Warning:Άμα το προηγούμενο κεφάλαιο στο σταμάτησε εκεί που είπε η Κάρα ότι θα περιμένουν την Ντιάνα στο αμάξι κοίταξε το άλλη μια γιατί το κεφάλαιο είχε κι'άλλα που το wattpad δεν τα ανέβασε!Από τα άτομα που το σταμάτησε τον εφιάλτη συνεχίστε να διαβάζετε αυτό το κεφάλαιο.Ξύπνησα ιδρωμένη με δάκρυα στα μάτια,δεν μπορούσα να πάρω εύκολα ανάσα,γυρνάω το κεφάλι μου και η Ελένα έλειπε,είμαι μόνη,φοβισμένη από αυτόν τον ηλίθιο εφιάλτη,πότε θα σταματήσει επιτέλους δεν μπορώ άλλο..Πήρα το κινητό μου όπου το είχα στο πάτωμα και είδα ένα μήνυμα από ξένο αριθμό
''Σε κάθε σκηνή..Υπάρχουν και τα παρασκήνια :)''Τι στο..Τι..Τι λέει..Τι εννοεί;Δεν μπορώ είναι χάλια νύχτα ποιος στο διάολο το έστειλε..Σκηνή..Παρασκήνια..Μπρους!Μάλλον βρήκε το νούμερο μου όταν μου το είχε πάρει στην πρόβα,βραδιάτικα κάνει φάρσες..Δεν έχω όρεξη για τέτοια!Θα τον πάρω τηλέφωνο..Χτυπούσε για πολύ ώρα το κινητό αλλά τελικά το σήκωσε.
''Ναι''.Είπε με βραχνιασμένη φωνή.
''Τι ναι;Τρεις τα μεσάνυχτα στέλνεις μαλακίες για τις κωλοφάρσες σου..Πολύ αστείο''.Είπα εκνευρισμένη.
''Μαλακίζεσαι Ντιάνα τι λες'';Είπε χαμηλόφωνα.
''Τώρα κάνεις πως δεν ξέρεις;Το μήνυμα Σε κάθε σκηνή υπάρχουν και τα παρασκήνια τι είναι αυτό'';Είπα πιο απότομα,πως γίνεται να μην θυμάται.Μόλις το είπα έκλεισε το τηλέφωνο..Πως τολμάει!Ντιάνα ηρέμησε,καλύτερα να κοιμηθείς..Προσπαθούσα να με πάρει ο ύπνος αλλά μετά από μισή ώρα άκουσα την πόρτα να χτυπάει.Η Ελένα πάλι ξέχασε τα κλειδιά της.Πήγα να ανοίξω την πόρτα και..Βλέπω..Τον ψηλό ηλίθιο γαλανομάτι
"Τι θες";Δεν απαντούσε απλά πλησίαζε,πλησίαζε τόσο που..Άρχισε να με φιλάει.Με έσπρωξε και με κόλλησε στον τοίχο δίπλα από την πόρτα,δεν ξέρω..Φιλάει τόσο ωραία,με φιλάει μαλακά αλλά με γρήγορο τρόπο,μου χαιδεύει τα χείλι μου,δεν είναι σαν τον Ντέρεκ που είναι βασανιστικός,μου αρέσει έτσι..Ο Μπρους έχει τα χέρια του στο κεφάλι μου και νιώθω σαν να μου κάνει μασάζ,είναι τόσο ωραία αλλά..Είναι ο Μπρους!Τον έσπρωξα και αυτός ξαφνιάστηκε
"Τι κάνεις";Είπα απότομα,πως να προσποιηθώ ότι δεν μου άρεσε,είναι το αγαπημένο μου φιλί..Εννοώ το χειρότερο!
"Τι έκανα";Είπε χαμογελαστά,θέλει παιχνίδια
"Γιατί με φίλησες";Είπα κοκκινίζοντας
"Γιατί δεν με σταμάτησες";Συνέχισε το ίδιο ύφος,έμεινα με διάπλατα μάτια και τώρα ψάχνω για απάντηση,γαμώτο!
"Το έκανα μόλις τώρα".Είπα νευριασμένα
"Καλά".Είπε χαμογελαστά,κατάλαβε ότι μου άρεσε..Σκατά!
"Τι στο διάολο ήταν αυτό το μήνυμα";
"Ποιο μήνυμα από πριν";Είπε με σηκωμένο φρύδι ενώ ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι μου.
"Αυτό που σου είπα στο κινητό".Τι το αγνοεί,αφού το μήνυμα είναι στο νούμερο του.
"Κάτσε".Κοιτάζει τα μηνύματα και κοιτούσε απορημένος.
"Ντιάνα δεν έχω τέτοιο μήνυμα".Ε;Με δουλεύει;
"Μπρους,δες το,με αυτό το νούμερο σε πήρα πως γίνεται να μην το έστειλες".Σηκώθηκε προς το μέρος μου.Είδε το μήνυμα και έμεινε με διάπλατα μάτια
"Η Μέρεντιθ".Είπε νευριασμένα.
"Μην την κατηγορείς για τα δικά σου".Είπα απότομα
"Ντιάνα γιατί να σου στείλω τέτοιο μήνυμα";Είπε νευριασμένα.
"Γιατί ζηλεύεις τον Ντέρεκ".Είπα με το ίδιο ύφος,άρχισε να γελάει,πλησίαζε τόσο όπου είμασταν σε απόσταση φιλιού,άμα ξαναγίνει θα το σταματήσω.
"Ντιάνα,άμα ήθελα θα σε είχα κερδίσει είδη".Σιγά ρε,ποιος να θέλει τέτοιο ζώο σαν εσένα.
"Μπρους φύγε".Είπα με ειρωνικό χαμόγελο.Χαμογέλασε
"Καλά όμορφη,τα λέμε στο μάθημα".Είπε γελώντας.
"Άι στο διάολο".Είπα απότομα και έφυγε.Μακάρι να μην τον είχα στην ίδια τάξη..Θέλω να τον δείρω..Είναι τόσο όμορφος αλλά είναι πολύ μαλάκας..Τι να τον κάνω όμως,έχω τον Ντέρεκ..Ελπίζω να μην μάθει τι έγινε!Ξεκίνησε μια άλλη μέρα,έκανα την πρωινή ρουτίνα μου και μετά έβαλα τα ρούχα,φόρεσα ένα άσπρο φανελάκι με ένα φαρδύ σκισμένο τζιν και τέλος τα μαύρα βανς μου,τα μαλλιά μου έχουν το φυσικό στυλ τους,φυσικά φόρεσα τα μαύρα τετράγωνα γυαλιά μου και έφυγα.Πέρασαν γρήγορα τα μαθήματα,ο Μπρους δεν μου μίλησε ευτυχώς και με την Κάρα απλά είπαμε γεια.Όσο προχωρούσα στην εστία νιώθω ένα χέρι στον ώμο μου.Γυρνάω να δω και ήταν η Νίκολε,Α!
"Ντιάνα τι γίνεται";Είπε χαμογελαστά
"Ε,καλά".Είπα αμήχανα
"Δεν το πιστεύω ότι ακόμα με ντρέπεσαι"
"Ε"..
"Καλά,θα έρθεις σήμερα στην αδελφότητα ε";Είπε με αθώο βλέμμα,δεν ξέρω,δεν είναι για..Όχι..Είναι για μένα!Θα πάω!
"Ναι θες να έρθεις να με πάρεις".Είπα με χαμόγελο
"Ναι ρε,τα λέμε φιλενάδα".Χαμογελάσαμε μεταξύ μας και μετά από κάτι λεπτά χώρισαν οι δρόμοι μας.Θα το μετανιώσω που θα πάω αλλά είναι καλύτερο στο να μην πάω καθόλου,σήμερα είναι παρασκευή οπότε το διάβασμα μπορεί να γίνει το σάββατο!Μόλις πήγα στην εστία άρχιζα και ετοιμαζόμουν,έβαλα ένα κολλητό μπλε τζιν και μια άσπρη κοντή μπλούζα με τιράντες,παπούτσια έβαλα τα άσπρα σταν σμιθ,δεν φοράω ποτέ τακούνια!Ίσιωσα τα ξανθά μαλλιά μου και αποφάσισα για αλλαγή να βάλω φακούς,προτιμώ τα γυαλιά μου αλλά ας δείξω και λίγο ωραία!Βάφτηκα πολύ ελαφρά και λίγα λεπτά αργότερα πήρα μήνυμα από την Νίκολε ότι είναι κάτω.Έχω πολύ άγχος!Μόλις κατέβηκα η Νίκολε είδε το άγχος μου και χαμογέλασε.''Ντιάνα ηρέμησε δεν θα σε φάνε''.Είπε ενώ πηγαίναμε στο πάρτι.
''Πρώτη φορά πάω''.Είπα αμήχανα,η Νίκολε έχει ντυθεί πολύ..Ε..Είναι απλά υπερβολική,έχει βάλει σκισμένη κοντή φούστα με μαύρη μπλούζα και έχει πιάσει κότσο τα μελαχρινά μαλλιά της,ήταν βαμμένη στα μαύρα και φορούσε μαύρα ψηλοτάκουνα,Ε..Όχι!Στην διαδρομή λέγαμε για την σχέση της και ότι πάει τέλεια,τα έχουν ενάμιση χρόνο και γνωριζόντουσαν από παιδιά,απλά ποτέ δεν ήξερα ότι είχαν μια χημεία μεταξύ τους,πολύ γλυκό!Λίγα λεπτά αργότερα φτάσαμε στο σπίτι της αδελφότητας των κοριτσιών,ήταν ένα σπίτι άσπρο με μεγάλη αυλή που ήταν γεμάτη μεθυσμένους,είδη νιώθω άβολα,καταρχάς όλα τα κορίτσια φοράνε κοντά!Όσο προχωρούσαμε με την Νίκολε για μέσα,όλοι με κοιτούσαν περίεργα,δεν ξέρω επειδή ίσως δεν φοράω κοντά..Ή είμαι υπερβολικά βαμμένη;Δεν ξέρω πάντως είναι άβολο..Η Νίκολε με έβαλε την ακολουθήσω στον πίσω κήπο,σε ένα δέντρο καθόταν όλοι η παρέα εχτός τον Ντέρεκ..Α!Πλησιάσαμε με την Νίκολε και όλοι μείναν έκπληκτη που ήρθα,θα έπρεπε να ήταν και για την Κάρα δεν έχει πάει ποτέ σε πάρτυ..Κάτσαμε με την Νίκολε ενώ αυτή ήταν από τα δεξιά μου και στα αριστερά ο ντροπαλός..Μιλούσαμε για την βδομάδα μας ενώ αυτοί πίναν..Ξαφνικά η Κάρα γυρνάει σε εμένα
"Δεν πίνεις";Είπε η Κάρα
"Όχι δεν μου αρέσει".Είπα αμήχανα
Σήκωσε τους ώμους της και μετά συνέχισαν την συζήτηση.Μετά από λίγο κάποιος μου έκλεισε τα μάτια και εγώ ούρλιαξα.
"Ποιος είναι";Είπα φοβισμένα
"Μάντεψε".Είπε μια γνωστή αγορίστικη φωνή,ήξερα και πριν μιλήσει ποιος είναι,από το άγγιγμα του,ξέρω..Χαμογέλασα και ήμουν έτοιμη να πω το όνομα του
YOU ARE READING
Impossible
Teen FictionΝτιάνα,ένα κορίτσι τόσο ήσυχο με σκοτεινό παρελθόν,ένα κορίτσι που δεν θα το κοιτούσε κανείς παρότι είναι πλούσια.Η Ντιάνα ξεκινάει το πρώτο της εξάμηνο στο πανεπιστήμιο Χάρβαντ μόνο που όλα όσα είχε σχεδιάσει πάνε χαμένα αφού η συγκάτοικος με την π...