30.Bölüm."Yıldızlar kadar güzelsin."

410 28 8
                                    

Miray'ın giydiği kıyafet multi'de 

Hepimizi keyifli okumalar.

Acı dediğimiz şey geçici.Bazen bir 1 dakika bazen 1 saat bazen de 1 yıl sürüyordu.Benim için tarifi olmayan acıydı bu.Hafızamı kaybedeli bir hafta olmuştu.Sanki daha kötüye gidiyordum.Kendimi kötü hissetmemin nedeni ise Çağataydı. Onu her gördüğümde gözlerine her baktığımda yakıp kül ediyordu beni.Eskiden ne olduğumuzu hatırlamak eskisi gibi sarılmak istiyordum ona.Bir tarafım beni ona çekerken diğer tarafım ondan uzak kalmak istiyordu.Ama daha çok o gözlerine hapsediyordu beni.Öyle bir bakışı vardı ki.Üzgün mü kızgın mı mutlu mu mutsuz mu çözemiyordum.Bileğimdeki bilekliğe gözüm kaydı.Hiç çıkarmamıştım şimdiye kadar.Bilekliği çekmeceme koyup tekrar yatağa oturdum.Biraz zaman gerekliydi.Onu hatırlamam için.Eskisi gibi sevmem için.Zaman gerekliydi.Yoksa bu acı ikimize bitirecekti.

"Ay hala hazırlanmamış çıldıracağım." diyerek odaya girdi Azra.

"Ben gelmeyeceğim."

"Ne demek gelmeyeceğim.Kızım bu parti senin için yapılıyor ne anlamı kalır sen gelmezsen."

Omuz silktim."İstemiyorum parti falan iptal edin."

"Miray lütfen.Kaç gündür bizimle konuşmuyorsun.Odana kapanıp düşünüyorsun."

"Azra tekrar hatırlayamamaktan korkuyorum.Sizi.Ailemi..."

"Çağatay'ı." diye tamamladı sözümü.Başımı salladım.

"Her şey düzelecek.Mutlaka hatırlayacaksın."

Cevap vermedim.Azra beni kendisine çekip sarıldı.Bu iyi hissetirmişti.

"Şimdi parti zamanı!"

Gülerek yataktan kalkıp dolabımı açtık.Emre benim için parti veriyordu.Moralim biraz olsun düzelsin diye.Moralimin düzeleceği falan yoktu.Yine de gidecektim partiye.Azra dolabımdan 2 tane elbise çıkarıp bana doğru tuttu.

"Seç bakalım bu mu? Yoksa bu mu?"

"Bu olsun sade ve güzel."

Elbiseyi giyindikten sonra saçlarımı ve makyajımı yaptım.Aynanın karşısına geçince gözlerim irileşti.Güzel görünüyordum.Baya güzel.Bir kez kendi etrafımda dönüp gülümsedim.Emre odaya girip ıslık çaldı.Azra ve Sıla da hazırlandıktan sonra evden çıktık.Büyük bir evin önünde arabayı durdurdu Emre.

"Siz inin Elif'i almaya gideceğim ben."

"Elif kim?" diye sordum.

Sırıttı."Sevgilim."

"Çabuk ol." deyip arabadan indim.Evin içine girdiğimizde hizmetçi karşıladı bizi.Daha gelen olmamıştı ama müzik çoktan çalmaya başlamıştı.Bir kaç kişi de havuzun başında dans ediyordu.Kendime içecek alıp boş bir yere oturdum.Azra tuvalete gitmişti.Sıla da annesi ile konuşuyordu.Boş boş etrafı izlerken yanıma tanımadığım bir çocuk geldi.

"Selam yalnızsın sanırım."

"Evet yalnızım."

Tam elini uzatmış adını söyleyecekken birisi ensesinden tutup yanımdan uzaklaştırdı.

"Kız benimle beraber.Uza."

Çocuk tek kelime etmeden yanımızdan uzaklaştı.

"Neden kaba davranıyorsun?"

"Sende neden bu kadar güzel oluyorsun? Bütün erkekler sana bakıyor? İlla katliam mi çıkarayım yani?"

Çağatay bir anda hızlı hızlı konuşunca elini saçından geçirdi.Beni baştan aşağı süzdü.Ve gözleri göğüslerimde durdu.

EVİMDEKİ YABANCI (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin