*
"WHERE are we going?" Tanong ko kay Luhan. Siya na naman kasi tong pumunta sa bahay, eh. Kagabi, sinabi ko na sa kanya na ako na lang ang pupunta dun. Pero, hindi siya pumayag. Sinabi ko kasi sa kanya na baka pagkaguluhan siya kapag siya lang ang mag-isa. Pero, hindi daw naman nangyayari yun dahil private ang tinutuluyan niya. Medyo makulit siya 'no?
"Seunghwan called me awhile ago. Sinabi niya sa akin na pumunta daw tayo sa isang private resort. Tayo lang dalawa ang nandun pati yung mga staff. Dun daw muna tayo mag-i-stay."
"H-ha? How about my ---"
"I already talked to her. Pumayag naman kaagad siya dahil ako naman daw ang kasama mo," seryosong sabi niya habang nakatingin pa din sa daan. Seryoso yata niya ngayon?
Tumango na lang ako sa kanya.
Nang makadating kami sa private resort. Kami lang ang tao dun at wala ng iba. Bukod pa dun sa mga staff. Iilan lang din yung mga staffs, e. Puro babae pa. Jeez. Nauunang maglakad sa akin si Luhan. Ewan ko pero, seryoso yata siya ngayon. Hindi ko alam kung bakit. Nasunod lang naman ako sa kanya.
Magkahiwalay kami ng room ni Luhan. Alam niyo yung pakiramdam na ang sama ng tingin sayo ng mga tao dun? Halos lahat yata, gusto akong sabunutan. Lahat ng mga babaeng staffs dito, kilala si Luhan. Dahil dun daw nag-stay ang EXO nong naisipan nilang mag-relax. Di ko alam yun ah?
Inayos ko yung gamit ko sa closet nung room. Pumunta ako sa verandah at tiningnan ko ang buong paligid. Wow! Ang laki ng lugar na to! Bukod sa dagat, may ilang pools pala dito. Ang dami ding kubo at ang daming cottages. Paano naging private resort to? Baka naman sinita nila?
Ipinikit ko ang mata ko nang maramdaman ko ang malamig na hangin na dumampi sa buong katawan ko. Mula dito sa verandah sa itaas, kitang-kita ko ang buong lugar. Ang ganda! Asul na asul ang tubig. Honestly, first time kong makapunta sa ganitong lugar.
Napabuntong-hininga ako. Tatlong araw ko ng nakakasama si Luhan, so 27 days to go? Matagal pa naman diba? Ano kaya ang ginagawa ni Luhan sa room niya? Inayos ko yung buhok ko na napapalad ng hangin.
Para akong tanga kasi hanggang ngayon, iniisip ko pa din kung totoo ba tong nagyayari sa akin. Kagabi, sinapak-sapak ko pa ang sarili ko para lang magising ako pero hindi, eh. Totoo ang lahat ng to.
"I promise, susulitin ko ang bawat araw na kasama kita, Ann. I don't know but I'm sure, I will be happy as long as I'm with you,"
Napangiti ako nang maalala ko yung sinsabi ni Luhan kagabi. Bakit niya kaya nasabi yun? Kinilig talaga ako kagabi at dahil dun hindi ako nakatulog ng bongga! Duh? Hanggang pangarap lang naman tayo diba? Oa na kung oa pero shit. Hindi ko lubos akalain na maririnig ko kay Luhan ang mga salitang makapagpapasaya sa akin.
Wala akong pakialam sa dahilan niya kung bakit niya nasabi yun. Ang mahalaga sa akin, kasama ko si Luhan at magiging masaya daw siya kapag kasama niya ako. Hell. Ako ang pinasasaya ni Luhan, eh!
Nilibot ko ang mata ko sa kuwarto. Hmmm, maganda siya. Black and white ang kulay. Maganda din ang kama. Mukhang malambot.
