RUHSUZ ve KALTAK (askıya alındı)

İHANET

TONY LOCKHEART




İhanet... Ona ihanet etmiştim. sevdiğim kadına...

Kalbim Cara'ya olan buruk aşkın acısıyla artık hızlı atmıyordu. Heyecan bitmişti, sadece gerçekler vardı. Uçkuruna hakim olamayan gerizekali bir adam...

Usulca daireye girdim. Cara uyuyor olmalıydı. En azından ben öyle umuyordum çünkü ışıklar yanmıyordu.

Salona girdiğimde koltukta oturan bir silüet gördüm.

"Nerede kaldın? Seni 4 kez aradım ama açmadın. Çok merak ettim."

Önce patronumla yattım. Gelişme vardı. Bu sefer patronumun karısıyla değil patronumla yatmıştım. Ardından bir bara gittim. beynimi bulandırıp lanet günü unutmak için bir ton içki içtim. Fakat hiçbiri seni unutturamadı. Sana olan ihanetimi...

Tabiki bunları söylemedim.

"Merak etmene gerek yoktu. Ben yetişkin bir insanım."

Cara yanıma geldi. Sinirliydi.

"içmissin! Leş gibi kokuyorsun!"

"Rahat bırak beni." gayet sakin konuşmuştum. Buz dolabına giderek bir şise bira çıkardım. Ardından koltuğa yığılarak zihnimi arındırmaya çalıştım.

"Canın cehenneme!"

Cara sinirle yatak odasına girdi ve kapıyı çarptı.

Bir yanda sevdiğim, istediğim kadın, diğer yanda nefret ettiğim, tiksindiğim ve yine istediğim bir kadın...

Bir tarafta Cara, diğer tarafta kariyerim... Hangisini seçmeliyim?




CHRISTIAN LANNISTER (SHARMAN)




İstemiyordum. Selin dışında hiçbirşey istemiyordum.

Victoria...

Sadece en boktan arzularımı gerçeğe dönüştürmek için para verip satın aldığım cinsel obje...

Nasıl bir insanim? Hayır. Nasıl bir hayvanım ben? Daha 16 yaşında! Piçin tekiyim. Gerizekalı piçin tekiyim hem de!

Bardağımdaki viskinin bittiğini görünce yenisini doldurdum. kaçıncı olduğunu hatırlamıyordum. Mutfakta, herhangi bir tabureninin tepesine tünemiş, deli gibi içiyordum. Küçücük bir kıza kendimde olmadan yaptığım o iğrenç şeyleri unutmak, rahatlamak için içiyordum. Ben... Ben hiçbir zaman kendimde değildim. Ben hastaydım.

Yakından gelen titrek bir sesle irkilerek zihnimi meşgul eden düşüncelerden sıyrıldım. Ses, neredeyse bacaklarının tamamını açıkta bırakan bordo bir elbise giymiş, ürkek victoria'ya aitti. Onunla işim bitmişti halbuki. Çoktan gitmesi gerekiyordu.

"Neden hala buradasın?"

Üzerindeki elbise hoşuma gitmişti. Fakat yüzüne her baktığımda gördüğüm çocuksu ifade kendimden utanmama sebep oluyordu. Bir şeyin yanlış olduğunu bilmeniz, yapmamanız için sebep değildir. Her diyete başladığınızda çikolata yemeniz, bunun doğru olduğu anlamına gelmez. Sadece yemek istemişsinizdir. Bu kadar basit. Ben neyin doğru neyin yanlış olduğunu irdelemeyi uzun zaman önce bırakmıştım. Sadece hayattan zevk almak istiyordum. Duygusal anlamda beni yalnızca Selin tatmin edebilirdi. Fakat cinsel anlamda, karşımda duran yarı olgun kadını istememem olası değildi. Her erkek isterdi. Ama her erkek ona böyle itmiş gibi davranmazdı Christian! Lanet olsun!

"Be.. ben şimdi gi.. gidiyorum." Kekeliyordu. Yüzüme bakamıyordu.

Arkasını döndü. Kapıya doğru ilerlerken,

"Dur." Dedim. Yavaşça bana döndü.

"Sence beni neden istemiyor?"

Anlamış gibi görünmüyordu. Fakat cevap verdi.

"Kim? Bir kadın mı?"

"Soruma soruyla cevap verme!"

Bağırmıştım. Ürkerek bir adım geri çekildi.

"Öz.. Özür dilerim."

"Benim neyim eksik?"

"Ben bilmiyorum. Neyin eksik olduğunu... Adını bile bilmiyorum."

"Christian. Bundan sonra her akşam buraya geleceksin Victoria. Artık bana aitsin. Başkasıyla beraber olmak zorunda değilsin."

"Adımı biliyorsun."

"Konumuz senin lanet adın değil gerizekalı! Hah, şuraya bak, oturmuş, aptal bir fahişeye dert yanıyorum!"

Cümleler ağzımdan dökülür dökülmez, beynimi kemiren pişmanlık, yeşil gözlerinin sulanmasıyla ikiye katlandı. Dememeliydim. Ama demiştim.

"Öyleyse gideyim mi?"

Ağlamaklı sesi zar zor duyuluyordu.

"Hayır." Benim sesimse oldukça sert, ve çıkmasını istemediğim kadar soğuktu, herzaman ki gibi.

"Soyun ve otur şu lanet tezgaha."

*

Evet arkadaşlar, bir dahaki bölüm için muhteşem planlarım var! Kendim bile heyecanlandım. İlham bir anda geliverdi. Neyse. Size bir kaç spoiler vermemde sakınca yok sanırım.

- Bazı karanlık sırlar yavaş yavaş aydınlanmaya başlıyor.

- Yeni ve önemli bir karar alınıyor.

- Ve hikayemizin bir dahaki bölümü "1 Ay sonra" başlığı altında yayınlanacak. 1 ay içinde karakterlerimizde ne gibi değişiklikler olduğuysa kısaca özetlenecek.

Bu arada, Christian hakkında düşüncelerinizi alabilir miyim? Özellikle bu bölümden sonra bu soruyu sormak istedim.

Arkadaşlar son olarak birşey söylemek istiyorum. Burada bir emek söz konusu. ben hergün bir saatimi sizin için ayırıyorum ve lütfen bölümleri okuyup duyarsızca geçmeyelim. Sizden çok birşey istemiyorum, sadece bir yorum, eleştiri...

Buraya kadar okuduğunuz için hepinize tek tek minnettarım.

Hepinizi öpüyorum!

(+75 vote'a yenisi gelir)