Kung Sino Ang Aking Mahal | COMPLETED √

Chapter 38.

Pasensya na kung slow UD, ha? Nagloloko kasi si laptop e, nandun naka save sa MS Word yung bawat chapters. Pinilit ko na lang 'to dahil kating-kati na ko mag UD. Hahahaha. Game!

----------------------------

Paulo's POV.

Me: "Is your job done well?"

Jonas: "Yes, Sir Paulo." He smiled at me and made a salute.

Yes, it's Jonas. He's my loyal secretary sa Valeria Group and Company. It's been half a year since mawala ang mga kamay namin nila Mom at Dad sa Hacienda de Valeria. At ang tanging ganti ko sa mga gumawa ng pagbebenta ng hacienda? Is to be a successful bussines man and to be a successful president of Valeria Group.
My Daddy Roberto was at USA Washington para asikasuhin ang iba pang business shares namin. And my Mommy Theresa, siya ang pansamantalang leader sa company namin, and I'm just the vice president.

Jonas: "Uhm... Sir? Kailan ho ba kayo magpapakita ka---"

Me: " Shhhhh..." Nag quiet sign ako kay Jonas. "Pang ilang tanong mo na yan sa'kin?" Semi smile ko kay Jonas then tingin ulit sa papers na hawak ko.

Jonas: "E, Sir kasi... Ilang buwan na din lang kayo nagpapahula. Ayy, nagsisikreto pala."

Me: " Soon. May oras sa lahat ng bagay." I smiled a bit to him. Hindina lang siya nagsalita ulit. "Lumabas ka kaya muna? Hanapin mo si Lenny. Pasabi gawan ako ng black coffee in three minutes, okay?"

Jonas: "Masusunod ho. Ora-orada!" Kumaripas naman ng lakad si Jonas at natatawang napailing na lang ako sa itsura niya. True friend ko na ring maituturing si Jonas. Pinlano ko talagang kunin siyang secretary ko pagdating ko sa Manila noon, after Mang Berting's death.

Marami na kong napagdaanan sa loob ng six months na 'yon. Lahat ng pain, broken heart, love, joy... Naka survive naman ako. And here I am, a very successful vice president of Valeria clan.

*iPhone tone ringing*

Me: "Yes, hello Mr. Sy?"

Mr. Sy: "Hello, good morning Mr. Valeria. I just want to know that where is Mr. San Carlo? I can't contact him."

Me: "Oh, your pledge Mr. Sy." Nag smirk ako yung maririnig niya. "He's not even interested about your plans. So, you better stop contacting us."

Mr. Sy: "Excuse me, Mr. Valeria. But, how dare you to say that?" Napansin ko na ang pagbabago ng tono niya.

Me: "And excuse me too, Mr. Sy. How dare you to talk to me that way? Your group offer were not on our plans. I'm sorry Mr. Sy, you got the wrong idea. Okay, I need to hang-up. Goodbye." And I ended up the call.

Sinasadya ko 'tong gawin kay Mr. Sy dahil bukod sa bastos na siya, wala pang kagalang-galang kumausap. Kahit pa mas matanda siya sa'kin, mas mataas ang salary at mas mayaman ang kompanya namin kesa sa kompanyang hawak niya. At isa pa, in future, balak kong bilhin muli sa kanya ang Hacienda de Valeria.

----------------------------

Sophia's POV.

Nagshoshower ako ngayon dito sa bathroom ko sa kwarto ko. Grabe, kung mapapatingin ako mismo ngayon sa tiyan ko, mahahalata na yung bumubundat kong tiyan. Mahirap nga ang nagbubuntis talaga. Marami kang gusto, maya-maya ayaw mo na. Madali kang antukin. Tapos, napaka sensitive mo pa sa mga amoy. Haaay, sabayan mo pa ng malungkot na katotohanang nagiisa na lang ako.

Kapag nagkaka time ako sa sarili ko, hindi ko maiwasang malungkot at honestly biglaan na lang akong maiiyak without any reason. Siguro dahil sa until now, parang may kulang pa rin sa pagkatao ko. Oo, feeling ko kulang pa din ako.
After ko magshower pinaabot ko na kay Yaya Maecy yung towel and bath robe ko. Then, umupo muna ako sa harap ng salamin while combing my hair. Tinitignan ko mabuti yung itsura ko, iniisip ko kung panget ba ko. Iniisip ko kung bakit mukhang magiging single parent ako.
Napatayo naman ako para tignan ulit yung figure ng tiyan ko. Nag sideview ako, at oo nga, malaki na siya. Halata na ang paglilihi ko, at medyo lumolobo na yung mukha ko.