28.bölüm" sarhoş "

117 28 15
                                    

Hayat mı kısaydı...
Aslında insan oğlu küçük şeyleri gözünde büyütürken hep, en önemli şeyi göz ardı ediyordu.
Ölüm, varlığına inandığımız tek soyut ve acı gerçek. Hiç şüphem yok ki bazı ölümler yanlarında renkleride götürüyordu.

Peki ya Elif? soğuk bedeni karşımda duruyordu, ya gözlerimin görmediği ruhu, o hangi renge bürünmüşü. Cenkin ölümü onu nasıl yaralamıştı.

"Bana söylermisin bugün onun nesi var. Biri ona antidepresif ilaç mı verdi."

Okan, sessizce kulağıma fısıldadıktan sonra geri çekildi. Bizi öğle yemeğine çıkarmıştı ama Elif'in yüzü kireç gibi bembeyaz olmuştu, konuşmuyordu sanki şokta gibiydi. Okan sebebini bilmesede ben biliyordum. Bir zamanlar aşık olduğu adam ölmüştü. Cenki tanımamama rağmen onun için üzülmüştüm.
Ölüm hiç kimseye yakışmıyordu.

"Ben lavaboya gidiyorum" soğuk sesi düşüncelerimi keserken sandalyeyi geri çekip ayaklandı.

"Gelmemi istermisin" dedim. Sırtını bana dönmeden hemen önce Elif başını hayır anlamında iki yana salladı. izin vermiyordu, onu çözmeme ona yardım etmeme izin vermiyordu. Elimden hiç bir şey gelmiyordu.

Okan'a döndüğümde oda bana dönmüştü.

"sende dalgınsın "dedi. ilgili çıkmıştı sesi. Kaşlarımı çattım sanane dememek için dilimi ısırdım.

"Kafam bin beş yüz" her zaman ki gibi düşünecek çok şey vardı.
Yüzünde bir tebessüm belirdi

"Yoksa dün gece bize karşı kaybettiğiniz maç içinmi üzgünsün."

"Ne maçı" dün gece maçmı vardı.

"Sen izlemedinmi" şaşkındı şu an bir çocuk gibi gözüküyordu."Ne biçim Galatasaraylı sın sen, dün gece Beşiktaş size gol attı ve sen izlemedin"

Benim askime konuya hakimdi. Ayrıca atladığı bir şey vardı bende Beşiktaş'lıydım gol attık diye üzülecek değildim.

Aptal Okana ne dediğini hatırla o seni galatasaraylı sanıyor.

Bunu unutmuştum ilk tanıştığımızda gerçektende Okan'a böyle söylemiştim.

"Maçı izlemedim ama golü atan Beşiktaşsa çok sevindim. Çünkü bende Beşiktaşlıyım" dedim

söylemek beni rahatlatmıştı, gereksiz bir yalandı zaten. Okan önce gözlerini büyüterek bana baktı tepkileri tuhaftı. "Böyle bir konuda beni kaldırmış olamazsın. Nefes"

Okan'a tamamen yapmacık bir tebessüm attım "sanırım tam olarak öyle yaptım." dedim.

"Çok kötüsün" aynı şeyi bende ona söylemek istedim, gerçeği onunla böyle sohbet edince pekde uyuşturucu kullanan birine benzemiyordu.

Ne bekliyordum anlinda 'ben uyuşturucu satıyorum' yazmasını mı.

Bir müddet ikimizde susarak zamanı öldürmeye çalıştık. Okanla konuşmak içimden pek gelmiyordu, oda susmayı seçmişti.

Tanıdık ses kulağımda yankilaninca çantama uzanıp telefonumu çıkardım mesaj gelmişti.

GönderenAmirim
"Nerdesin sen" bu adam hiçmi kibarliktan anlamiyordu.

Ben》
"iyiyim sen nasılsın" yazıp yolladım.

Amirim》
"Okan'ın yanındamısın"

Sessiz ÇığlıklarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin