Broken promises *2

19

Lynn

'En nu?' vraag ik hem en kijk naar hem op. Riley ging op bed liggen en trok mij in zijn armen. Vanaf dat moment liggen we al zo, op zijn bed. We hebben beiden geen woord gezegd en lijken dat nog steeds niet van plan te zijn. Maar ik wil gewoon weten waar ik aan toe ben.

'En nu wat?' vraagt hij en hij kucht even.

'Ons. Ik bedoel, hebben we nu een relatie ofzo?' Riley haalt zijn schouders op.

'Wat mij betreft wel. Maar ik weet niet in hoeverre jij me nog wilt.'

'Ik moet er over na denken', zeg ik zacht. 'Ik kan je niet zomaar weer de volle 100% vertrouwen, Riley. Ik ben bang dat dit weer zo'n weddenschap zal zijn.'

'Wedden dat dat niet zo is?' lacht Riley en ik geef hem een klap. 'Au! Oke, sorry. Niet grappig.'

'Nee, inderdaad', zucht ik. 'Dat was echt een kut opmerking.' Riley wrijft over mijn bovenbeen en laat hem dan daar liggen. Op de plek waar zijn hand ligt, brand het. Of tenminste, zo lijkt het.

'Dit is fijn', zucht Riley. 'Het doet me goed om jou in mijn armen te houden.' Ik glimlach en kruip overeind.

'Dan moet je me zien over te halen dat ik je vriendin weer wordt', zeg ik uitdagend.

'Ik doe alles om jou in mijn armen te krijgen', zegt Riley met een grijns. 'Zaterdag, één uur bij mij.'

'Ga je weer zoiets regelen als bij onze eerste date?' vraag ik lachend. Riley knikt. 'Oh, ik ben benieuwd.'

'Welk lied wil je eigenlijk zingen? Voor school, weet je wel?' Ik knik.

'Ik wilde I hate u, I love u van Gnash en Olivia O'brien doen', zeg ik en haal mijn schouders op. 'Ik weet niet of jij dat wilt, maar ik heb er al op geoefend.'

'Laat eens horen?' Ik schud mijn hoofd en glimlach.

'Nee.'

'Ah, please? Ik wil je horen zingen!' Ik schud weer mijn hoofd. Riley plaatst zijn handen op mijn heupen en kijkt me ondeugend aan.

'Nee, niet doen', waarschuw ik hem, maar het is al te laat. Zijn vingers beginnen te bewegen en ik moet lachen van het kriebelende gevoel. 'Stop, Riley.' Ik probeer te ontsnappen van zijn vingers, maar hij gaat bovenop mijn heupen zitten. 'Nee, hou op! Alsjeblieft?' gil ik. Riley begint harder te lachen en zijn vingers versnellen zich.

'Ik stop alleen als je gaat zingen', zegt hij. Ik schud mijn hoofd. 'Oke, dan ga ik door.'

'Nee, Riley! Ik moet plassen!' lach ik en druk mijn benen tegen elkaar aan. 'Stop, please!' Riley gaat nog even door, maar kruipt dan van me af.

'Goed dan. Maar zodra je terug bent, krijg je weer een kieteldood. Ik wil je nog horen zingen.' Ik sta snel op en loop naar zijn badkamer.

'Je kunt me niet kietelen als ik mezelf opsluit in de badkamer!' roep ik lachend en vlucht snel de badkamer in, waarna ik de deur in het slot draai.

'Maar jij kunt niet ontsnappen aan de kieteldood, aangezien je eerst langs mij moet om naar buiten te gaan en je je mobiel hier hebt laten liggen. Je kan geen hulp vragen.'

'Verdomme.'

Woorden: 531.