Tigalgal na napatulala ako kay Jasper tapos na nyang ipaliwanag lahat sa akin kung papaano na naging anak ko si Percy at pati na din kay Princess.
"J---jasper I can't believe----" masuyo nyang pinisil ang kamay ko.
Nasa sala namin kaming dalawa at si Baby Percy naman ay iniwan namin sa kwarto na mahimbing nang natutulog sa kama namin.
"Alam ko ako man, nang malaman ko ang mga ginawa ni Mama ang pagmamanipula nya sa atin ang pagpapaniwala nya na baog ka....na
di na nga tayo magkakaanak pa dahil gusto nya na maghiwalay tayong dalawa pero di naman yun ang nangyari di ba?" Napatango ako dito at napatitig sa gwapo nitong mukha.
"Bakit nga ba Jasper di mo ako hiniwalayan noon may rason ka na di ba di kita kayang bigyan nang anak?" Nagtatakang tanong ko dito.
Ngumiti ito sa akin at ginagap nang dalawang palad nito ang mukha ko at ginawaran nang halik ang tungki nang ilong ko papunta sa labi ko.
Napapikit naman ako at ninamnam ang kiliti at kilig na hatid nang halik nito.
Nagkatitigan kami at niyakap nya ako pagkatapos ay sinandal nya ang mukha nya sa dibdib ko.
"I don't know maybe because I don't want to let go of you because for me we are bound forever na di na mahalaga sa akin na mabigyan mo ako nang anak basta ang mahalaga kasama kita nandito ka sa tabi ko....na lagi kitang nakikita at nadadama ang katawan mo" sagot nito.
Namula naman ang magkabilang pisngi ko at kinurot ang braso nito.
"Katawan talaga?" Natatawang tanong ko dito.
Hinuli nito ang kamay ko at dinala sa pisngi nya pagkatapos ay dinampi nya ang kamay ko dito saka buong suyo na tumitig sa akin.
"Yes....di ako magsisinungaling para pabanguhin ang pangalan ko sa iyo we're compatible in bed and holding you kissing you make love to you is the best nakakalimutan ko lahat nang problema ko pag kasama kita" puno nang sinseridad na sagot nito.
Napangiti na naman ako at ako na mismo ang tumawid sa distansiya nang mga mukha namin at ginawaran nang halik ang labi nito pero nang ilalayo ko na ang mukha ko ay biglang kinabig ang mukha ko at pinalalim ang halik sa pagitan naming dalawa at nagkahiwalay lamang kaming dalawa nang kapusin na kami nang hiningang dalawa.
"I was one hell lucky man when you trap me in this beautiful marriage together with you my Themarie" anas nito.
"J---jasper...."
"I did not think that you are a burden to me but my lucky jewel kahit materyosa ka, na mahilig kang magregalo nang mga mamahalin na mga bagay sa pamilya ko gamit ang mga credit cards ko at madalas sa hindi di nila na aapreciate yun at nagagalit ako sa'yo but deep inside of me masaya ako kasi ginagawa mo lahat para mapalapit ka sa pamilya ko" natawa ito nang mahina kaya inirapan ko ito. "but I was denying all of growing feelings for you because I was an ass a jerk that I still clinging my attachment to Mikaela that I still thinking that I still love her my guilt of leaving her to be with you mas lalo na nang malaman ko na may anak kami si Princess napakahirap tanggapin nun sa akin na nagkaanak kami pero unang kita ko palang kay Princess minahal ko na sya na gusto ko na makita mo sya na magkakasa sama na tayong tatlo....na buo na tayong pamilya at napakasaya ko kasi tinanggap mo sya agad" hinaplos nito ang pisngi ko.
"And I'm sorry that I slap you that time na nasaktan si Princess sinisi kita na di dapat kasi wala ka namang kasalanan si Princess na mismo ang nagsabi sa akin" dagdag pa nito.
"Jasper...." napapikit ako at kusang tumulo ang mga patak nang luha sa mga mata ko pagkaisip sa di ko maalalang bata na anak ko din pala.
"Pero ma pride akong tao at palagay ko alam mo na yan kaya sa bahay muna nang mga magulang ko iniuwi ko si Princess na pinagsisihan ko kasi what if nasa atin si Princess maiisipan mo pa kayang iwan ako...na kung naging totoo lamang ako sa sarili ko at naipadama ko sa iyo na kailangan kita di mo na kaya ako hihiwalayan at di maiisipan ni Princess na tumakas sa bahay nina Mama at sumalisi sa kotse ko at magtago sa sasakyan mo para sumama sa iyo papalayo sa akin kasama pa kaya natin sya na buhay pa kaya sya na masaya kaya tayong apat o baka lima na tayo kasi baka muli kang nagbuntis kundi lang nangyari ang aksidente na yun na ikinamatay nya at ikinatrauma mo" unti unting tumulo ang mga luha nito sa mga mata habang sinasabi ang mga salita na yun.
Kapwa na kami umiiyak na dalawa kaya naman nang magkatitigan kami ay napatawa pa kami nang sabay.
Nilapat ni Jasper ang noo nya sa noo at muli tinitigan nya ako nang matiim yun tipong nagpapalitan na kami nang ibinubuga hangin at nagkaka bunguan na ang mga ilong namin.
"I Love You Themarie" bulong nito na ikinasinghap ko at ramdam ko na nalulunod na sa galak ang puso ko at ang mga likido na akala ko natuyo na ay muling naglalabasan sa dalawa kong mata.
"Jasper...."
"I love you Themarie I really really love you maybe it was love at first sight di ko lang alam o sadyang inignora ko lang at pina realised pa sa akin nang Mama mo yun alam mo ba" natatawang sabi nito nito at saka hinalikan nito ang labi ko.
Napapikit ako sa saya na nararamdaman ko sa mga pinagtapat nya at pagsasabi ng mga kataga nang pag ibig na nagdudulot nang saya at kilig sa puso ko.
"At nawindang ang puso ko sa pagkamatay ni Princess at pagka trauma mo na kinatulala mo natakot ako Themarie" niyakap ako ni Jasper nang mahigpit.
"Nawala na ang anak natin at nasa panganib ka natakot ako na pati ikaw mawala sa akin galit ako sa iyo oo sinisi din kita sa pagkawala ni Princess pero mas lamang sa puso ko ang takot na iwan mo ako imaginin mo na lang ang pagkabigla ko nang malaman ko na buntis ka napakasaya ko at habang inaalagaan kita araw araw inaabangan ko na ngumiti ka gaya nang dati kasi ni minsan di kita nakita na nagalit nakikita kita na malungkot pero pag nakikita mo na ako na papalapit na sa iyo agad agad kang ngumingiti at nang ipanganak mo na si Percy thru CS ang saya saya ko at naisip ko na ikaw na lang ang kulang para makumpleto na tayong pamilya pero nagising ka at iniwan ako sumama ka sa Mama mo ang sakit sakit nun Themarie kasi nandito ako nandito pa kami ni Baby Percy kung kailangan ka nang Mama mo mas kailangan ka din namin" umiiyak na wika nito.
"I---im sorry Jasper...I'm sorry pero kasi that time na gumising ako akala ko eighteen lang ako at naisip ko na umuwi na sa bahay namin kasi akala ayaw ko na mag alala ang Papa at Mama ko sila ang pinakamahalaga sa akin mahal na mahal ko sila na lahat gagawin ko para sa kanila and then pag uwi ko nakita ko si Mama at pinaliwanag nya sa akin ang lahat na apat na taon na pala ang nakalilipas at wala na ang Papa ko at may Asawa na pala ako naaksidente ako na nadamay ko pa ang anak mo natakot ako kasi sinabi ni Mama na pinikot lang kita na di mo ako mahal at kasalanan ko kung bakit namatay si Princess, Jasper natakot ako na hanapin ka at harapin at nalaman ko pa na may taning na ang buhay nang Mama ko......mahal na mahal ko ang Mama ko Jasper at ayoko na mawala sya sa mundong ito na wala man lang akong ginawa para madugtungan ang buhay nya" umiiyak na paliwanag ko dito.
"Themarie hush please tumahan ka na" pinahid nito nang mga daliri nito ang luha sa mga mata ko.
"P--pero di ko mapigilan ang sarili ko na umiyak at manghinayang kundi ako natakot na harapin ka sana...sana magkasama tayo na napalaki si Percy sana nakasama pa sya at nakilala ni Mama bago sya sumunod kay Papa, Jasper ang tanga tanga ko at isa akong napalaking duwag napakarami kong pinalampas na pagkakataon" humihikbing muling paliwanag ko dito.
Ngumiti ito at muli akong sinandal sa dibdib nya at masuyong sinuklay ang mahaba kong buhok.
"We cannot undo our past but together with our son you and I will leave all our misery, doubts our what ifs and sorrows in the past and start anew my Themarie" wika nito at saka ako hinalikan sa buhok ko.....
