Hepinize keyifli okumalar ❤️
Göz kapaklarım bana ihanet ediyormuş gibi yavaş yavaş kapanmaya başladı.Ama uyumak istemiyordum.Daha doğrusu Çağataysız uyuyamıyordum.Geri uyanıyordum.Onun kokusuyla uyumaya o kadar alışmıştım ki şimdi zor geliyordu.Gözlerimi açıp odamın içinde göz gezdirdim.Yatakta tek başıma yatıyordum.Neredeyse sabah olmak üzeredeydi.Çağatay gelirim demişti ama gelmemişti.Sıkıntıyla nefesimi verdim.Bir kez daha aradım onu.Yine aynısı oldu açmadı.İçimdeki sıkıntı baş gösterirken yataktan kalktım.Aşağı inip kendimi sütlü şekersiz kahve yaptım.Uykumun açılması lazımdı.Ve tabi ki Çağatay'ı merak ediyordum.Her zaman gelirim dediğinde gelirdi.Ya da beni arar durumdan haberdar ederdi.Şimdi ikisi de olmamıştı.Kanepeye oturup bacaklarımı kendimi çektim kahvemden bir yudum aldım.Gözüm telefondaydı.Aramasını bekliyordum.Geceden beri belki en az 10 defa aramıştım onu.Ama açmamıştı telefonlarımı.
Hamile olduğum için midir nedir içimde ağlama isteği vardı sırf Çağatay telefonlarıma bakmıyor diye...Oturduğum yerden telefona uzandım ve bir kez daha aradım.Çaldı çaldı en sonunda kapandı telefon ofladım.
"Niye açmıyorsun telefonlarımı?" diye mırıldandım kendi kendime.Düşünmeye bile cesaret edemiyordum ama bir şey mi olmuştu acaba? Yok böyle yapamayacaktım ben.Kahvemden bir yudum daha alıp masaya bıraktım ve odama çıktım.Üzerimi değiştirip evden ayrıldım.Güneş doğmak üzereydi.Gökyüzünde gri bulutlar vardı.Ürperdim.Birinin beni izlediğini hissine kapıldım.Omzumun üzerinde etrafa baktım kimse yoktu.Otopark'a girip annemin arabasını aldım.Edda'ya gidiyordum.
Çağatay'dan haber almazsam rahat edemeyecektim.Belki oradaydı.İçmişti ve telefonlarımı duymuyordu.Bar'ın kapısının önüne geldiğimde kapıya vurdum.Buğra buradaydı beni mutlaka duyardı.Art arda kapıya vurmaya devam ettim.İçeri de takırtılar geldi.Bir kaç saniye sonra kapı açıldı.Buğra değildi.Yüceldi.
"Buyurun?" dedi uykudan yeni kalkmıştı.Bu saatte burada olduğum için bana şaşkın şaşkın bakmasına aldırmadım.
"Çağatay nerede?" dedim direk.Yücel kaşlarını çattı."En son gece gelip mekanı kapattı.Sonra da gitti.Bilmiyorum." dedi.
"Bir sorun mu var Miray hanım?" diye sordu.Yüzümde nasıl bir ifade vardı bilmiyordum ama ağlamak üzeredeydim.Cevap vermedim.
"Burada beni bekleyin geliyorum." Dedi.Beni içeriye aldı.Sandalyelerden birine oturdum.Yücel geri döndü.Üzerinde her zaman giyindiği takım elbisesinden vardı.
"Çağatay'ı beyi beraber arayalım sizi yalnız başınıza bırakamam.O konu da emir aldım." Yücel konuşmamı beklemeden telefonu çıkarıp birileriyle görüştü.Kaşlarını çatıldı.Sonra bana baktı.Ters bir şeyler olduğunu hissetmiştim.Ayağa kalktım.
"Çağatay bey Uzay'ı tuttuğu depoya gitmiş.Arabasını hala orada ama kendisi yok." İçimde bir şeyler alevlenirken Yücel'e"Beni oraya götür." Dedim.Başını iki yana salladı.
"Maalesef götüremem Miray hanım."
"Sana beni oraya götür dedim!" diye bağırdım.Yücel tepki vermedi.Bar'ın kapısı gürültüyle açıldı içeri Buğra girdi.Gözlerim Çağatay'ı aradı.Yoktu.
"Miray?" dedi Buğra."Burada ne arıyorsun?"
"Çağatay'ı.Telefonlarıma cevap vermedi.Ya başına bir şey geldiyse?" dedim.
Buğra gözlerime baktı.Alt dudağını yaladı.
"Sen haber aldın mı?" diye sordum.Sorumu cevapsız bıraktı.
"Yücel sen git ben Miray'ın yanındayım." Dedi.
"Biliyorum efendim ama Çağatay bey'in kesin talimatı var.Miray hanımı yalnız bırakamam."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EVİMDEKİ YABANCI (TAMAMLANDI)
Fiksi RemajaAşk.3 harf bir kelimeden oluşan bir sözdü.Kimileri için çok güzel olan bir şey,kimileri içinse acı,üzüntü ve hayal kırıklığından ibaretti.Birini seversin oda seni sever olur biter.Ama olmuyor işte.O kadar basit görünen bir şeyin insana bu kadar acı...
