Gül Dikeni

Gül Dikeni-10 Bölüm

Canımdır o benim....
İnsana canı
yük mü olurmuş efendim?

~Mehmet Beyazbayrak

***

Hiç Kırıldınız mı? Peki bu Kırgınlık hep Kalbinizin tam ortasında yerleşmiş ve hiç gitmeye niyeti yoksa?

Benim kırgınlığım da tam anlamıyla böyle.Aklıma geldiğinde sol göğsümde hissettiğim tek duygu acıydı.
Beni tam tanımıyorsunuz ondan dolayı aslında hayatımın göründüğü gibi olmadığını anlayacaksınız.
Zamanla.

Yatağımda oturmuş elimdeki resime bakıyorum.Hatırılıyordum.Herşeyi hatırlıyorum!
Görüntüler gözlerimin önüne geldi.

•
"Seni mahvedeceğim kızım!Arda beni seviyor! Seni değil."

Yaklaşıp yüzüme doğru fotorafları fırlattı.

"Bunlar da kanıtım.Al bak! Baksana! O güvendiğin kişi ne haltlar yedi bak!"

Ardından bir kahka attı.
Hertarafa fotoraflar dağılmıştı.
Hiç birşey hissetmiyorum.Sanki beynim Durmuş gibiydi.

Eğilip bir fotoğraf aldım.

Aslı'ya sarılmış bir şekilde çimenlikte oturuyorlar.

Sonra diğerini aldım.Burda Arda Aslının yanağını öpüyordu.

Birtane resim daha aldım elime ve bunda da Bir Cafe de oturmuş el ele tutuşuyorlardı.

"Arda Beni seviyor."

"Kes sesini!"

"Bana aşık! Sen onun çocukluk arkadaşın olduğun için senden ayrılamıyor. Rahat bırak bizi! İlişkimi elimden almana izin vermeyeceğim anladın mı?!"

Ayağa kalktım ve arkamı dönecekken kolumdan tuttu.
Sonrası yanağımda büyük bir acı hissettim.Elim reflex olarak yanağımda durdu.

Ardından büyük bir ses yankılandı kütüphane de.

"Yeter!"

Ben donmuş bir vaziyette dümdüz önüme bakıyordum.
Neler olmuştu böyle?

"Ne oluyor burada? Sen kim oluyorsunda Songüle tokat atıyorsun!?"

Arda öyle bir bağırıyorduki pencerenin önünde dikilen kuşlar birden uçup gittiler.

Elimdeki resimler yere düştü.

Ayaklarım kendiliğinden hareket ederek Aslının omzunu tutmuş deli gibi sarsan ve bağıran Arda'ya doğru yöneldiler.

Ona yöneldiğimi gördüğünde ayrılıp hemen yanıma geldi ve yanağımı okşadı.
"Songül canın acıdı mı ge-?"

Yanağımdaki elini alıp onu fotorafların olduğu yere sürükledim.

Hipnotize olmuş gibi bakıyordum resimlere.Sonra başımı kaldırdım ve ona bakarak gülümsedim.

"Çocukluk arkadaşım olduğun için benden ayrılamıyormuşsun?"

"Beni Sevmıyormuşsun?"

"Başkasına...."

Boğazıma bir yumru oturdu.Gözlerim yanıyordu.

"B-başkas..."

Hıçkırığım konuşmama izin vermedi.

Ona döndüm ve onu ittim.Yaklaşıp göğsüne yumruklarımı indirdim.

Kolumu tuttu.
"Songül..."

Artık seslice ağlıyordum.

"Bana ihanet ettin!"

Uzaklaşıp ona döndüm.