It's Not Just 'A' Boy ( A Joe Sugg Fanfiction)

- Hoofdstuk 26 -

Ik loop naar beneden om te gaan ontbijten. "Lekker geslapen?" Vraagt mijn vader. "Jahoor, jij?" "Ook lekker hoor." Zegt hij. Ik pak wat eten en ga op de bank zitten. Ik ga youtube kijken op de tv. Mijn mobiel begint te trillen.

Hey

Het is Marcus.

Hey

Hoe gaat het?

Wel goed hoor. En met jou?

Ook goed.

Mooizo

Ik vroeg me af of je misschien een keer een video met me wilt opnemen?

Omg, Marcus wilt een video met me opnemen! Hij is al heel lang mijn inspiratie voor youtube, en nu ga ik samen een video met hem opnemen!

Ja, leuk!

Kan je vandaag misschien?

Ik denk het wel.

Om kwart over 1 bij mij?

Is goed. Waar woon je?

Hij heeft zijn adres gezegd. Hij woont best wel dichtbij. Nouja, 10 minuten op de fiets. Ongeveer 5 minuten rijden met de auto ofzo. "Pap." "Ja?" "Kan je me straks brengen naar Marcus? We gaan samen een video opnemen." "Wie is Marcus?" "Dat is een goede vriend van Joe en ik kijk hem al heel lang." "Okay." Ik zeg nog even waar hij woont.

