20°

11.2K 766 156
                                    

1 Ay Sonra

Tüm bir ay boyunca kendimi Çağdaş'ı mutlu etmeye verdiğimde, herşey tek düze bir şekilde gelişmeye başlamıştı.

Onun olduğu her yerden kendimi çekip eve kapanmıştım mesela. Sadece derse giriyor, bunun dışında kantine bile inmemeye çalışıyordum. Antreman boyunca it gibi yorulsam da ağzımı açıp tek kelime etmiyordum.

Kısacası bu ayrılık işi sadece beni etkilememişti, benle beraber herkes bundan nasibi almıştı.

Tabi, ondan ayrılmış ve o benimle görüşmek istemediğini söylemiş olsa bile onun etrafında olan herkesten bilgim olmasını sağlamaya da devam ediyordum.

O ve bu konu kesinlikle farklı şeylerdi.

Tabi bir de final sınavları gelmiş geçmişti. Vr ben hayatım boyunca ilk defa sınavlara bu kadar hazır girmiştim.

Malum, o beni bir daha görmek istemediğini açık bir dille anlatmışken herhangi bir dersten dönem uzatmamı da istemezdi.

Ve, dün sabah açıklanan son dersten sonra da kesin olarak mezun olmuştum.

Bu da demekti ki, artık evime dönmem gerekiyordu. Ben de Tolga'nın büte kalan dersinden dolayı onula vedalaşıp evde görüşeceğimizi söyledikten sonra evden ayrılmıştım.

Demir ve Elif sonunda barışmışken onlarla da vedalaştım. Tam olarak belli bir tarih olmasa da okulları bittiğinde evlenmeye karar verdiklerini söylediler.

Belki o zamana kadar biz de Çağdaş'la barışırdık da güle oynaya onları evlendirirdik.

Daha sonrasında ise Derin'le vedalaşmak için yurda geçtim. Neyse ki Çağdaş ile karşılaşmadık.

Ne olursa olsun onunla arkadaş olduğumuzu ve her zaman onu evime beklediğimi söylediğimde, diğerlerinin böyle bir teklife ihtiyacı olmadığı için söylememiştim, gülümseyerek kabul etmiş, hatta sık sık geleceğini söylemişti.

Bu nerdese o an bana pek de inandırıcı gelmedi ama olsun.

Ve sonrasında ise evin yolunu tuttum. Ne de olsa şu saatten sonra çok da oradan çıkmak gibi bit dedim yoktu.

Bekle beni memleket. Annem ve tüfeği.

Ha bir de babam.

6 Ay Sonra

"Biraz aceleci değil misin?" diye soran anneme başımı iki yana salladım. Bence geç bile kalmıştım.

"Aradan çıksın işte. Zaten göz açıp kapayana kadar geçer. Hem bir sürü işim var ondan sonra" dediğimde annem söyleyecek bir şeyi kalmamış olacak ki oturduğu yerden kalkıp daha sonra da üst kata çıktı.

Hayır, duyan da yurt dışına kaçıyorum sanacak. Altı üstü askere gidip geleyim dedim. Zaten altı ay sürecekti.

"Niye köşeye pıstın da beni izliyorsun? Sen de mi annem gibi düşünüyorsun?" dediğimde omuz silkti Simay. Daha sonra da nefes alıp verdi.

"Yani hemen halletmen mantıklı da kafan yerinde değilken tereddüt ediyor herkes. Hala Çağdaş'ın acısını çekiyorsun" dediğinde gözlerimi tavana kaldırıp baktım.

Hayır, ben bu saatten sonra Çağdaş'ı unutamazdım ki. Ha şimdi, ha üç sene sonra.

"Celp geldi, gideceğim. Tam işe odaklanınca gitmekten daha cazip geliyor" dediğimde yerinden kalktı o da annem gibi.

"Kendini öldürtme, vurtdurtma, tek parça olarak git gel bir zahmet" dedikten sonra da odadan çıktı. Benimse yapabildiğim tek şey derin bir nefes almak olmuştu.

Aşkı Da Yemiş -Night Serisi 2Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin