Broken promises *2

proloog

Voor ik dit begin, wil ik twee dingen zeggen.

1: dit is deel 2, dus als je deel 1 nog niet hebt gelezen, doe dat dan meteen! Het heet: The moment of truth *1

2: de cover is gemaakt door de enige echte DisconnectedWriterL, omdat ik in tijdnood zat en geen inspiratie had voor een leuke cover. Maar ik vind deze echt ge-wel-dig! Thanks, Lynn! ♥

Lynn

Zuchtend sta ik op uit mijn bed. Vandaag is het weer zo ver: school. Na een lange vakantie van 2 maanden begint de hel weer.

De hele vakantie heb ik doorgebracht met de jongens op tour. Maar sinds twee weken zijn we weer thuis, aangezien mijn school weer bijna begon en ik van Louis geen lessen mocht missen omdat dit een belangrijk jaar voor me gaat worden.

Dit jaar is mijn examenjaar. Dit jaar word ik zestien en moet ik mijn diploma halen. Of tenminste, een poging doen tot.

Ik heb onze klassenlijst al gezien. En helaas zit ik bij Levy, Casper en Riley in de klas. En Selena, maar die zal vast vaak naast Levy gaan zitten, waardoor het steeds moeilijker zal zijn voor mij om Riley te ontlopen.

'Lynn!' Ik zucht en zie de deur opengaan. 'Oh, je bent al wakker', zegt Louis. Ik knik en glimlach kort.

'Ja. Ik kom zo naar beneden.' Louis knikt en loopt mijn kamer weer uit. Ik pak een setje uit mijn inloopkast en kleed me snel om. Douchen doe ik vanavond wel.

Ik haal mijn mobiel van de lader en loop naar beneden, waar mijn tas al klaar ligt voor vandaag. Vorige week kreeg ik mijn boeken en rooster opgestuurd. Daar zat ook de klassenlijst bij.

Nyna en Kjell zitten in een andere klas. Selena en ik doen havo, zij mavo. Maar ik ben een vroege leerling en had op de school in het weeshuis al een groot deel van 4 havo gedaan. Ik liep zelfs al voor op de rest van mijn klas.

'Goedemorgen', begroet ik Daniëlle en Louis en kriebel Freddie een beetje. Freddie kraait vrolijk en ik glimlach.

In het begin had ik nogal moeite met het accepteren dat ik een klein broertje had. Maar uiteindelijk ben ik het leren accepteren en nu pas ik op als Daniëlle en Louis beiden weg zijn.

'Goedemorgen', zeggen ze terug. Ik ga aan tafel zitten en smeer mijn lunch en ontbijt. Mijn lunch doe ik in mijn broodtrommel, die ik vervolgens in mijn tas stop.

'Tot hoelaat moet je vandaag?' vraagt Louis.

'Uh', mompel ik. 'Volgens mij half 4.' Louis knikt.

'Dan zorg ik ervoor dat ik dan klaar sta.' Ik knik. 'We vertrekken over tien minuten.' Weer knik ik.

'Oke.' Ik sta op en pak een flesje Dubbel Friss uit de koelkast. Daarna loop ik naar mijn tas en stop mijn broodtrommel en flesje er in. 'Ik ben klaar', zeg ik, als ik de keuken weer in loop en weer naast Daniëlle ga zitten.

'Ik moet gaan', zegt Daniëlle en staat op. Ze grist haar tas mee en drukt nog snel een kus op Louis' lippen en geeft mij nog snel een knuffel, voor ze het huis uitloopt en haar auto de oprit afrijdt.

Woorden: 467.