Impossible

Πρώτο μάθημα

''Τι είπες'';Μου είπε κοφτά.''Αυτό που άκουσες..Είσαι ευχαριστημένη;Τώρα είναι αστείο;Είναι αστείο τώρα που εσύ και η παρέα σου μου χαλάσατε την πρώτη ημέρα μου;Δηλαδή μετά πως θα είναι;Είπες ότι δεν θα με κάνεις να το μετανιώσω πριν λίγες ώρες γαμώτο''.Είπα φωνάζοντας με δάκρυα στα μάτια.''Συγνώμη Ντιάνα..Δεν γνώριζα πραγματικά..Λυπάμαι''.Μου είπε ενώ είχε κολλήσει στον τοίχο με τα χέρια της πίσω από την πλάτη της.''Πάω να κάνω ένα μπάνιο''.Είπα πιο ήρεμα από ότι πριν,συνήθως δεν κάνω βραδιάτικα μπάνιο αλλά δεν έχω καμία όρεξη να τσακωθώ με μια πραγματικά ξένη.Πήρα το νεσεσέρ μου,άφησα τα μαύρα μεγάλα τετράγωνα γυαλιά μου στο κρεβάτι μου και πήγα προς τα γυναικεία μπάνια,κρίμα που δεν έχει η κάθε εστία το δικό της μπάνιο,είναι κάπως..Κάπως να είσαι με πολλά άτομα γυμνή.Τουλάχιστον έχει ο καθένας την ντουζιέρα του.Κλείνω την άσπρη κουρτίνα μου και έβρεξα το γυμνό μου σώμα με καυτό νερό,το μόνο που μπορεί να με ηρεμήσει προς το παρόν,ενώ τα μαλλιά μου σκούρυναν από το νερό,σκεφτόμουν τον τύπο που μου έφτιαχνε την ζωή αλλά στην πραγματικότητα μου την κατέστρεψε..Και..Αυτή η στιγμή..Όχι ξανά..Δεν θέλω να την θυμηθώ..Νιώθω ξανά δάκρυα να κυλάνε στα μάγουλα μου..Δεν μπορώ άλλο θέλω μια κανονική ζωή..Είναι νωρίς ακόμα να στεναχωριέμαι ακόμα δεν ήρθα,ποιος θα μπορέσει να με κάνει χαρούμενη ξανά;Μετά από τις σκέψεις μου τελείωσα από το μπάνιο και ξαναπήγα στην εστία,η Ελένα δεν ήταν..Καλύτερα,νόμιζα ότι ήταν καλή αλλά έκανα λάθος..Φυσικά,θα πήγε να γελάσει με την παρέα της για τα δικά μου τα χάλια..Όπα ξέρει το μεγάλο μου μυστικό,μπορεί να πήγε να το πει..Όχι είμαι ηλίθια θα το μάθουν όλοι.Άρχισαν τα νεύρα,όμως πρέπει να ηρεμήσω,ήρεμα Ντιάνα δεν θα το πει ελπίζω δεν νομίζω να είναι τόσο σκύλα.Βάζω την πιτζάμα που με βολεύει πιο πολύ από όλες τις άλλες που έχω,είναι ένα μπλε παντελόνι με μικρές πίτσες και μία άσπρη μπλούζα,είμαι έτοιμη να ξαπλώσω ώσπου ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και είναι η..Ελένα.Ωραία!''Ξανθούλα..Έφερα να φας παγωτό..Ελπίζω να σου αρέσει η βανίλια μπισκότο''.Είπε με αμήχανο χαμόγελο..Αλλά τα μάτια της είναι κόκκινα..Έκλαιγε;''Ναι..Μου αρέσει πολύ''.Της είπα χαμογελαστά..Λες να έκλαιγε για εμένα;''Λοιπόν,δεν θέλω να σε ενοχλήσω..Θα μείνω στου Τόμας και απλά σου έφερα παγωτό..Όταν είμαι χάλια μου αρέσει να τρώω παγωτό και με κάνει καλύτερα όποτε ελπίζω να γίνει και με εσένα το ίδιο''Μου είπε με το ζόρι να κρατήσει τα δάκρυα της.''Τα λέ''..""Κάτσε εδώ..Μπορούμε να δούμε μια ταινία και να τρώμε παγωτό, τα κόκκινα μάτια δεν σου πάνε''.Της είπα χαμογελαστά ενώ εκείνη έμεινε έκπληκτη.''Μου αξίζει να μαι έτσι αυτή την στιγμή''.Μου είπε με ψεύτικο χαμόγελο.''Όχι σε κανέναν δεν αξίζει,τώρα έλα να δούμε ταινία''.Πλησίασε στο μέρος μου και έκατσε από την απέξω μεριά του κρεβατιού μου.Αποφασίσαμε να μην δούμε ταινία αλλά μια σειρά το ''Έφηβοι λύκοι'' που είναι η αγαπημένη της αλλά και σε άλλες εκατό χιλιάδες έφηβες,στο λύκειο μου μόνο αυτό άκουγα!Μετά από τρία επεισόδια άρχισα να νυστάζω και με το ζόρι καταλάβαινα τι μου έλεγε η Ελένα.''Καλύτερα να τα δούμε άλλη μέρα τα άλλα''.Μου είπε αμήχανα αλλά χαμογελαστά.''Ναι''.Της απάντησα με το ίδιο ύφος.''Ντιάνα,θέλω να σου ζητήσω συγνώμη για το προηγούμενο περιστατικό,πίστεψε με η φετινή χρονιά θα γίνει η αγαπημένη σου,στο υπόσχομαι''.Μου είπε χαμογελαστά ενώ κρατούσε τα χέρια μου.''Το ελπίζω ''.Της είπα αβέβαιοι.Μου χαμογέλασε ξανά και πήγε στο δικό της κρεβάτι από δίπλα.Μετά από λίγα λεπτά με πήρε ο ύπνος.Το ξυπνητήρι μου χτύπησε στης έξι και μισή,έτσι όπως το είχα προγραμματίσει στο κινητό μου.Σηκώθηκα γρήγορα με διάθεση για να είμαι έτοιμη νωρίς και να προλάβω για το πρώτο μου μάθημα,ακόμα είναι βρεγμένα τα μαλλιά μου από εχθές όποτε τα έδεσα σε κότσο και τώρα τα μαλλιά μου φτάνουν μέχρι την μέση.Έχω πολύ άγχος για το πως θα είναι,τα παιδιά της τάξης μπορεί να μην με συμπαθήσουν και να μην τα πάω καλά στα μαθήματα ή ακόμα χειρότερος να μην με δεχτούν στην ομάδα βόλλευ.Ηρέμησε Ντιάνα όλο αγχώνεσαι,ποτέ δεν τα πήγες χάλια σε σχέση με τα μαθήματα και το βόλλευ οπότε γιατί απλά δεν είσαι θετική;Με ρώτησε το υποσυνείδητο μου.Δεν ξέρω την απάντηση η αλήθεια είναι.Μετά της κουραστικές σκέψεις μου ντύθηκα,έβαλα μια μαύρη φαρδιά μπλούζα που έλεγε είκοσι ένα με άσπρα γράμματα αμάνικη που έφτανε στο γόνατο και ένα μαύρο κολάν και κατά της οκτώ ήμουν έτοιμη,Βέβαια δεν ξεχνάω να φορέσω τα μαύρα τετράγωνα γυαλιά μου.Η Ελένα δεν έχει ξυπνήσει ακόμα,πως θα προλάβει;''Ελένα,ξύπνα θα αργήσεις''.Της είπα ήρεμα σκουντώντας της.''Λίγα λεπτά ακόμα μαμά''.Μου είπε βαριεστημένα.''Πρέπει να ξυπνήσεις τώρα καλή μου κόρη'',της είπα παιχνιδιάρικα.''Πω καλά'',ανοίγει τα μάτια της και σηκώνεται με το ζόρι από το κρεβάτι,μετά από λίγα λεπτά ετοιμάστηκε και αυτή.''Λοιπόν ξανθούλα πρώτο μάθημα για σένα.Καλή σου επιτυχία σου εύχομαι,τώρα να πηγαίνω γιατί θα αργήσω''.Μου είπε παιχνιδιάρικα και αποχώρισε.Μετά από λίγο έφυγα και εγώ και μπήκα σε ένα παλιό κτίριο.Μπήκα στην αίθουσα εκατό δύο,μόλις μπήκα ήταν μια μεγάλη αίθουσα και άσπρα θρανία σε σειρές το ένα πίσω από το άλλο σαν το λύκειο,οι τοίχοι είναι γκρι και το πάτωμα ξύλινο,απέναντι από τα θρανία είναι η μια μεγάλη καφέ έδρα και ένας τεράστιος πράσινος πίνακας,τέλειο!Μπήκα στην αίθουσα και ήμουν η πρώτη που είχα έρθει,ο καθηγητής δεν είχε έρθει ακόμα όπως κανένας άλλος,έκατσα στο πρώτο θρανίο ακριβώς απέναντι από την έδρα.Μέχρι να ξεκινήσει το μάθημα μαζευόντουσαν άτομα και λίγα λεπτά πριν αρχίσει καθάρισα τα γυαλιά μου.Ξαφνικά όμως μια κοκκινομάλλα με κοντά μαλλιά κάθεται δίπλα μου.''Σκατά''.Είπε η κοπέλα με φωνή σαν νταλικέρης.''Συγνώμη'';Είπα αμήχανα.''Θες κάτι'';Μου είπε νευριασμένα με σηκωμένο το φρύδι.''Εε..Απλά είπες σκατά και νόμιζα ότι το έλεγες σε εμένα'',είπα κοκκινίζοντας,μπορώ να με φανταστώ πιο κόκκινη από τα μαλλιά της.''Βασικά σε εσένα το πα,πάλι κατάντησα με δήθεν αθώα κοριτσάκια'',μου είπε απότομα.''Τι πρόβλημα έχεις'';Της είπα απότομα κοκκινίζοντας από τα νεύρα μου πιο πολύ.''Πολλά..Που πας έτσι καταρχάς,ωραία γυαλιά φυτό'',μου είπε ειρωνικά.Εκεί που πήγα να της απαντήσω μπαίνει ένας ενήλικας κάπως νέος και χτυπάει τον χάρακα στην έδρα,τα μαλλιά του είναι σγουρά μελαχρινά με γαλανά μάτια και είναι γυμνασμένος,γκολ.''Παιδιά ησυχία,εσύ Τρίσταν την κοπέλα μην την πειράξεις δεν θα μου αλλάζεις και κάθε εξάμηνο άλλη''.Είπε παιχνιδιάρικα σε έναν που κάθεται στο τελευταίο θρανίο.Η κοκκινομάλλα με κοίταξε απότομα και μετά γύρισε από την άλλη μεριά."Ωραία τώρα που κάνατε ησυχία μπορούμε να αρχίσουμε το μάθημα.Καταρχάς είμαι ο Κάνιε Λέβορ και θα σας μάθω τον τρόπο πως να είστε σωστός δημοσιογράφος.Πολύ νομίζετε ότι είναι εύκολο γιαυτό στην τηλεόραση το ενενήντα της εκατό είναι σούργελα,όμως δεν είναι καθόλου εύκολο,θα είναι μια μεγάλη πρόκληση για μερικούς επειδή κάποια θέματα δεν είναι του τύπους σας και θα πρέπει να βγείτε έξω από τα νερά σας".Είπε σταματώντας μπροστά μου και χαμογέλασε."Εγώ ως δάσκαλος θα σας δείξω κάποιες τεχνικές αλλά ο εαυτός σας θα σας βοηθήσει πιο πολύ..Πρέπει να.."Ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και μπαίνει ένα γνωστό πρόσωπο..Ο..Έχω βαρεθεί να λέω το όνομα του."Κύριε Γκόμεζ ξέρετε τι ώρα είναι;Μάλλον όχι για να έρχεστε τώρα".Είπε ειρωνικά ο Καθηγητής.Μπρους Γκόμεζ;Να κάτι καινούργιο."Σόρρυ κύριε με πήρε το κρεβάτι".Είπε σαν να μην τον νοιάζει ο Μπρους."Καλά σας έχουμε μάθει,κάθισε..Όχι εκεί..Έλα κάτσε πίσω από την Δεσποινίς Ρόζεν".Τι;Όχι δεν με ρώτησε καν,αυτό είναι άδικο τουλάχιστον στην τάξη ας μην τον βλέπω."Μα δεν θέλω μπορεί να κολλήσω έμπολα".Είπε ο Μπρους και η τάξη άρχισε να γελάει,η κοκκινομάλλα αδιαφόρησε δεν το βρήκε αστείο.Εγώ κοκκίνισα και από τα νεύρα μου ήμουν έτοιμη να κλάψω.Δεν μίλησα."Κύριε Γκόμεζ άμα δεν καθίσετε εκεί που σας είπα θα σας στείλω στο γραφείο".Είπε φωνάζοντας ο καθηγητής."Στείλτε με μια ωραία γκόμενα τουλάχιστον",απάντησε ο Μπρους γελώντας."Την γκόμενα την ρώτησες άμα θέλει να δει μια γουρουνόφατσα πρωινιάτικα";Του είπα με σταυρωμένα χέρια και η τάξη αναφωνούσε φωνήεντα."Καλά,βάλε κανά κορμάκι μπας και βρεις κάποιον γιατί έτσι όπως σε βλέπω καλόγρια θα μείνεις".Μου είπε νευριασμένα."Ενώ εσύ πουλάς σώμα εγώ μπορώ και τους κερδίζω με τον χαρακτήρα μου".Είπα ακόμα πιο νευριασμένα από εκείνον,τι μαλακία είπα."Αρκετά και οι δύο στο γραφείο,τώρα"!Μας είπε ο καθηγητής.Τι όχι άμα το μάθουν οι γονείς μου..Ο βλάκας φταίει."Δεν γαμιέται",Είπε ο Μπρους και αποχώρησε,χωρίς να πω κουβέντα τον ακολούθησα.