40.Bölüm."Sen benim tek varlığımsın.Aşkımsın.Sevdiğimsin.Bitanemsin."

397 21 12
                                    

Multi'de Çağatay var ❤️

Hepinize keyifli okumalar canlarım 😘😍

Çağatay'dan

Yaşamadığım duyguları hissediyordum.Kaybetmek korkusu... belki de ilk defa yaşamak istemediğim bir duyguydu. Miray'ın durumu şuan nasıldı en ufak fikrim yoktu.Hastaneye geldiğimizde aldılar ameliyata.Çok fazla kan kaybetmişti.Başımı gökyüzünü kaldırdım.Lütfen Allah'ım alma onu benden...Mirayım giderse ne yaparım onsuz nasıl yaşarım bilmiyordum.Fakat şunu çok iyi biliyordum benim yüzümden buradaydı.Benim yüzümden vurulmuştu.Ben Miray'ı hak eden biri değildim.Sigaramı söndürdüm.Hastaneye girip Miray'ın anne babasının yüzüne bakmaya utanıyordum.Ne deseler haklılardı.Kızları benim yüzümden bu haldeydi.

"Çağatay ne arıyorsun oğlum burada? Hastaneye girsene." Kimseyle konuşacak halde değildim.Abimin dediğini umursamadım.Şuan hiç kimse sikimde değildi.Bir sigara daha yaktım.Hava aydınlanıyordu.Gece getirmiştim Miray'ı hastaneye.Ambulansta gelirken ne çektiğimi bir ben biliyordum.Elimi tutup 'İyiyim ben merak etme.' Demişti.O bile yetmişti bana."Lan kime diyorum ben?"

"Ne var lan! Ne var! Hastaneye nasıl gireyim oğlum? Nasıl bakayım Miray'ın annesi babasının yüzüne? Kızları benim yüzümden ölümle pençeleşiyor! Miray benim yüzümden vuruldu!" Abim suratındaki ifadeyi bir an olsun bozmadı."Saçma sapan konuşma Çağatay! Niye senin yüzünden vurulsun oğlum?"

"Sence abi? Kendi halinde yaşayan bir kızı kim vurmak ister?"

"Kim vurdu o zaman lan?" Sigaradan derin bir nefes çektim yarısını içmeden yere fırlattım."Aksel ibnesi."

"Ulan bu kadar mı ileri gitti bu it? Kızdan ne istiyor?"

"Miray'ı benden almak istiyor! Ama başaramayacak!"

Hızlı adımlarla hastaneye doğru yürümeye başladım.Ökeliydim kızgındım.Miray'ın benim yüzümden zarar göreceğini biliyordum.Ama bu kadarını tahmin etmemiştim.Hastaneye girdiğim zaman bütün gözler bana çevrildi.Emre Azra ve Sıla başlarını öne eğmiş bekliyorlardı.Miray'ın annesi Semra hanım geldiğinden beri ağlıyordu.Haluk ise karısına sarılmış teselli ediyordu.Sırtımı duvara yasladım.

Emre'nin yanıma doğru geldiğini görünce sırtımı duvardan çektim.Dışarıya çıkmamızı işaret etti.Hastanenin dışına çıktık."Ben sana ne dedim? Miray'a bir zarar gelirse fena olur dedim! Miray'a zarar vermekten başka bir şey yapmıyorsun sen!"

"Bende biliyorum ona zarar verdiğimi! Ama seviyorum lan! Aşığım Miray'a! Bunu sizde çok iyi biliyorsunuz!"

"Eğer Miray'ı seviyorsan onun iyiliği için çeker gidersin!" Emre'nin üzerine yürüdüm."Ona söz verdim ben.Onu bırakıp gitmeyeceğim."

"Kusura bakma Çağatay ama Miray'la görüşmene izin veremem.Onun hayatından çıkacaksın.Bitti!" Emre hastaneye tekrar girdi.Duvara sert bir yumruk geçirdim."Sikeyim!" Ulan hayatımda bir kez sadece bir kızı sevdim! Ne hayatından çıkardım.Ne de onu benden almalarına izin verirdim.Telefonumun melodisini işittiğimde cebinden çıkardım.Özel numaraydı.Hangi sikik kafalı arıyordu acaba?"Ne var?"

"Böyle telefon mu açılır lan? Kibar olsana biraz." Aksel'in sesini duymam bir kat daha öfkelenmeme sebep olmuştu."Eceline susadın sanırım beni aradığına göre?"

"Lütfen ama böyle laflara ne gerek var değil mi? Bu arada Miray'ın durumu nasıl? Ölecek değil mi?"

"Sana ne lan Miray'dan pezevenk! Bak Aksel sana yemin ederim İstanbul'u sana dar ederim!"

EVİMDEKİ YABANCI (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin