Broken promises *2

31

Lynn

'Hey', hoor ik achter me, als ik de volgende dag na school sta te wachten op Louis. Ik had beloofd aan Riley dat ik vandaag na school weer bij hem langs zou komen. Ik heb me de hele dag niet kunnen concentreren en vanacht heb ik amper geslapen. Puur en alleen door Riley. De angst dat hij misschien niet vrij zou komen, was te groot.

Ik draai me om naar de stem en zie een jongen met zwart haar -dat in een kuifje omhoog staat- en bruine ogen, met hier en daar grijze stipjes staan. 'Hoi', zeg ik terug en kijk weer naar voren.

'Waar wacht jij op?' vraagt de jongen. 'Ik ben Dylan, trouwens.' Ik kijk hem weer aan en bedenk me waar ik zijn naam eerder heb gehoord.

'Lynn', zeg ik kortaf. 'En ik wacht op mijn vader.' Dylan knikt en gaat naast me staan. 'En jij?'

'Op een vriend van me', antwoord hij en kijkt over de weg heen. 'Zeg, ben jij niet de vriendin van Riley?' Ik knik, terwijl ik hem vragend aan kijk.

'Uh, ja. Hoezo?' vraag ik een tikkeltje arrogant. Ik heb geen idee wie deze jongen is, ook al heeft hij net gezegd hoe hij heet. Alsnog is het raar dat een jongen -die je nog nooit hebt gezien- tegen je praat.

'Nee, gewoon. Zomaar. Ik vroeg het me gewoon af', ratelt Dylan en frunnikt aan zijn shirt. 'Waar is Riley eigenlijk? Is hij ziek?' Ik kijk opzij en frons. Waarom is hij daar nieuwsgierig naar? Wat zou hem dat uitmaken? Helemaal geen ene flikker.

Ik besluit te liegen en te knikken. 'Ja. Ik geloof dat ik hem heb aangestoken', lach ik en zie Louis' auto de parkeerplaats op rijden. 'Oh, daar is mijn vader. Doei, Dylan.' Snel stap ik in de inmiddels stilstaande auto en doe ik mijn gordel om.

'Jij bent snel', lacht Louis.

'Jij bent langzaam', kaats ik terug. 'Ik ben al een half uur uit.' Louis zucht en haalt een hand door zijn haren, terwijl hij de parkeerplaats afrijdt. 'Gaat het?'

'Hmm?' vraagt Louis, om aan te geven dat hij me niet heeft gehoord. Ik herhaal mijn vraag en zie hem zijn schouders ophalen, waarna hij knikt. 'Ja hoor. Hoezo?'

'Je bent de laatste paar dagen een beetje afwezig', vertel ik hem en zie hem slikken. 'Je kan me alles vertellen, pap. Dat weet je.'

'Jij hebt de laatste dagen al genoeg aan je hoofd. Je vriendje zit in de gevangenis wegens drugsd-'

'Riley heeft daar niks mee te maken gehad', bescherm ik Riley. 'Ik geloof hem, op zijn woord. Hij heeft me verteld dat hij hielp met het verhuizen van alle drugs, waarna hij in elkaar geslagen was door de bende en wakker werd met een handboei om zijn pols in het ziekenhuis.'

'Oke', zucht Louis. 'De relatie van Daniëlle en mij ligt niet helemaal goed meer. Tenminste, in mijn ogen. Ze is de laatste dagen veel bezig met opnames voor een film, maar ik zie ook heel veel foto's voorbij komen met haar en een andere man.'

Woorden: 513.

Pam pam paaammm!