Medya: Duru
Arkadaşlar iki günde iki bölüm geldi. Ben bunları yazarken ne olur oylamayı ve vote vermeyi unutmayın. Sizleri seviyorum.
Sabah yine anne alarmıyla uyandım. Hemen kalkıp banyoya gittim. Ellerimi yüzümü yıkadıktan sonra yeniden odama geçtim ve okul formalarımı giyindim. Çantamı yerleştirdikten sonra makyaj aynasının önüne geçip saçlarımı taradım. Ardından düzleştirdim. Saçlarımı dalgalı daha çok seviyordum ama bugün düz olmasını istedim. Makyajımı da eyeliner, rimel, ve parlatıcı ile bitirdim. Zaten doğal halim daha güzeldi :). Şu an kendi kendimi övdüm. Ah ne kadar güzelim ya. Son olarak boy aynasına bakıp kendime aynada öpücükler attım. Annemin bu sefer daha yüksek çıkan sesini duyunca çantamı alıp hemen aşağıya indim.
"Günaydın dünyanın en tatlış annesi. Bugün kardeşim neler yapıyor bakıyım."
"Pek bir neşeliyiz bakıyorum."
"Burada neşeli olmamam için bir sebep mi var?"
"Yok canım kızım. Sen hep neşeli ol."
"Bugün de işe gidecek misin?"
"Bugün çok önemli işlerim yok o yüzden erken döneceğim. Babanla doktora kontrole gideceğiz."
"Tamam anneciğim son 1,5 ay anneciğim sonunda bir kardeşim olacak."
"Evet kızım benden daha çok hevesli duruyorsun. Benim yerime sen bakarsın artık."
"Bakarım ben yakışıklıma. Ablası onu parklara mı götürecekmiş." dediğimde neredeyse ağlanacak durumdaydım. Artık doğmasını istiyordum. Beklemek çok zor bir şey gerçekten.
Biz annemle böyle güzel güzel sohbet ederken babam yanımıza gelip sohbetimizi kesti.
"Allah muhabettinizi arttırsın ama böyle konuşmaya devam ederseniz kızım okula ben işe geç kalacağım. Sonra ne olacak ben işten geç çıkacağım. E durum böyle olunca doktora gidemeyeceğiz ve bebeğimizin durumunu öğrenemeyeceğiz."
"Of baba ya ne kötülükler saydın he. Bunların hepsi bir kahvaltı yüzünden mi gelecek başımıza yani. Yok daha neler." dedim ve mutfağa gittim. Arkamdan babamın güldüğünü duyabiliyordum. Hızla kahvaltıyı hazırladım ve kötülük tellalı babamı ve melek annemle daha doğmamış yakışıklımı kahvaltıya çağırdım.
Olabildiğince hızla kahvaltımı yapıp salona geçtim. Başağın mesaj atmasını bekliyordum. Bu yüzden ben de telefonumla uğraşmaya başladım. Face'ye girdim. Bir kaç bildirim dışında pek bir şey yoktu. İnstagrama girdiğimde Başağın yeni bir foto paylaştığını gördüm. Yanında Bulut vardı. Sanırım okul için hazırlanırken çekilmişti bu fotoğraf. Biraz daha dolaşırken okulla ilgili bir bildiri gördüm. Bir parti mi? Aslında hiç fena olmazdı. İnsanlarla daha çok kaynaşabilmem için iyi bir fikirdi. Hemen Başağı aradım.
"Duru ben hazırlandım. Tam ben arıyordum sen aradın."
"Tamam o zaman bir şey söyleyecektim. Gelince konuşuruz." dedim ve telefonu kapatıp çantamı aldım ve mutfağa geri döndüm.
"Babacığım anneciğim benim gitmem gerek. Artık bulaşıkları bulaşık makinesine yerleştirip, mutfağı toparlamak da babama kalıyor. He tabi bebişine bir şey olmasını istemiyorsa." dedim ve babişimin yanağına bir öpücük kondurup annemin yanına gittim. Onun da yanağına öpücük kondurdum ve başımı anneciğimin karnına koydum.
"Uyuyor galiba." dedim alayla karışık daha sonra kardeşime de bir öpücük kondurarak mutfaktan çıktım. Kasım ayı olduğu için havalar yine biraz soğuktu o yüzden montumu aldım yanıma ve evden çıktım. Başak bahçedeki hamakta oturmuş telefonla konuşuyordu. Yanına gidip arkadan sarıldım.
