EVİMDEKİ YABANCI (TAMAMLANDI)

22.Bölüm."Benden nefret etmene izin vermeyeceğim."

Multi'de Miray var ❤

Hepinize keyifli okumalar :) 

Bölümü sana ithaf ediyorum canım.O güzel yorumlarının için çok teşekkür ederim.❤

Karşımda durmuş gözlerimin içine bakıyordu.Konuşmamı bir şey söylememi bekliyordu.Ama konuşmayacaktım.Tek kelime bile etmeden arkamı dönüp,yürümeye başladım.Homurdandığını duyabiliyordum.Okuldan dışarı çıktığımda adımlarımı hızlandırdım.

"Miray!"

Sesini duyunca bir an dönüp bakmak istedim.Koşar adımlarla yanıma geliyordu.Kolumdan tutup hızlıca kendisine çevirdi.

"Konuşacağız." Gülümsedim.

"Beni nasıl kullandığını mı konuşacağız? Sağol almayayım."

"Sadece bir dakika sonra nereye istersen git." Tekrar ona döndüm.Okulun bahçesinin ortasında durmuş bakıyorduk birbirimize.

"Yaptığım şeyin doğru olduğunu savunmuyorum.Evet,babandan şirketin yarısını alabilmek için seni kullandım,sana aşıkmışım gibi davrandım.Seni kandırdım.Ama...seni üzeceğimi ya da benim bu kadar pişman olacağımı tahmin edemezdim."

Konuşmasını tamamladığından gözlerimi gözlerinden ayırdım.

"Bitti mi?"

"Evet."

"İyi."

Yine arkamı dönüp hızlı adımlarla ayrıldım ondan.

"Bir şey söylemeyecek misin?"

Lütfen arkamdan gelmesin lütfen...Okuldan tamamen çıktığımdan ara sokaklardan birine girdim.Derse girmeyi hiç istemiyordum.En iyisi cafeye gitmekti.10 dakika yürüdükten sonra cafeye geldim. Melis abla yoktu. Onun yerine oğlu vardı.Ona selam verdikten sonra önlüğümü takıp siparişlerini almaya başladım .Cafenin kapısı gürültüyle açıldı.İçeri Azra ve Sıla girdi.

"Miray noldu Çağatayla ne söyledi?"

"Ne söylicek pişman olduğunu, benim bu kadar üzüleceğimi falan tahmin edememişmiş. Öyle işte."

"Baya dağılmıştı ama çocuk.Ağzı gözü yara içindeydi."

"Beter olsun!"

Bunu ben değil Azra söylemişti.Gülerek kızlara gidip meyve suyu getirdim.Yavaş yavaş azalmıştı cafe. Sıla tuvalete gidince Azra yanıma geldi.

"Yarın ne yapalım sence?"

"Bilmem evde otururum ben boş boş."

"Öyle demiyorum Miray.Yoksa unuttun mu?"

"Neyi?"

"Sılanın doğum gününü."

"Ay aklımdan çıkmış.Yarındı o demi?"

"Aynen.Ne yapacağız?"

"Bilmiyorum doğum günlerinden insanlar ne yaparsa onu yapacağız?"

"Sürpriz doğum günü partisi mi hazırlasak? Sılaya bir şey çaktırmayız unutmuş gibi yaparız."

"Olur valla süper fikir."

Azrayla gülümseyip ellerimizi birbirine çaktık.24 saatimiz vardı.Her şeyi yarın ayarlarsak bizim için kolay olurdu.Hep birlikte cafeden çıkıp evlere dağıldık.Eve gelince annem açmıştı kapıyı.Babam daha iş için dönmemişti.Direk odama çıkıp Sılanın annesi seval teyzeyi aradım.Sürpriz bir doğum günü yapacağımızı sılaya söylememesi söyledim.Ya bizim cafe de kutlardım ya da biz bir yer ayarlardık.