Οδυσσέας.
Είναι παραμονή πρωτοχρονιάς. Τα αδέρφια μου έφυγαν χτες. Έπρεπε να επιστρέψουν στις δουλειές τους. Έμεινα ξανά μόνος στο δυάρι στο κέντρο της πόλης. Σήμερα το πρωί συνάντησα τυχαία τη Φοίβη. Είχα μέρες να τη δω. Με προσκάλεσε σπίτι της απόψε. Το μόνο που με κρατούσε ήταν ότι όλοι θα είναι με τις οικογένειες τους ενώ εγώ θα είναι μόνος. Η Φοίβη όμως επέμεινε. Δέχτηκα. Η αλήθεια είναι ότι πρώτη φορά με προσκάλεσαν κάπου τέτοιες μέρες. Το βρήκα πολύ ευγενικό εκ μέρους τους. Κοίταξα το πορτοφόλι μου. Είχα αρκετά χρήματα. Μπήκα σε μια κοντινή κάβα. Αγόρασα ένα καλό κρασί. Επέστρεψα σπίτι μου. Έκανα μπάνιο. Ώρα αργότερα Φόρεσα τα καλά μου. Παίρνω πορτοφόλι, κινητό και κλειδιά και φεύγω από το σπίτι μου. Στο δρόμο σταμάτησα σε ένα ανθοπωλείο κι αγόρασα ένα μπουκέτο με λουλούδια εποχής.
Η ώρα είναι 8:30 μόλις φτάνω στο σπίτι της Φοίβης. Υποθέτω πως θα είμαι ο πρώτος που θα πάει. Τα φώτα από όλο το σπίτι είναι αναμμένα. Χτυπώ το κουδούνι. Μια γυναίκα γύρω στα 55 μου ανοίγει. Είναι η κυρία Έφη.
"Εσύ θα πρέπει να είσαι ο Οδυσσέας. Πέρασε!" Είπε και μπήκα στο σπίτι. Επικρατεί γιορτινή ατμόσφαιρα. Πέντε παιδάκια κάθονται κοντά στο τζάκι.
"Αυτά είναι για εσάς." Λέω και δίνω τα λουλούδια και το κρασί.
"Δεν χρειαζόταν να φέρεις τίποτα. Πήγαινε στο σαλόνι. Πάω να φωνάξω τη Φοίβη." Λέει. Κάθομαι στον καναπέ και περιμένω. Δύο νεαροί άνδρες εμφανίζονται. Κάθονται δίπλα μου. Είμαι πλέον ανάμεσά τους.
"Εσύ είσαι ο Οδυσσέας!" Διαπιστώνουν
"Εγώ ειμαι!" Δηλώνω
"Άγγελος." Και "Φίλιππος" συστήνονται.
"Τα αδέρφια της Φοίβης." Λέω και χαμογελώ.
"Βλέπω γνωριστήκατε." Ακούω τη φωνή της Φοίβης. Είναι τουλάχιστον πανέμορφη. Με παίρνει από το χέρι και με πηγαίνει στο δωμάτιό της.
"Πολύ ωραίο το δωμάτιό σου." Λέω κοιτώντας τον χώρο.
"Αλήθεια σου αρέσει; Το έχω πολλά χρόνια έτσι. Δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ και με αυτό. Αλλά τώρα ένας χρόνος έμεινε." Εξηγεί.
"Ισχύει. Τι σκέφτεσαι να κάνεις στο μέλλον." Ρωτώ και κάθομαι στο κρεβάτι.
"Ο χορός είναι το όνειρό μου. Όμως θα ήθελα πολύ να γίνω ψυχολόγος. Μου αρέσει να ακούω και να βοηθώ τους άλλους." Χαμογελάει.
"Υποθέτω πως και τα αδέρφια σου ακολούθησαν τα όνειρά τους." Λέω
"Ο Άγγελος ήθελε να γίνει φωτογράφος. Τώρα είναι σε μεγάλο περιοδικό. Ο Φίλιππος λάτρευε τα μαθηματικά και τώρα είναι διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο. Οπότε ναι." Είπε.
BẠN ĐANG ĐỌC
Τι Γίνεται Με Εμάς; 2
Viễn tưởngΠερίπου δέκα χρόνια πέρασαν από όταν η Ζωή, ο Φίλιππος, η Φαίη κι ο Ηλίας πήγαιναν σχολείο. Πόσο μπορεί να έχει αλλάξει το ίδιο σχολείο καθώς και ο τρόπος συμπεριφοράς μέσα σε αυτό. Η μικρή Φοίβη έχει μεγαλώσει. Μέσα από τα μάτια αυτής και των φίλω...