt de vorige keren voor mij betaald, dus ik ga nu ook voor jou betalen." Zeg ik met een glimlach. Hij glimlacht schattig terug. Ik pak wat geld uit mijn portemonnee en stop het in mijn broek. We lopen naar beneden toe.

"Mam, Pap. Joe en ik gaan een ijsje halen." Zeg ik tegen mijn ouders.

"Okay, tot zo." Zegt mijn vader. Mijn moeder zwaait ook nog naar ons. Vervolgens lopen Joe en ik naar buiten.

We zijn weer aangekomen bij dezelfde ijssalon als dat we de vorige keer waren, waar Charlotte ook was. We gaan in de rij staan. Het is niet zo'n lange rij als de vorige keer.

"Wat wil je?" Vraag ik aan Joe.

"Ehm, doe maar gewoon vanille." Zegt Joe. Ik knik en bestel 2 vanille ijsjes. Ik geef er eentje aan Joe en we gaan buiten zitten, want het is lekker weer. We gaan naast elkaar zitten. Als we later het ijsje ophebben gaan we nog praten.

"Ga jij nog ergens naartoe deze vakantie?" Vraagt Joe.

"Ik wil wel, maar ik weet niet waar en met wie. Want mijn ouders zijn al geweest en ik wil met vrienden."

"Ik heb hetzelfde. Maar ik dacht er eerst over om misschien met Caspar te gaan. Maar toen ging ik wat beter nadenken, en misschien kunnen wij wel met zijn tweeën?" Vraagt Joe dat nou echt? Wilt hij echt samen met mij op vakantie? Als vrienden of als wat meer dan dat? Hij heeft wel gezegd dat hij me leuk vind, en we hebben een paar keer gezoend. Maar waarom vraagt hij dan niet of ik zijn vriendin wil zijn? Misschien wacht hij er wel op. Maar misschien wilt hij gewoon geen relatie. Ik merk dat ik te lang aan het nadenken ben, dus ik geef snel antwoord.

"Eh, ja. Ik denk het. I-ik bedoel het lijkt me leuk." Zeg ik. Shit het lijkt nu wel alsof ik niet wil.

"Maar als je niet wilt, dan h-hoeft het niet." Zegt Joe zacht.

"N-natuurlijk wil ik wel Joe. Ik zat gewoon te denken. Sorry."

"Oh, geeft niet." Zegt Joe. Heb ik het nu ongemakkelijk gemaakt?

"Waar wil je naartoe?" Vraag ik om de stilte te breken.

"Ik weet het niet, jij mag kiezen."

"Joeee, ik kan niet kiezen. Zeg maar iets en dan zeg ik wel ja of nee." Joe moet een beetje lachen van deze opmerking.

"Wat?" Vraag ik een beetje beschaamd omdat ik niet weet waarom hij lachte.

"Niks hoor, ik vond het alleen wel schattig wat je net zei." Zegt Joe glimlachend, diep kijkend in mijn ogen. Ik moet blozen. Wat vind hij er zo schattig aan? Op de manier waarop ik het zei? Om eerlijk te zijn vind ik Joe ook te vaak schattig, maar dat heb ik natuurlijk nog nooit tegen hem gezegd.

"Awh Joe." Zeg ik nog steeds blozend.

"Je hoeft niet te blozen." Zegt hij, nog steeds diep kijkend in mijn ogen. Ik kijk naar beneden omdat ik niet wil laten zien dat ik zo bloos. Maar hij trekt mijn kin omhoog en kijkt nog even naar mijn hele gezicht en dan geeft hij me een kus.