Gül Dikeni

Gül Dikeni-11 Bölüm

Şüphesiz Allah,
İnsanlara hiçbirşekilde zulmetmez;
Fakat insanlar kendilerine
Zulmederler.
(Yunus Suresi 14.Ayet)
•
İnsan'ın içi ağrır mı hiç?
Ağrıyor işte.

***

•ELİF

"Bırak.kolumu.dedim.sana!"

Alayla güldü.

"Bırakmazsam?"

Bu lafıyla dayanamadım ayağına ard arda tekme attım.Ardından diğer kolumla onu itmeye çalıştım.
Ayağı kaydığında bir 'Oh be!' Çekecektim ki belimin acısı artık katlanılmaz hale geldi çünkü bu şımarık çoçuğun abisi olacak Ukala,düşerken beni de çekmeyi ihmal etmemişti.
Size şimdi ne halde olduğumu anlatayım.
Egosu tavan yapmış bu Ukala'nın üstünde boyluca uzanmış,saçlarım sağ omzumda dağılmış ve başım göğsüne yaslanmış bir vaziyetteyim.
Süper! Bi bu eksikti. Tanımadığım bir Çocuğun üstünde'yim şu an! Annem görseydi kesin sıkı bir dayak yerdim.
Artık sinirlerim bir haldeydi.Başımı göğsüne vurdum ve ağlamaklı bir sesle konuştum."Yeter yaaa.Yeterrr!"
Başımı kıracak şekilde vurmuyordum sadece yakınıyordum işte.Burdan çıktıktan sonra hastaneye gitmek zorundayım artık.Belim feci ağrıyordu.
Önce sağ kolumu sonra da sol kolumu toprağa yasladım tutunduktan sonra kalkmaya çalıştım.Kalkacaktım ama bir kol beni öne iterek yine üstünde durmamı sağladı.Yüzümde sıcak bir nefes alıp veriyordu.Anneannemden aldığım yeşil ve mavi karışımı olan gözlerimi açtım.
Kalbim aniden gereğinden fazla attığının farkına vardım.Nefeslerim sıklaşmaya başladı.

"Hey!napıyorsun?" Dedim titrek bir sesle.O kadar yakındıkki burnum nerdeyse burnuna değiyordu.
Yüzünde çapkın bir gülüş belirdi.Böylece yanağındaki gamzeleri görmüş oldum.Gözleri dudaklarımda durunca nefesim kesildi.Bana yaklaşınca ne yapacağımı düşündüm panikle.Kollarımı tutmuştu ,ne yapsam ?kafayla vurmak!evet,evet kafayla vurmak!
Ne olduğuna dair hiç bir fikrim yok,herşey birden oldu.
Anlına nasıl vurdum bilmiyorum ama benim başım çok ağrıyor du!

Hemen üstünden kalktım ve koşarak ordan ayrıldım.

***
•SONGÜL

"Hayır,Melis olacak!"

"Defne!"

"Sara!"
"Gamze olacak!"

"Yaaaa! Defne olacaaaak!"

"Me-" diyecekti ki sözünü kesip bağırdım."Haaaaaayıııııır!"
Sesim kısıldığında masadaki bardağı alıp iki yudum su içtim.Yutkunduktan sonra konuşmaya devam ettim.
"Ve hayır Pelin,Melis değil."
Kızların 'ooo'larını duyduktan sonra devam ettim.
"Merve,Defne de olmayacak."

Merve'nin ağzından şaşkınlık nidası yükseldi.Pelin de daha yeni ona gülen Merve'ye gülüyordu. Pelin lafından geri kalmadı."Oh olsun!"dedi.Merve de omzuna vurdu.

"Sude,boşa kürek çekme Sara da olmayacak."

Dudaklarını büzdükten sonra çocuk gibi "yaaa....niye ama...?"dedi.
Aniden Yarenin bağrışıyla yerimden sıçradım.Yaren ayağ kalkmış deli gibi zıplıyordu.Kollarını da bi öne bir arkaya çekiyordu."Biliyordum işte benimkisi olacak! Evvvvveeeet!yeeees!wuhuuuu!gelsin mi küçük Gamzecik? Hı gelsin mi?!" Deyip bir kahkah attı.

"Allah belan'ı vermesin Yaren! Kızım sen gerizekalı mısın?"diye atıştı Pelin.
Ardından Sude konuştu."Biz dövelim bu kızı bence! Hepimizin yüreğine indiriyordun kızm!Napıyon sen?!"

Yalandan bir ağlama sesi çıkardım.
"Gamze de olmayacak!"

"Hevesime etmeseniz olmazdı zaten dimi? Nasıl bacısınız siz lan?"
Deyip somurtarak koltuğa oturdu.

Zil sesi yankılandı odada.Fazla umursamadım.Yarım saat önce Zehra alışverişe çıkmıştı.Oydu kesin.Meltem kapıyı açıyordu bizim evde.

Gözlerimi kızlara diktim.
"Kızlar niye böyle yapıyorsunuz?"

"Yakında kızı-"

"Merve!"dedim sinirle.

"Düşünsene minicik olacak!Kocaman mavi gözl-"

"Yaren!"

"Yada o-"

"Hiç deneme bile!" Dedim Peline.

Hepsi gülmeye başladılar.
Tanıştırayım bunlar benim en yakın arkadaşlarım.Biri eksikti ama....olsun.
Pelin,Merve,Sude ve Yaren.
"Evlenmeden niye Çocuk meselesini açıyorsunuz?Daha evlenmedim.Ayrıca çok erken değilmi? Çok erken.Ayrıca Anne olmak kolay değil.Ah evet!Kız olacağını size kim söyledi belki oğlan olur." Dediğimde yüzümün pancar gibi olduğuna eminim."Yani şimdi olacak değil sadece olursa yani belki ilki oğlan olur...diye demiştim ben."

"He he anladık." Dedi Yaren.
Bazen bu kızın yüzüne bir yapıştırasım geliyor.Normal mi? Gayet normal.Söz konusu Yarense Normaldir.

"Herneyse kapatın konuyu."

Kızlar güldüklerinde bakışlarımı desenli halıdan aldım ve gözlerimi onlara diktim.Bir kaşımı kaldırdım.Neye gülüyorlar şimdi?
Arkama baktıklarında merak ederek arkamı döndüm ve Kalbim birden normalinden hızlı attı.

Siyah pantolon üstüne beyaz bir t-shirt ve siyah deri ceket giymişti.İlk defa onu bu kadar sportik görüyordum.Normalde Takım elbise giyerdi.Gözümden kaçmamişti Sakalları hafif uzamış ayrı bir yakışıklık katmıştı.

"Hoşgeldin." Dedim ayaklanarak.Birden Heycanlanmıştım.
"Geç otur." sırıttığında kaşlarımı çattım.Hayır duymuş olamaz.Yanaklarımın olduğundan fazla kırzardığını biliyorum.

"Hoşbuldum."dedi Eyüp.
Sesini duyunca yine heycanlandım ve ellerimle oynadım.

"Ben haber vermek için geldim."dedi.
Ve laciverte yakın gözlerini bana dikti.
Merakla baktığımda"Yarın gelinlik bakmaya gideceğiz."Dediğinde gözlerimi kaçırdım.İki hafta sonra onunla evli olacaktım.Kızların kıkırtısını duyduğumda yüzümde bir tebessüm oluştu.
"Arkadaşların sanırım...?"diye sordu Eyüp.
"Hı hı..."dedim ve ona bakmaya devam ettim.Dişleri ortaya çıkacak şekilde hafif güldüğünde ne yapdığımı ancak anladım."Şey,yani evet.Bu Yaren,Merve,Pelin ve Sude."dedim elimi onlara doğru göstererek.
hepsi bir anda"Memnun olduk enişte." dediklerinde ellerimi yüzüme yerleştirerek sıvadım.Ah! Bu olamaz.Enişte mi dediler onlar?

"Bende Memnun oldum.Eyüp ben."

"Biliyoruz herhalde...." Yarenin lafıyla onu parça pinçik etmek istiyordum.

"Enişte bizde yarın gelebilir miyiz? Nedime olcaz da ondan." dedi Merve gururla.

"Benim için bir sorun yok.Neyse,benim haletmem gereken bazı işlerim var.Görüşmek üzere." gözlerini bana diktiğinde onu geçirmem gerektiğini anladım.Arkasını döndüğünde bende peşine takıldım.Kapıya geldiğimizde durduk."Saat bir buçukta aşağıda olurum."
"Tmm."

Israrla bana baktığında ona ne oldu bakışımı attım.

"Yanağımı öpmeyecek misin?"

"Hı..." Şaşkınlıktan gözlerimi kocaman açmıştım.Nefeslerim sıklaşmaya başlamıştı.
Bana yaklaşarak omuzlarımdan tuttu ve eğilerek başımdan öptü.

İç çektikten sonra,"Anlından öpmekte düğünde nasip olur."dedi ve gitti.

Bana ne mi olmuştu?
Arkasında utançtan kıp kırmızı olmuş,Heycan ve şaşkınlıktan bir eli kalbinde diğeri dudaklarında olan bir kız bırakmıştı.

Ihmm...buna ne denilirdi?Ah evet,buldum.

"Yuh!"

****
Beğenme yıldızına basmayı unutmayın!