Παράξενο

136 19 10
                                    

Ακούω στριγκλιές στο χώρο που βρίσκομαι..Αλλά δεν μπορώ να δω ποιοι είναι.Το σκοτάδι καλύπτει τα πρόσωπα του.Το ίδιο και το δικό μου.Ακούω φωνές να ζητάνε βοήθεια,μου λένε να φύγω,θα με βλάψουν.Αλλά..Δεν μπορώ να κουνηθώ.Είναι ο ίδιος εφιάλτης δεν πρέπει να τον φοβάμαι..Προσπαθούσα να είμαι ψύχραιμη όμως..Δεν ήταν η γνώριμη φωνή που συνήθως μου μιλούσε στους εφιάλτες..Ήταν του Ντέρεκ!

''Ντέρεκ..Ντέρεκ σώσε με''.Είπε ουρλιάζοντας με απελπισία.

''Γιατί να το κάνω αυτό'';Τι!Τι εννοεί;Τον χρειάζομαι πρέπει να με βοηθήσει τι λέει!

''Ντέρεκ τι λες;Βοήθαμε''.Τον χρειάζομαι τι κάνει!

''Διάλεξες τον Μπρους αντί για εμένα..Δεν ήταν η καλύτερη σου επιλογή''.Δεν είπα ότι τον διάλεξα..Τον Ντέρεκ θέλω είμαι σίγουρη ότι ο Μπρους είναι ενθουσιασμός..Ελπίζω..Είμαστε διαφορετικοί εγώ και αυτός..Δεν μπορούμε να είμαστε μαζί..Έχει σχέση και με την άλλη την καριόλα..Ελπίζω πραγματικά..Να είναι ενθουσιασμός.

''Ντέρεκ εσένα θέλω..Σε θέλω πολύ''.Είπα απεγνωσμένα για να με βοηθήσει..Δεν ξέρω άμα αυτά τα λόγια τα εννοώ..Απλά πρέπει να μου φύγει ο ενθουσιασμός και θα δει ότι όλα θα γυρίσουν όπως ήταν παλιά..Απλά θέλω και εγώ χρόνο.

''Άμα δεν με θες με την θέληση σου..Θα με θέλεις με το ζόρι''.Τι..Τι!Ένιωθα η ανάσα του να με πλησιάζει επικίνδυνα μόνο που άγγιξε τους μηρούς μου και άρχισε να με γδύνει βασανιστικά.Άρχισα να ουρλιάζω για βοήθεια αλλά οι φωνές σταμάτησαν να μιλάμε..Ένιωθα μόνη και χωρίς κανείς να μπορεί να με βοηθήσει..Θέλω να ξυπνήσω..Δεν το πιστεύω ότι ο Ντέρεκ τόλμησε να με αγγίξει..Απλά θέλω να ξυπνήσω..Βοήθεια.Κουνιόμουν απότομα για να τον δυσκολέψω στο να με γδύσει όμως ξαφνικά άκουσα την φωνή του Μπρους να φωνάζει το όνομα μου..

''Δεν θα με σταματήσει αυτός ο μαλάκας''.Είπε νευριασμένα.Ο Μπρους προσπαθεί να με ξυπνήσει όμως δεν μπορώ..Φώναζα το όνομα του δεν μπορούσα να του ζητήσω βοήθεια.Ξαφνικά γύρισα στον αληθινό κόσμο.Αντιλαμβάνομαι ότι είμαι στο δωμάτιο του Μπρους ιδρωμένη με γρήγορους παλμούς.Δεν μπορούσα να πάρω καλές ανάσες όμως ηρέμησα όταν είδα το πρόσωπο του Μπρους πάνω μου να ανησυχεί.Του χαμογέλασα και αυτός ανακουφίστηκε όταν είδε ότι είμαι καλά.

''Δεν χρειάζεται να ανησυχείς..Είναι μια συνήθεια''.Του πα ενθαρρύνοντας τον για να δει ότι δεν έχω τίποτα..Έχω..Αλλά δεν χρειάζεται να ξέρει.

''Τι ήταν αυτός ο εφιάλτης..Τον βλέπεις κάθε νύχτα'';Δεν θέλω να του πω ότι έπεσα στο παρελθόν θύμα βιασμού από έναν που είχα ερωτευτεί τρελά.Θέλω να το κρατήσω για τον εαυτό μου προς το παρόν..Όμως..Το πρόσωπο του μου δείχνει ότι μπορώ να τον εμπιστευτώ.Πρέπει να προσέχω,δεν πρέπει να εμπιστεύομαι τους πάντες..Και που το πα της Ελένας με έχουν πιάσει οι φοβίες ότι μπορεί να το έχει πει σε κανέναν..Αλλά δεν νομίζω..Μακάρι.

ImpossibleWhere stories live. Discover now