Als het zover is ga ik naar marcus toe. We zijn bij zijn huis. "Doei pap!" Zeg ik en zwaai nog even als ik de auto uitstap. Ik loop naar het huis toe en bel aan. Iemand doet de deur open, het is Marcus. "Hey." Zeg ik. "Hey Rosa." Zegt hij met zijn schattige glimlach... ik merk dat ik aan het staren ben in zijn mooie blauwe ogen. Mag ik dit wel denken? Ik vind Joe toch leuk? Maar het is nog niet officieel..
We lopen naar binnen en gaan naar zijn kamer toe. "Dus.. wat voor filmpje wil je opnemen?" Vraag ik. "Ik dacht zelf aan truth or dare. Ik heb op twitter gevraagd of ze truth en dares kunnen achterlaten en ik heb al een paar tweets uitgekozen. En voor jouw kanaal kunnen we de accent challenge doen?" "Okay, klinkt goed." Marcus zet alles klaar en we gaan filmen. Hij begint met zijn gewoonlijke intro:
"Haalllllooooooo. Vandaag ben ik hier met Rosa."
"Heeyy."
"En we gaan vandaag truth or dare doen. Ik heb op twitter gevraagd of jullie truths en dares wilden achterlaten en ik heb er een paar uitgekozen. De eerste is; doe eyeliner bij elkaar op."
"Jeetje, dat kan ik niet eens!" Zeg ik lachend. Marcus lacht nu ook.
"Heb je wel eyeliner?" Vraag ik.
"Ja, van mijn moeder." Hij pakt het. Hij doet het eerst bij mij. Ik kijk in de spiegel.
"Omg Marcus!" Zeg ik. We moeten allebei hard lachen nu. Ik doe het nu bij hem.
"Okay, het is niet slecht, maar het is ook niet bepaald mooi ofzo." Zeg ik. Hij kijkt in de spiegel en moet lachen.
"Okay, dan gaan we maar verder. Hebben jullie ooit wild geplast?" Zegt hij en lacht. Ik lach ook.
"Wie verzint dit?" Vraag ik lachend.
"Ik heb geen idee. Maar ja, ik heb ooit wel is in het wild geplast ja."
"Haha, ik niet. En ik zou het ook niet willen, want het is best wel lastig voor een meisje."
"Hahaha. Ja, stel je voor." We liggen nu in een deuk.
We gaan nog een tijdje verder, en dan doet hij zijn outtro.
"Bedankt voor het kijken, ik hoop dat je het leuk vond. En doe een duimpje omhoog als je het leuk vond. Vergeet niet te abonneten op Rosa, het linkje staat in de beschrijving."
"En vergeet ook niet te abonneren op Marcus."
"Ah, dankje. We hebben ook nog een filmpje gemaakt op Rosa's kanaal, bekijk die ook even, het linkje staat in de beschrijving. En dan zie ik jullie de volgende keer weer. Doeeiii!"
"Doeeiii!"
Marcus drukt op het knopje om te stoppen met filmen. "Zullen we accenten opschrijven voor jouw filmpje?" Vraagt hij. "Ja is goed." Hij geeft me papiertjes en een pen. Ik schrijf een paar accenten op en hij ook. Een tijdje later zet hij de camera weer aan en drukt op het knopje.
"Heeyy mensen. Leuk dat jullie kijken naar een nieuwe video. Ik ben hier ben hier met de enige echte Marcus Butler!"
"Hallooo."
"En wij gaan vandaag de accent challenge doen." Ik geef de blaadjes waarop ik op heb geschreven aan hem en hij die van hem aan mij. Ik houd een blaadje voor me en hij doet dat accent na.
"Mijn naam is Marcus." Zegt hij in een leuk accentje. Hierdoor moeten we lachen.
"Doe nog is." Zeg ik.
"Mijn naam is Marcus en leuk dat je hier vandaag bent."
"Oh! Noord-Iers!" Zeg ik.
"Ja!" Hij houd nu een blaadje voor zich. Het is Jamaicaans. Haha.
"Hallo. Kom dan gaan we even shoppen man." Zeg ik. We lachen allebei heel hard.
"Ik kan het echt niet." Zeg ik lachend.
"Is het Jamaicaans?"
"Ja." We lachen weer. En zo gaan we nog even verder.
"Bedankt voor het kijken! We hebben ook een video op Marcus' kanaal gedaan en daar hebben we truth or dare gedaan. Ik laat het linkje in de beschrijving achter. Vergeet niet om een duimpje omhoog te doen en te abonneren op Marcus en mij en dan zie ik jullie de volgende keer weer. Doeeii."
"Doeii!" Marcus doet de camera uit. Het is ondertussen al kwart over 2. Niet dat filmen zo lang duurt, maar we hebben ook nog veel gepraat enzo. "Wil je wat drinken?" Vraagt Marcus. "Ja graag." Zeg ik en we lopen naar beneden. "Ga maar zitten, ik pak het drinken wel." Zegt hij. Ik ga op de bank zitten. Uiteindelijk komt hij naast me zitten en hij geeft me het drinken. "Wist je dat jij de eerste youtuber bent naar wie ik kijk?" Zeg ik. "Echt? Dus ik zit hier eigenlijk met een fan." Zegt hij met een glimlachje. "Eigenlijk wel ja." Zeg ik en ik glimlach terug. "Ik vond het gisteren echt gezellig. Lekker weer met zijn allen." Zegt hij. "Ja, vond ik ook. Ik heb veel nieuwe vrienden gemaakt. Waaronder jij. Dit had ik eigenlijk nog nooit verwacht." Zeg ik. "Haha, toch is het gebeurd. We praten en lachen nog even wat verder. Marcus is grappiger in het echt dan op zijn video's.
"Ik denk dat ik zo ga." Zeg ik. "Okay. Ehm, moet ik je anders brengen, dan hoef je niet te wachten op je vader." "Oh okay, is goed." We lopen naar buiten en zijn auto in. Ik zeg waar ik woon en hij rijd er naartoe. Als we er zijn stappen we allebei uit. Ik bel aan.
"Het was gezellig." Zegt Marcus. "Ja, inderdaad." "Misschiens kunnen we dit vaker doen?" "Eh, ja leuk." We staren elkaar weer eens aan. Hij komt dichterbij. Hij doet zijn hoofd schuin en ik ook, we komen heel dichtbij met ons gezicht. We zoenen bijna. Maar dan gaat de deur open en Marcus en ik schrikken en gaan snel gewoon weer normaal staan. Shit, daar staat mijn vader. Heeft hij iets gezien? "Hallo. Jij bent dus Marcus?" Vraagt mijn vader blij. Volgensmij heeft hij niks gezien. "Eh ja i-ik ben Marcus." Zegt hij. "Dan ga ik maar. Doei." Zegt Marcus. "Doei." Zeggen mijn vader en ik tegelijk en hij rijd weg. Dag was awkward zeg. Maar wat bezielde me? Ik vind Joe toch leuk? Maar, vind ik Marcus ook leuk? Kan je überhaupt wel 2 mensen tegelijk leuk vinden? Ik loop naar binnen en ga meteen naar boven. Maar ik heb tegen best wel veel mensen gezegd dat ik Joe leuk vind. En wat nou als Marcus zegt wat er net is gebeurd? Mogen ze me dan nog wel? Uuugghhhh....