Continuation of 2nd day of 5.
~*~
Nang makalabas ako sa banyo, naabutan ko si Luhan na prenteng nakaupo sa kama niya. Nang maalala ko yung sinabi niya kanina, nag-init bigla ang mukha ko. Napahawak ako sa waist ko. Sexy ba ako? Pero, kinikilig pa din ako kasi si Luhan ang nagsabi sa akin.
"Why are you smiling like that?"
Napakurap ako, sabay tingin kay Luhan. "H-ha?" Naglakad na ako papunta sa kama ko. Nagsuklay na ako ng buhok ko. Sabi ni Luhan, may pupuntahan daw kami kaya maayos ang sinuot kong damit. Tumingin muli ako kay Luhan. "It's your turn," sabi ko sa kanya then itinuro ko na yung banyo.
Pero parang hindi niya narinig ang sinabi ko, nakatingin lang siya sa akin. Napakunot-noo ako. Ano kaya ang problema ng baklang 'to? Nababaliw na naman. Pero, infairness, ang manly ng Luhan ko talaga kapag wet hair. Shocks! Kinuha ko yung unan ko at binato ko kay Luhan.
"Ouch!" Sabi niya, natamaan kasi siya sa mukha.
Tumawa ako. "It's your fault!" Tumayo ako at pumunta ako sa tabi niya, hinigit ko siya patayo. Then, tinulak-tulak ko siya hanggang nasa may tapat na siya ng pinto ng banyo. Natatawa lang siya sa ginagawa ko. "Go! Fix yourself!" Tuluyan ko na siyang tinulak sa loob at ako na mismo ang nagsara ng pinto.
Sumandal ako sa pinto at huminga ako ng malalim. Shet Luhan! Tinutunaw mo na naman ako! Hindi ko na talaga ma-take ang feels ko! "Ugh, grabe! Hindi —- Ahhhhhh!" Tili ko ng bigla akong matumba. I found out na binuksan pala ni Luhan yung pinto. Mula sa pagkakahiga ko sa sahig, tiningnan ko siya ng masama. "Yaaaa! Why did you do that?!"
He chuckled. "That wasn't my fault. I didn't know you are still there," Tinulungan niya akong matayo. Tapos tumawa na naman siya. "Does it hurt?"
Hindi ako nagsalita. Hinahaplos ko kasi yung balakang ko kasi masakit! Tiningnan ko lang siya tapos inirapan ko siya. "I'm fine," sagot ko at lumabas na ako. Sinaraduhan ko na uli yung pinto para matapos na siya sa ginagawa niya.
Ilang sandali pa siya, ay tapos na siya at nakabihis na din siya nang makalabas siya ng banyo. Pero ako, nananatili pa din akong nakahawak sa balakang ko habang nakaupo ako sa kama ko.
"Are you okay?" Tanong niya nang maupo siya sa tabi ko.
Tumango ako then ngumiti ako sa kanya. "Yes, I'm fine."
"Are you sure?"
"Yes, don't worry." Ngumiti muli ako sa kanya. He smiled back at me. OMG! Nag-aalala sa akin ang Luhan ko!
"So, let's go?" Inilahad niya sa akin yung kamay niya, then he smiled.
Ngumiti ako at tinanggap ko ang kamay niya. "Let's go,"
~*~
"Where are we going?" Tanong ko habang naglalakad kami palabas ng hotel.
"Trust me," sabi niya, then he winked at me.
Napalunok na lang ako. Ano na naman kaya ang balak ang asawa ko? Dejoke. Hindi na lang ako nagsalita. Trust him daw e. Saan kaya kami pupunta? At paano naman nalaman ni Luhan ang lugar sa resort na ito? Napalinga ako kasi puro puno and flowers na lang ang nakikita ko.
Maya-maya tumiigl na kami ni Luhan, pero ako panay pa rin ang ikot ng mata ko dahil tinitingnan ko yung paligid, hanggang sa mapunta ang tingin ko sa tinitingnan ni Luhan.
Nanlaki ang mata ko. "Wow!" Nasabi ko na lang. Nang makita ko yung mataas na falls, hindi ko mapigilan ang mapanganga. Tapos, ang dami pang flowers na nakapaligid sa lugar na to. Malalaki ang na bato na maaaring upuan. Ang daming butterflies na nagliliparan. What place is this? It's so beautiful.
