Mevsimlerden Sonbahar(Tamamlandı)

20.Bölüm ~Hata~

Bölüm Şarkısı : Sezen Aksu - Kaybolan Yıllar ❤
Bölümün sonunda alıntı yaptığım kitap ise Şifacı ❤

"Aşk topuklarından etine kadar işlemiş bir nasırdır ; ya canın acıya acıya adım atacaksın ya da canını acıta acıta söküp atacaksın. Her iki yolda da tek bir gerçek olacak ; canın çok ama çok acıyacak."
Mevlana

20.Bölüm
İyi insanlarla kötü olayları konuşmak zordur. Hele onlardan ayrılmak daha da zor. Kırmamak dökmemek için bin kere düşünürsünüz. Kelimeleri ölçüp tartarsınız. Oysa siz bunu düşünürken çoktan kırılmıştır onlar. Çünkü yaşanan olaydır önemli olan. Bin düşünüp bir söylemenin manası kalmaz.

Birkan iyiydi. Kendi kanından olmayan bir çocuğu kabullenmiş,ona kızım demişti. Tüm yaralarımla beni hayatına almış,özenle yara bandı yapıştırmıştı. Benim her sarsılışımda pes etmeden el uzatmıştı.
Ona çok şey borçluydum. Güya en başında çıkar ilişkisiydi bizimki. Onun isteği masumdu oysa. Ailesi mutlu olsun diye... Sırf evlenmiş olmak için evlenmişti. Ama zaman bizim aleyhimize oynamış ve nice duyguları sokmuştu çomak olarak.
Şimdi ondan ayrılmak garip geliyordu. Ama böylesi bizim için daha iyi olacaktı.
Birbirimizi yıpratmaktan ve acı çekmekten başka bir şey değildi çünkü yaşadığımız.
Almanya'da olduğu gibi sakin geçmiyordu günlerimiz. Orada yalnızdık,rahattık. Ama burada tüm geçmişim eteklerimden tutarak peşimden geliyordu. Bunca karmaşaya onu da sürükleyemezdim daha fazla. Aldığı yaraların artması isteyeceğim son şey bile değildi. Bu dünya üzerinde sayılı olan iyi insanlardan biriydi. Ve iyi insanlar bir enkazdan olabilecek en az hasarla kurtulmalıydı.
Hem o sevdiği gibi sevilmeyi hak ediyordu. Yolundan çekilmem en doğrusuydu. Üstelik Teoman'la dip dibe olacaktık bundan sonra. Teoman'a her baktığımda,özlemimi içimden her tazelediğimde ona ihanet etmiş gibi hissetmek istemiyordum.

En çok Güneş için zor olacaktı,farkındaydım.

" Güneş iyileştikten sonra,yani her şey yoluna girdikten sonra Almanya'ya dönmeyi düşünüyor musun?" Aylardır bana sorulan soruydu. Türkiye'ye geldiğimden beri ne zaman döneceğim merak ediliyordu. Gitmemem için beni ikna etmeye çalışıyorlardı. Ama Birkan'ın amacı,dönmem için ikna etmekti,biliyordum.

" Şuan ne desem boş... Önümüzdeki birkaç ay için dönme fikri yok aklımda. Sonrası için bir şey diyemem... Ama sen istediğin zaman ara,Güneş'le konuş. Hatta gel buraya,biz de geliriz senin ziyaretine. İnan ikinizin ayrılmasını hiç ama hiç istemezdim. Çok üzgünüm. Güneş bir iyileşsin,daha sık bir arada olursunuz inşallah."

" Yalnızca ben ve Güneş için mi bu söylediklerin?" Gözlerimi kapatıp derin bir nefes verdim. O da yakında kabullenenecekti nasıl olsa...

" Seni özleyeceğim Birkan. Sen çok iyi birisin. Bu hayattaki şanslarımdan birisin. İnan hayatımdaki,kalbimdeki varlığın küçümsenemez. En zor zamanlarımda öyle destek oldun ki bana... Minnettarım. Ama Güneş daha fazla etkilenecek. Bu durumu nasıl izah etmem gerektiğini bilmiyorum."

" Ben hiçbir şey yapmadım Zümra. Yaptıysam da içimden gelerek... Sen böyle güçlü bir kadın olmasaydın tekrar ayağa kalkamazdın. Farkında değilsin ama çoğu yaranı kendin sardın. Sana olan sevgim çok başka. Ve kalbimde yerini hep koruyacaksın. Senden uzaklaşmak bana da iyi gelecek sanırım. En azından yüreğim soğur. Seni burada,o adamla görmek yeterince yakıyor. Bakma böyle dediğime,benimle mutlu olamayacağını biliyorum ya,o acıtıyor en çok..."

" Öyle deme lütfen. Sana ne kadar değer verdiğimi biliyorsun. Ben zamanla anladım ki,sana zarar veriyorum. Eminim,sevdiğin gibi sevecek bir kadın çıkacak karşına,çok yakın... Kalbini sakın kapatma Birkan."