Broken promises *2

24

Lynn

Het weekend ging snel voorbij. Veels te snel, voor mijn gevoel. Al snel was het maandag en dat betekende maar één ding: school.

Ik was gespannen. Riley had een status op school en er was een grote kans dat hij zich anders ging gedragen.

Maar zo moest ik natuurlijk niet over hem denken. Hij was tenslotte mijn vriendje, voor de tweede keer in korte tijd. Wat zou hij wel niet denken als hij wist dat zijn vriendinnetje zo dacht over hem? Al zou het natuurlijk niet al te hard aankomen, aangezien hij zelf ook weet wat voor status hij heeft.

'Hey, ga je je klaarmaken voor school? Je ligt nu al een kwartier naar het plafond te staren.' Ik kijk geschrokken op en zie Louis in de deuropening staan. 'Gaat het?' Ik knik.

'Alleen een beetje moe. En misselijk', lieg ik snel, ook al was het niet helemaal een leugen. Ik ben misselijk, maar dat kan ook van de spanning komen. Louis kijkt me bezorgd aan en loopt naar me toe. Hij legt zijn hand op mijn voorhoofd.

'Je hebt wel een warm voorhoofd. Ik bel school op om je ziek te melden.' Hij zet een paar stappen richting de deur.

'Nee, het gaat prima!' zeg ik meteen. 'Ik houd het echt wel vol, hoor.' Na dat gezegd te hebben, begin ik plotseling te hoesten.

'Nope, jij gaat vandaag niet naar school. Jij gaat uitzieken', zegt Louis streng. 'Ik bel school en breng dan een kop soep naar je toe. Blijf maar lekker in je bed liggen.' Voor ik nog iets kan zeggen, is Louis verdwenen uit mijn kamer.

Ik voel de vermoeidheid toeslaan en langzaam vallen mijn ogen dicht.

---x---

'Lynn, wakker worden.' Ik word zacht door elkaar geschudt en open kreunend mijn ogen. 'Ik heb een warm kopje thee voor je. Daar knap je vast van op.' Louis helpt me overeind en ik neem voorzichtig een slok van de thee.

'Thanks', zeg ik dankbaar en hoest weer even. Louis glimlacht naar me en staat op van mijn bedrand.

'Ik ga even Freddie naar de crêché brengen. Ik heb mijn mobiel bij me, dus als er iets is kun je me bellen.' Ik knik en Louis gaat met zijn hand door mijn haren. 'Hou je taai.'

'Thanks pap', lach ik en neem nog een slok. Even later hoor ik de voordeur dichtvallen en slaak ik een diepe zucht, terwijl ik rijk naar mijn mobiel.

Riley ♥,♥:

Babe, waar blijf je? 09.52

De les is al 5 minuten begonnen. 09.53

Waarom reageer je niet? Baby, ik maak me zorgen. Dit is niets voor jou. 10.03

Ben je oké? Reageer, please??!!! 10.05

Verdomme, reageer nou! 10.08

LYNN! 10.12

Ik kijk naar de tijd en zie dat het bijna half elf is. Snel begin ik een berichtje te typen.

Hey, babyboy! Sorry dat ik niet reageerde. Ik lig ziek thuis en mag van Louis niet naar school. Ik moet in slaap gevallen zijn, want ik kan me niet veel meer herrineren van de tijd dat ik wakker was. Maar maak je geen zorgen, ik word wel weer beter! Love ♥ 10.27

Beneden hoor ik de bel gaan, wat betekent dat er iemand voor de poort staat. Kreunend stap ik mijn bed uit en loop ik langzaam naar beneden. De bel gaat nog een keer en ik zucht geïrriteerd.

'Ik kom al! Rustig! Jezus man', mopper ik en kijk op het camera-beeld. Daar zie ik Riley staan, die zijn vinger op de bel laat drukken. 'Hey', zeg ik door de speaker en ik zie hem opkijken.

'Hey', zegt hij terug. 'Laat me binnen, Lynn.' Ik knik -ook al ziet hij dat toch niet- en laat hem door.

Al snel staat hij bij de voordeur en open ik hem. Meteen stapt Riley nar binnen. 'Waarom reageerde je niet op mijn berichtjes? Ben je oké?' vraagt hij bezorgd. Ik knik en begin weer te hoesten.

'Alleen wat ziekjes', mompel ik en loop weer naar boven. Al snel voel ik Riley's arm om mijn middel, die me ondersteunt.

'Awh, babe.' Hij streelt me zacht en helpt me verder de trappen op. 'Rust goed uit, dan ben je snel weer beter.' Ik knik en hoest weer.

'Ik weet het.'

Woorden: 704

Lekker lang hoofdstuk, geniet ervan!

Waarschijnlijk heb je al genoten, anders zou je het boek niet lezen. En mocht je er niet van genoten hebben, jammer dan ;)

Grapje. Dit is mijn nachthumor, sorry :()

Tijd van schrijven: 01:19 xD