Mr.Famous Meets Ms.Snobber

°31°

Dedicated to Ariana_WP © for the book cover

CHAPTER 1 - Unknown

"Mag focus ka na nga lang sa pag da-drive mo,kanina ka pa tingin ng tingin diyan e" ani ko at pilit na tinatago ang mukha ko sakanya,grabe kung makatitig e kala mo naman bigla nalang akong mag te-teleport kung saan at bigla nalang mawala sa paningin niya

"Opo~~" he sang,napairap nalamang ako sa hangin at tinuon ang atensyon sa bintana,lihim akong napangiti.I felt this feeling before,nuong kasama ko pa si Calvin.

Medyo mahaba haba rin ang naging byahe namin dahil friday ngayon at quapo day kaya traffic talaga,pilit niya akong pinasabay sakanya at ayaw niya na mag convoy kami dahil baka daw madisgrasya ako,duh! 2 years na akong nag da-drive no,atsaka ako lagi ang first sa driving class namin,tsk iniwan ko tuloy 'yung mustang ko sa rest house nakakainis!

"Hey,your deep with your thoughts. Ksnina pa nag ri-ring ang phone mo" biglang aniya na ikinabigla ko at nag mamadaling kinuha ang phone ko,hindi ko na nakita kung sino ang tumatawag at basta ko nalamang sinagot

"Yeah? Who's this? Is this important? Or you just called to pissed me off?" Tuloy tuloy na sabi ko

"Kierra,this is your dad.I think you have a bad day,but i don't care i need to talk to you,immediately" binabaan niya kaagad ako ng tawag at hindi man lang ako hinayaang makapag salita.Yeah,that's my dad,at dinadagdagan niya lang ang galit ko sakanya.

Hindi nga man lang ako nagawang kamustahin? Simula ng sa condo na ako namalagi wala man lang ni kamusta ang narinig ko sakanya,at ano pa nga ba ang inaasahan ko sa 'butihin' kong ama? Hey! Madison,don't think about them,they're just stressing you,magsaya ka nalang dahil ngayon ka palang nag uumpisa na umalis sa nakaraan.

James hold my hands and he intertwined our hands "Are you okay? Sino ba 'yung tumawag at parang gusto mong manunog ng tao diyan?" Hindi ko siya nilingon,humigpit ang hawak ko sa kamay niya para duon ituon lahat ng inis ko,narinig ko siyang dumaing kaya duon na ako lumingon sakanya "Madison naman,babalian mo ata ako ng kamay e" aniya habang kumingiwi

"Pasensya na,si Dad 'yung tumawag at naiinis ako sakanya" akmang ibubuka niya pa 'yung bibig niya ng pigilan ko siya "Don't ask,ayoko siyang pag-usapan" bumalik ang tingin ko sa bintana,narinig ko ang paghinga niya ng malalim.

Pagkatapos ng usapan naming iyon ay wala ng isa sa amin ang nagtangkang magsalita,pareho lamang kaming tahimik habang nasa byahe,sinabi ko sakanya ang dereksyon ng paghahatiran niya saakin at duon lang kami nag usap at hindi na ulit hanggang sa makarating na kami sa bahay ni Dad,sinabi ko sakanya sa huwag na siyang bumaba baka kung anong isipin ng mga tao dito at makarating pa sa 'butihin' kong ama.

"Where's Dad?" Tanong ko sa isa sa mga kasambahay namin at tinuro niya naman ang office nito kaya duon ako nagtungo,wala akong panahong makipag kamustahan pa sa mga tao dito wala rin naman dito si kuya at si Kier kaya wala akong dahilan na magtagal.

Binuksan ko ang pinto ng office at nakita ko siya na prenteng nakaupo sa swivel chair niya at sumisimsim ng kape,tumikhim ako para makuha ang atensyon niya at agad naman siyang lumingon saakin na ngiting ngiti,best actor ang matandang ito nakakasuka.

"Anong kailangan mo at kailangan pa talaga kitang sadyain,ha? I have many things to do so make it fast,Dad" may sarkasmo sa huling salitang sinabi ko,wala akong mailabas na emosyon sa mukha kahit inis inis na ang nararamdaman ko sa luob ko.

Nginitian niya lamang ako at iniaro ang upuan sa harap ng table niya kung saan umuupo ang mga gustong kumausap sakanya "Umupo ka muna,gusto mo ba ng maiinom? Tatawagin ko lang si manang--"

"You don't need to be kind and hospitable to me Dad,tayo lang naman ang tao dito at hindi mo na kailangan pang magpa impressed." I paused "Now,talk.Kung ayaw mong layasan kita" my hands turn into fist,pinipigilan ko na mailabas lahat ng galit ko at baka kung anong magawa ko sa taong ito.

Huminga lamang siya ng malalim at napailing iling,atsaka siya tumayo at may inabot saaking brown envelope. "Open it,and read." Marahas kong  kinuha iyon sakanya at binasa,nag isang linya ang kilay ko habang binabasa ang laman niyon,mas lalong nag iinit ang ulo ko sa galit dahil dito.

"Transfer?! Harvard Academy?! What's this?!" Bulyaw ko sakanya "Ano 'to Dad?! Ipapatapon mo ako sa ibang bansa?!" Hindi ko na napigilan ang pagbulyaw ko sakanya

"Anak,hindi naman kita ipapatapon,ililipat lang kita ng eskwelahan para maging maganda sng kinabukasan mo at duon marami kang matututunan--"

"Are you kidding me,Dad?! Gasgas na gasgas na 'yang ganyang dahilan! Sabihin mo,ano ang tunay na dahilan para ipatapon mo ako duon? Ay,oo nga pala hindi niyo nga pala ako gusto at ayaw niyo na akong makita kaya ipapatapon niyo na ako sa ibang bansa,ha?! Dapat pala hindi na ako nagulat" hinawakan niya ako sa braso pero mabilis ko iyong naagaw sakanya "Wala na nga kayong kwentang ama,wala parin kang kwentang tao--" nasapo ko ang pisngi ko dahil sa lakas ng sampal niya saakin

"Wala kang karapatan pagsalitaan ako ng ganyan! Anak lang kita at pera ko pa ang nagpapakain,nagpapatulog at nagpapatira sa'yo,kaya wala kang karapatang magsalita ng ganyan saakin!" Marahas ko siyang nilingon kasabay ng pagbagsak ng mga luha ko,kung paano ko siya tignan ay parang pinapatay ko na siya

"Ako pa ang walang karapatan," dinuro ko siya "tanungin mo ang sarili mo kung may karapatan kang maging ama,tanungin mo ang sarili mo kung karapatdapat ka bang magkaruon ng pamilya,kasi kung ako ang tatanungin,wala kang kwentang ama at hindi ka karapat dapat sa pusisyon na 'yan" walang ni isang emosyon ang lumabas saakin habang sinasabi ko iyon sakanya,malalaki ang yabag ko na umalis ss upisina niya.

"Anak,anong nang--" tumigil ako sa paglalakad at hinarap ang nanay ko

"Huwag na huwag mo akong tatawaging anak,dahil kailan man hindi ko iyon naramdaman sainyo" mabilis akong umalis at pumara ng taxi

Duon ko na naibuhos lahat ng sakit,inis galit na nararamdaman ko,panay ang tanong saakin nung driver kung okay lang ba ako pero hindi ko nalang pinapansin,kahit kailan hindi ko naramdaman na itinuring nila akong mahalaga sakanila,kahit kailan wala akong narinig na 'mahal ka namin anak' wala akong narinig na ganuon,mga pakitang tao lamang sila kapag maraming tao,mga wala silang kwentang magulang.

Unknown's POV

"Kamusta ang pinapagawa ko sainyo?" Aniya

"Ayos na ho lahat boss,nakapasok na tayo sa lahat ng accounts nila at malakiang posibilidad na makukuha natin ang lahat ng laman niyon,at karagdagan pa ang pagiging malapit ng anak niyo sa anak nila,madali tayong nakakagalaw para sa mga plano natin" sagot ng aking sekretarya

"Everything is doing great,and i am very happy,malapit ng magsakatuparan ang mga plano ko,malapit na.Kailangan kong makausap ang anak ko para sabihin sakanyang ipagapatuloy ang pakikipag malapit dun sa babae,malay natin may alam pa iyong sekreto sa pamilya niya at masabi niya saatin" itinaas ng kanyang sekretarya ang baso ng alak niya

"Cheers to that boss"

--

A/N: Pasensya na sa matagal na update mga bebes ha,sinumpong kasi ng mind block ang ate Dan niyo kaya matagal ring nakapag sulat sa story na ito,and I'm also writing some story part on my other stories.'Wag niyo sana akong patayin dahil sa matagal na update :) lols,mahal ko kayo keep on supporting this story at most appreciated ko ang mga taong walang sawang binabasa ito kahit napaka corny na minsan lols (that's what i think) charr.

Sa mga silent readers diyan,i really really love you guys muah muah!

#NearlytotheClimax