Κεφάλαιο 10.

84 8 3
                                    

Ελβίρα.

Περιμένουμε να ακούσουμε τα αποτελέσματα και να μάθουμε ποια ομάδα θα πάει στην συναυλία. Αν κι εμείς το βλέπουμε περισσότερο ως εργασία. Δεν καιγόμαστε και πολύ να πάμε. Σιγά όμως που θα μας διαλέξουν. Όλες οι ομάδες ήταν εξαιρετικές. Οι άλλες τρεις είπαν έντεχνα. Κι εμείς έντεχνο θα λέγαμε, όπως πάντα, όμως τα καμάρια μας αποφάσισαν άλλα  αυτή τη φορά.
Η υπεύθυνη καθηγήτρια ανεβαίνει στο stage.

"Και ναι η μεγάλη ώρα έφτασε. Η ομάδα που θα μας εκπροσωπήσει στην μαθητική συναυλία είναι......." κάνει μια παύση ανοίγοντας τον φάκελο της.

"Η τέταρτη ομάδα." Ανακοινώνει με δυνατή φωνή.

Ωχ...

Γιατί νομίζω πως αυτή η ομάδα είναι η δική μας;

Τα παιδιά χειροκροτουν.

Η καθηγήτρια μας καλεί στην σκηνή.

Δείχνει ενθουσιασμενη μαζί μας όπως όλοι άλλωστε. Το διαφορετικό που μας βρήκαν ήταν ο τρόπος που είπαμε το τραγούδι αυτό. Ένα τραγούδι που απέχει από το συνηθισμένο μας είδος.

"Ήσασταν πολύ καλοί παιδιά. Λοιπόν λοιπόν, η γιορτή μας ολοκληρώθηκε. Πρόεδρε δύο λόγια;" Λέει δίνοντας στον Όμηρο το μικρόφωνο.

"Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους υπεύθυνους καθηγητές και τους μαθητές που βοήθησαν για να πραγματοποιηθει αυτή η υπέροχη γιορτή. Τέλος, να θυμίσω το Χριστουγενιάτικο πάρτι που γίνεται απόψε. Σας περιμένουμε όλους." Λέει κι όλοι ενθουσιαζονται. Κάθε φορά που μιλάει στους μαθητές, εκείνοι κάνουν σαν τρελοί. Για αυτό τον έχουμε πρόεδρο. Όλοι τον αγαπούν. Κι εγώ τον αγαπάω. Είναι ο καλύτερος μου φίλος.

Ευτυχώς σήμερα το μάθημα το κανονίσαμε για μεσημέρι κι όχι απόγευμα. Μετά την γιορτή πήγαμε στο φροντιστήριο.

Έφυγα από το φροντιστήριο. Πίσω μου ακούω βήματα. Δεν θέλω να γυρίσω. Ξέρω πολύ καλά ποιος είναι. Μετατρέπω το βήμα μου κάνοντάς το πιο γρήγορο. Καταλήγω να τρέχω. Τι κάνω η χαζή. Κάθε μέρα κάνει προπόνηση ποδοσφαίρου και μπορεί να τρέχει πολύ γρήγορα το χαμένο. Μπαίνω σε ένα μαγαζί. Δεν με ακολουθεί πλέον. Παρατηρώ ότι το μαγαζί πουλάει κλωστές. Η υπάλληλος με ρωτάει ευγενικά τι θέλω. Ντραπηκα και αγόρασα μερικές κλωστές. Θα φτιάξω κάποιο κόσμημα. Τόσα έχω δει στο ίντερνετ να γίνονται έτσι. Το σπίτι είναι πολύ κοντά.

Φτάνω κσι βάζω το κλειδί στην πόρτα. Προς έκπληξή μου δεν είναι κλειδωμένα. Κάποιος είναι στο σπίτι. Μπαίνω.

Τι Γίνεται Με Εμάς; 2 Where stories live. Discover now