°30°

645 33 0
                                    

Chapter 30 - Walking Closer

Madison's POV

Saan na nga ba ako napadpad? Basta ang alam ko,nasa lugar ako kung saan walang nakakakilala saakin,kung saan ako lang mag-isa,kung saan makakahinga ako ng ayos.Sa lugar na hindi ko siya makikita,sa lugar na maisisigaw ko lahat ng sakit dito sa puso ko.Gusto ko munang malimutan ang lahat ng nangyari saakin.

"Bakit ba ako nasasaktan ng ganito? Bakit kailangan kong maramdaman 'to?" Gustong gusto ko ng umiyak pero siguro nagsawa na ag mga mata ko dahil napagod na siya,ang sakit sa dibdib na hindi mo mailabas lahat ng sakit.

I jerk my head to the sky,ang payapa ng langit ngayon ang buwan ang nagsisilbing liwanag sa madilim na paligid,natuon ang atensyon ko sa isang malaking bituin na malapit sa buwan "Calvin,kung naririnig mo ako ngayon,please help me,help me understand what am i feeling,Calvin hirap na hirap na ang puso ko sa pag iintindi kung ano ba ang nararamdaman ko para sa lalaking 'yon,siya na ba ang taong pinadala mo sakin para alagaan ako? Siya na ba 'yon Calvin? Please give me a sign kung siya na talaga,ang hirap mag hula Calvin hindi ko alam kung totoo ba ang sinasabi niya? Ang hirap pala ng ganito Calvin,ang hirap"

Nakatingala lamang ako sa langit at pinagmamasdan ang bituin na iyon,ng sandali pa'y may biglang dumaang shooting star "Calvin! Is this the sign?" Tanong ko na animo'y may sasagot saakin.Lumalamig na ang simoy ng hangin rito sa labas,gabi narin.

Tumayo na ako at papasok na sana sa loob ng rest house ko ng bigla nalamang may nag salita sa likuran ko.

"Ngayon alam ko na kung saan ka nagpupunta kapag gusto mong huminga" dahan dahan kong siyang nilingon,at tama nga ako ng hinala,siya nga! Hindi ko maiwasang magulat dahil hindi ko naman sinasabi kina Selene at Yara kung saan ako nag pupunta when i need somewhere to breath, tanging kay Kier lang.

Don't tell me?

"I find you everywhere,akala ko nasa condo mo ikaw kaya pumunta ako dun,pero kapatid mo ang nanduon,he throw me some question's at sinagot ko naman ng totoo,kaya sinabi niya saakin kung saan maaari kitang matagpuan" sabi ko na nga ba,napairap nalamang ako sa hangin.

"So? What now?" Walang emosyon kong tanong sakanya,ngumiti siya ngunit hindi saya ang nakikita ko sa mga mata niya kundi lungkot

"I-I am really really sorry,i didn't mean to----"

"Mean to what?! I don't want to listen on your shitty explanation!" Madiin ang pagkakasabi ko n'on,hindi ko na kayang itago pa ang inis ko "...and,i don't care.Wala akong pakealam kung sino mang babae ang halikan o landiin mo" may kumirot sa puso ko ng sinabi ko iyon.

Tama naman ako diba? Wala akong pakealam,sino ba siya para masaktan ako? Sino ba siya para maapektuhan ako ng ganito? Sino ba siya para magdusa ako ng ganito? Sino ba siya sa buhay ko at pinapahirapan ako ng ganito?

"It's that the true Madison? Wala ba talagang epekto saiyo?" Lumapit siya saakin at hinawakan ang magkabilang braso ko at tinitigan ako ng malalim "Wala ba talaga akong epekto saiyo Madison?! Gusto kong malaman kung ano ba talaga ako saiyo!" Niyugyog niya ako na para ba akong alkansiya

Pilit akong umiiwas sa malalim niyang titig saakin,itinutulak ko siya pero masyado siyang malakas kumpara saakin.

"Answer me Madison! Ang hirap manghula" i smirked sarcastically

"Ganun pala,ang hirap nga namang manghula diba?! Kawawa ka naman" sarkastiko kong pagkakasabi,hindi ko alam king saan mapupunta ang usapan naming ito,basta ang gusto ko lang makapag pahinga ang puso ko.

"Why are you like that Madison? I just want to clear things,gusto ko ng malinawan kung ano ba talaga ako sa'yo,ang hirap kasing ipagtulakan ko 'yung sarili ko sa taong hindi naman ako gusto,kasi mahal kita Madison at nasasaktan ako kapag masaya ka sa piling ng iba,ang sakit lang na hanggang masid lang ako sa'yo kanina na masayang kasama ang lalaking iyon,ang saya mo kasama siya at naiinggit ako kasi hindi ka ganuon kasaya kasama ako.Ano ba ako sa buhay mo Madison? What is your feelings for me?"

Tuluyan ng bumagsak ang mga luhang kanina ko pa hinihintay,i saw hurt in his eyes hindi ko lubos maisip na pati rin pala siya ay nasasaktan,at ng dahil iyon saakin.Ganito nalang ba talaga ako ka manhid at hindi ko man lang naramdaman at naisip na nasasaktan ko na pala siya?

Gusto ko ring tanungin sa sarili ko kung ano nga ba ang nararamdaman ko para sakanya,ano nga ba talaga.Bakit ang hirap hirap sabihin kung anong nararamdaman ko sakanya,naiinis na ako sa puso ko! Gusto ko mang sabihing gusto ko siya,pero baka masaktan ko lang ulit siya kapag hindi ko ito sinigurado,kung hindi ko ito pinag isipang mabuti,masasaktan ko lang ulit siya.

Naramdaman kong unti unti na niyang iniaalis ang kamay niya na mahigpit na nakahawak sa braso ko.

"Ang tanga ko lang na pilitin ang taong ayaw naman.I am sorry for asking those stupid questions" ngumiti siya ng pilit,at napailing sabay talikod saakin "Aalis na ako" mahina lamang iyon pero sapat na para marinig ko.

Bakit ako nasasaktan ng ganito kung wala naman akong nararamdaman para sakanya? Bakit ako umiiyak ng ganito kung hindi ko naman siya gusto? Bakit ako nandito ngayon,at pinagmamasdan siyang lumalayo saakin,kung hindi ko naman siya mahal? Bakit ba hindi ko nalang hayaan ang puso kong mag mahal ulit,at maging masaya kasama siya?

Hingang malalim Mads,kaya mo 'to,eto na siguro ang hinihintay mong sign kay Calvin para buksan ulit ang puso mo para magmahal ulit.Calvin,help me for this one..

"Sandali!" Sigaw ko,huminto siya sa paglalakad pero hindi siya lumingon saakin,tumakbo ako papunta sakanya at niyakap ko siya patalikod.Niyakap ko siya ng mahigpit.

"I didn't mean that way,i didn't mean to make you feel hurt,i didn't mean to make you jealous,and i didn't mean to fall for you like this.I can't answer your questions because I'm afraid to open my heart again,it's hard for me to fall again,because when the last time i love,i hurt dahil mabilis lang kinuha saakin ang taong mahal ko,matagal ng panahon na nangyari iyon pero nandito parin 'yung sakit sa puso ko,kaya hindi ko magawang mag mahal ulit.But you know,i asked Calvin earlier,i asked him to give me a sign to love again,then you came,and i think it was you,you're the sign to open my heart again,and to love again"

Hinawakan niya ang ang kamay kong nakayakap sakanya,haharap na sana siya saakin pero pinigilan ko siya "No! Don't turn back,nahihiya ako pagkatapos kong mag confess" he chuckled then he turned to me,he cupped my face.

"Nag co-confess ka pala hindi ko alam" i slap him on his chest at tinawanan niya lang ako "Just joking,hindi kasi ako ganyan mag confess" i creased my eyebrows then he smiled again "Ganito kasi" then he kissed me so deep.

He move his lips through mine so i moved my lipd too as he does.Siya rin ang pumutol ng halik namin at bigla nalang akong kinarga na para akong isang sako ng bigas

"Hoy! Ibaba mo nga ako! Urg! James!" Pero patuloy parin siya sa paglalakad,nalulula na ako.Nagpupumiglas ako sakanya then suddenly he slap me on my butt "Urg! James! Why did you slap me?!" Nag iinit na ang mga pisngi ko dahil sa ginawa niya

"Just behave their Butty chicks,let's just continue this inside malamig na dito"

Mr.Famous Meets Ms.SnobberTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon