27.Bölüm

9.6K 883 136
                                    

Yerini bilmeyene,kader yerini öğretir.

|Abdulkadir Geylâni Hz.(k.s.)

•••

"Nasılsın?"dedi adam hüzünle.

Çekinerek elini tuttu karısının.
Karısının elleri buz gibiydi,neden bu kadar soğuktu elleri?
İki elini de avucuna bastırdı,gözleri kapalı güzelin.

"Bendeki de soru,"dedi adam kendini azarlarken."tabi ki iyisin,daha iyi olacaksın."

Kablolar içinde Songülü görmek onu iyi hissettirmiyordu.
Hayır,hayır!
Hiç iyi hissetmiyordu.

Kapının açılma sesini duydu ama bakmadı.
Görüş alanına bir hemşire girdi.
Karısıyla ilgilendiğinde yüreğinde ki acı soluduğu nefesi sıkıyordu.

"Beyefendi,sadece beş dakika kalmanıza izin verildi.Lütfen çıkın."

***

İki hafta sonra

"Bugün ne yaptım biliyor musun?"Diye sordu adam kirpiklerinin altından.

Karısına biraz daha yaklaştı ve parmakları uyuyan güzelin yanağını buldu.

"Parka gittim bugün."dedi adam dalgınca.

"Çocukları seyrettim,kimisi gülerken kimisi istediği oyuncakla oynayamadığı için sinirli bakışlar atmakla meşguldü.
Koştuğu için yere düşen çocukta ağlıyordu ve kumun üstünde oturmuş iki arkadaş çok önemli bir şey hakkında konuşuyormuş gibi birbiriyle sohbet ediyordu."dedi adam birden gülmeye başlayarak.

"Evet hepsini aklımda tuttum."sanki onu duyuyormuş gibi.

Devam etti."Pamuk şekerini yiyen ve elma şekerini yiyen çocukları da gözlemledim.
Ama biri vardı...farklı."

Dedi usulca parmaklarını çekerken karısının yüzünden.

"Bir kız çocuğu,aynı sana benzeyen."

Adam dalgınca karısının yüzüne bakmaya başladı.Beyaz teni gittikçe daha beyazlamıştı.

"Saçları aynı senin saçların gibi karamel ve gözleri de seninkisi gibi küçücük..."

"Gözleri mavi ama benimkisi gibi geceyi andıran mavi değil,Gök mavisi."

"Senin gibi..,"dedi adam karısının elini kaldırıp uzamış sakalına aldırmadan yanağına yerleştirirken.
Songül'ün elini sıkıca yanağına bastırdı.

"Hüzünlü bakıyordu..."

Avucuna bir öpücük bıraktıktan sonra hastaneden çıktı.

***

Bir ay sonra

"Bugün de tutamadım kendimi yine geldim sana."

Saat gecenin biriydi.

"Kızma bana,"dedi adam."yatamıyorum seni görmeden."

Adam beklentiyle kıza bakıyordu.
Aç nolursun gözlerini...
Her gün ama her gün belki açar dedim ama açmıyorsun.
 
"Doktor,belki hiçbir zaman uyanamayacağından bahsetti."

Gözleri kızardı adamın.

"Bazen diyorum,"dedi avuçlarını yüzüne bastırırken.
"Bunu sana yapan benim."

Gül DikeniHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin