Daddy ll C.H

23. "To nie może być prawda"

Zaraz po tym, jak drzwi z hukiem trzasnęły, ja się po nich osunęłam. Z rąk wypadły mi zakupy, tym samym jabłka i pomarańcze rozsypały po podłodze. W mojej głowie był taki cholerny mętlik. Jak on mógł mi to zrobić? Znów to samo, jestem taka głupia. Głupia na jego punkcie. Mogę zaprzeczać ile wlezie, mogę okłamywać wszystkich wokół, ale nie siebie. Uczucia odżyły, wszystko wróciło. On jest jak magnes, zawsze mnie do niego ciągnęło. Wyprostowałam nogi i chciałam się podnieść, jednak moje zdrętwiałe nogi na to nie pozwoliły. Czułam jakby przechodziły przez nie tysiące małych igiełek. Powoli stanęłam na dwóch nogach i zaczęłam zbierać owoce. Położyłam wszystko na stole i poszłam do łazienki. Lekko zmoczyłam twarz wodą i przetarłam ręcznikiem. Mój telefon zawibrował.

Od: Ann
Hej, będę jeszcze jechać do marketu, więc jak chcesz mogę podrzucić Mię :)

Do: Ann
Byłoby super ;)

Przynajmniej jeden problem z głowy i mam więcej czasu dla siebie. Miałam zamiar zrobić lazanie, ale jajka będą okej. Nie mam ochoty nic robić, ale mimo wszystko nie mogę zaniedbać Mii. Naobierałam ziemniaki i je posoliłam, i usłyszałam dzwonek do drzwi. Uchyliłam trochę, ale kiedy zobaczyłam ciemną czuprynę od razu chciałam przyciągnąć drzwi do siebie. Niestety nie mam takiego refleksu jak on, ponieważ sekundę później stał obok mnie. Nachylił się, aby mnie pocałować, a ja spuściłam głowę, unikając z nim kontaktu.

- Co jest, Lily?- nie odezwałam się.- Lily?

- Wyjdź.- patrzał na mnie nierozumiejącym wzrokiem.- Wyjdź!

- Co...?- przerwał na chwilę, zastanawiając się nad czymś.- Żałujesz? Żałujesz tego co zrobiliśmy?

- Nawet nie wiesz, jak bardzo.

- Kurwa, Lily, jesteś taka skomplikowana. A mimo wszystko ciągle mnie do ciebie ciągnie.- dotknął mojego policzka, wzdrgnęłam się.

- Ja jestem skomplikowana, Calum? Czemu tutaj przyjechałeś? Czemu znowu mieszasz w moim życiu, co?

- Chcę być znowu z to...- przerwałam mu gestem dłoni.

- Kim jest Gabriel?

____
Komentarze mile widziane 😚😚