Bakit kapatid ko pa?

Chapter 38

Chapter 38

[Klea's POV]

"Woah! Bakit ka nag ra Running Man Klea?" Sabi sakin ni Brent nang mabangga ko siya.

"Hindi ako nagrurunning man. Mabilis lang talaga ako maglakad. Ang sorry nabangga yata kita" I said at aalis na sana. Suplada lang noh?

"Saan si Sandra?" tanong niya then uminit na naman yung ulo ko dahil sa pangalan niya.

"Nasa Pasig River nalulunod." Sabi ko tsaka siya nilayasan. Alam na niyang naiinis ako kay Sandra kaya hinayaan niya nalang ako.

I went to the library para basahin yung librong action ang genre na binili ko noon sa Bookstore. Wala naman sigurong mambubulabog sa akin dun.

The girl is a mafia reaper. Oh my gosh. Dream kong masali sa isang mafia kahit janitor man lang sana sa kanilang mga Villa. And yeaaaaa. She's the most dangerous, strongest notorious reaper. Mukhang interesting to.

Nasa climax na ako ng story nang biglang may kumuha sa librong hawak ko. Aba bastusan lang?

"Ate.. Biglang nahilo kanina si Mom. The doctor is on the sa house to check her. We need to be there" ---Alex

Velasco's Residence..

Naabutan ko sila Mom and Dad. Agad kong tiningnan si Alex ng masama. So its their plan para umuwi lang ako dito?. Umupo ako sa sofa.

"Right after your graduation. Magpapakasal kayo ni Steve" ---Mom

"Wala akong magagawa. Susundin ko nalang kayo. That's what you want right? Mabuhay nang hindi masaya?." Sagot ko sa kanila.

"This is for you my dear. You'll understand it someday" ---Dad

"I'm sorry but I have to leave. I missed my class just for this nonsense thingy. Bye" Tsaka ako naglakad palabas. Ayokong masumbatan sila Mom at Dad kaya better nalang kung umalis na ako ng mas maaga.

Pagkarating ko sa school wala masayado tao. Sa hallways.. Sa field... Sa mga classrooms na dinadaanan ko. Anyways last class ko nga naman yung naMiss ko kanina. Bakit pako bumalik dito?.

I'm thirsty kaya pumunta ako sa cafeteria para bumili ng water. Walang tao dito. Then I remembered. Last game nga pala ngayon!

Tinignan ko yung phone ko at bahang baha ng mga missed calls from Sandra. Dumiretcho na agad ako sa gym.

Stampede dito sa loob. Ang daming tao. Sandra reserved a space for me doon sa dating inupuan namin nung last game.

"Grabe 4th quarter na oh! Saan ka ba nagpunta? They suspended lahat ng classes para dito sa game at wala ka pa. Sayang nakita mo sana kung gaano kagaling si Babe ko." ---Sandra

"Oh eh bakit ganyan yung score?" Tanong k okay Sandra. 70-86 ang score. Lamang ang kalaban ng 16 points.

"Ewan ko rin. Napansin ko ring walang gana si Ronnie eh. Di masyado nagshoshoot. Puro pasa at agaw lang siya ng bola." She answered. Maya maya'y nagkagulo ang mga tao dahil sa 3pt. shoot ni Ronnie.

"Mukhang may gana na siyang maglaro ngayong nandito ka na. Awyiee" Pang aasar ni Sandra.

"Dami mong alam." Sagot ko then I saw Ronnie looking at me. I have this feeling na. Ugh. Bakit ngayon lang ako na aawkwardan! Ilang years na niya akong tinignan ng ganun pero kakaiba na yung feeling na nararamdaman ko ngayon! Ugh.

The game continued hanggang nag tie na ang score. It's 91-91 already. Sunod sunod ang mga shoots na pinakawalan ni Ronnie since nung dumating ako. Last two minutes na.

Naagaw yung bola kay Brent then Nag 3pt. shoot yung opponent nila. 91-94 na ang score. Their coach became angry dahil sa nangyari. "Hindi naman sinasadya ni Babe tss." Sambit ni Sandra.

Nakabawi naman agad si Brent dahil naka 3pt. shoot siya. Narebound nung kalaban then biglang naagaw naman ni Mark yung bola sa kalaban. Speaking of Mark. Pati rin pala si Mark tinatamad maglaro kanina dahil wala yung kapatid ko kanina. Then I saw her with her friend on the other side of the bleachers. May atraso pa yun sakin.

54 seconds left. Pinasa ni Mark yung bola dun sa isang kateam mate nila then he passed it kay Brent. Dinunk iyon ni Brent which made Sandra wild again. -_-.

Pinasok na nila si Ronnie. Pinagrest kasi muna siya saglit. Nag 2pt. shoot sila sa kabila which made the score 94-96. 10 seconds left at kung mananatiling ganun yung score. Matatalo sila Ronnie.

Mag te3 point shoot n asana yung kalaban kaso inagaw ni Mark iyon at agad hinagis papunta kay Ronnie. Sobrang layo nila sa isa't isa. I covered my eyes dahil parang di ko kayang tignan. Paano kung mabitawan ni Ronnie yung bola or l=mag outside yung bola?.

Next thing I heard is the loud voices ng mga tao na naririto. Are they noisy because natalo yung school namin? Or what?.

Tinanggal ni Sandra yung kamay ko sa mukha ko then I saw balloons falling. Nireplay sa scrren sa taas kung paano nag shoot si Ronnie. HUMHAYGASH! Nanalo yung school namin!

The MC went to the court para sa awarding. 2nd runner up and St.Mark University. Then 1st runner up yung kalaban ng school namin ngayon. Then Lastly the Champions. Velarria University. Nag speech muna yung coach nila. Then they awarded the MVP. Sino pa ba? Alam niyo naman na kung sino.

Kagaya ng coach. Nagspeech rin si Ronnie. Bigla akong kinabahan dahil sa sinabi niya. "Thank you for that girl who was with me always everytime I needed her. And tonight I want to ask her something." Binigay niya kay brent yung hawak niyang trophy then he walked towards me.

Surprised lahat ng tao dito sa gym. He let me stand then biglang nagform yung varsity team na nakawak ng tig isang Letra. He planned this?. Nanginginig ako sobra!.

"Klea Levigne Velasco.. Can I court you?"

HUMHAYGHAD!