Farklıyım (TAMAMLANDI)

Farklıyım Bölüm 9

. 

 Daha ne öğrenecektim şok olmamı sağlayacak? Beynime hükmeden düşünceleri geri tepmek istesem de içimdeki ses 'o bir katil diyordu. Parmaklarını çenemin altına getirip yüzüne bakmamı sağladığında gözlerimi kaçırmamak için kendimi zor tutmuştum. Kafamda çınlayan o sesi duymak istemesem de 'o bir katilin elleri' diye haykırıyordu. "Bak benden uzaklaşmak istersen anlarım tamam mı? İstersen konuşmayız, yanına gelmem ama bir şey de tepkini anlayamıyorum." Gözlerim sabit bir noktaya baktığı için acımaya başlamıştı. Her ne kadar iyimser olan minicik tarafım ondan uzak durmamı söylese de diğer tarafım yanında kalmam için baskı yapıyordu. Çoğunlukta olan ise kalmamı söyleyen taraftı. "Neden?" dedim uzun süre devam eden sessizliğimin ardından. "Bugün için bu kadar soru yeter. Sadece bir sebebi olduğunu bil yeter." İtiraz edecek oldum ama benim bünyem de bu kadar şeyi öğrenmeye hazır değil gibiydi. Berk ayağa kalktığında bende onun ardından sandalyemi terk ettim. "Zil çalacak şimdi Kaan gelmiştir." Kafamla onaylayıp onu takip ettim. Dediği gibi biz kantinden çıktığımızda zil çalmıştı. Hızla okul çıkışına ilerleyenlerin arasından Berk'in arkadaşları yanımıza geldiğinde bizde gitmeye hazırdık. "Kalabalıklar mı?" dedi Eren. Berk'e fırsat bırakmadan Salim cevap verdi. "Fark eder mi?" Bahçeden çıkıp sokakta ilerliyorken Kaan ve arkadaşları ilerimizde göründü. Eren'in sorması boşa değildi, arkasını toplamış kalabalık bir grupla bizi bekliyordu. Her adımımızda yanlarına yaklaşıyor kavga için saniye sayıyorduk. Son iki adımı atarken elimi başka bir elin kavramasıyla afallamıştım. Dönüp Berk'in ne yaptığına bakmak istesem de ne kafamı çevirebilmiştim ne de bakışlarımı ona kaydırabilmiştim. Kaan'ın yanına geldiğimizde "Neden geldin?" dedim sorabileceğim saçma sorulardan birisini kullanarak. "Seninle konuşmam gerek Cemre." Dedi eliyle arkamdaki sokağı gösterirken. Tek başıma onunla o sokağa gidecek kadar aptal değildim. Yanımda elimi sıkı sıkıya tutan Berk varken bunu söylemesi de aptallıktı zaten.

"Burada da konuşabilirsin."

"Buna emin misin?" dedi yanındakileri ve benim yanımdakileri işaret ederek. Konuşmak yerine kafamı salladım. "Peki." Biraz duraksayıp etrafa bakındığında eliyle Berk'i işaret ederek konuşmaya başladı.

"Peki Berk seni kullanıyor, sana bizim kardeş olduğumuzu söyledi mi? Ben neyi istersem onu benden almak için her şeyi yapıyor. Sana seni seviyorum dediyse bile en fazla iki hafta dahasını bekleme. O paranın arkasına saklanan, iyi çocuk rolü oynayan pisliğin teki ona inanma." Dediklerine kulak versem bile aklımdaki tek söz Berk'in bana söylediğiydi. Önce ondan dinlemek istiyordum. Kaan kardeş olduklarını söylemişti, ne derece doğruydu peki?

"Ne yapayım sana mı inanayım?" Afallayarak suratıma baktı. "Efendim?"

"Onu bu kadar kötülediğine göre kendine güveniyorsun. Eğer kendini öveceksen.." Hemen savunma pozisyonuna geçip güldü. Ellerini masumum dercesine havaya kaldırıp "Hayır tabiki sadece gerçek yüzünü görmeni istiyorum." Katil olduğunu bildiğim halde az önce elimi tutmasına izin vermiştim ben. Senin bu dediklerin doğru olsa bile beni hipnotize eden bir şey vardı Berk'e karşı. Sanki dünyanın en kötü insanı bile olsa bana en iyi insan gibi gelecekti. Beynimi, kalbimi ele geçirmişti sanki. Senin laflarınla ona olan duygularımdan vaz mı geçecektim. Berk sakince bizim konuşmalarımızı dinliyordu. Salim ve Cenk karşısındaki oğlanlara ters bakışlar atıyor Eren ve Mert de sigaralarını içiyorlardı. "Ben gerçekleri bilsem de bilmesem de vereceğim karar beni ilgilendirir. Bunları söylemek için buralara kadar gelmene peşinde köpeklerini de getirmene gerek yoktu.Git hadi" Bu laflar ardından karşımızdaki kişilerden üzerimize atlama isteği daha da uyanmıştı sanki. Hala elini tuttuğum adama iyice yaklaşıp verdiğim kararı anlamasını sağladım. Elimi daha çok sıkmıştı. Gelde sevme şimdi bunu. "Kovmadan önce son bir şey göstermeme izin ver o zaman." Dedi elindeki telefonu işaret ederek. Kaşlarımı hafiften çatarak Berk'e baktım. O benim aksime bilmiş surat ifadesiyle olayları izliyordu. "Ver." Dedim elimi uzatarak. Telefonu vermesini istiyordum ama o ısrarla yanına gitmemi işaret ediyordu. Telefonun ekranını bana çevirse de göremediğim için bir adım yaklaştım. Sonuç, yine hüsran. Bu sefer Berk'in elini bırakıp bir adım daha attım. Zaten yanına gelmiştim. O sırada olan oldu zaten. Beni tongaya düşürmüştü. Saniyeler içinde belimden çekerek dudaklarıma yapıştı. Midem bulanmaya başlamıştı bile. Gözlerimi sımsıkı kapatmış onu iteklemeye çalışıyordum. Yardımım gecikmedi, Berk beni kolumdan çekerek ,Kaan'dan uzaklaştırmıştı üstelik kolumun acıması umurumda dahi değildi. Hızla dudağımı koluma silerken Berk Kaan'ın suratına yumruğu indirdi. Kavga başlamıştı işte. Salim, Eren, Cenk, Mert hepsi kavgaya dahil olmuştu. Boyuma bakmadan ortada dönüyor, atabildiğime tekme atıyordum.