Hey, Mr. Grumpy! [DaraGon/NyongDal]

14.

14.

 

Kabadong kumatok ako sa pintuan ng office ni Papa YG. Binuksan ko ng maliit ang pintuan. Nang makita ako ni Papa YG ay nginitian niya ako. Sa ngiti niyang iyon ay medyo nabawasan ang kaba ko. “Dara, come in.”

 

Tumango ako at dahan-dahang pumasok sa office. Sinenyas niya na maupo ako sa upuang nasa harap ng desk niya. Tahimik lamang akong sumunod sa mga iniuutos niya.

Nabigla ako nang biglang mangunot ang noo ni Papa YG. “Bakit po?” Magalang kong tanong sa mahinang tinig.

“Dara-yah…”

 

“Po?”

 

“May sakit ka ba?” Biglang tanong niya sa akin. “Sobrang tahimik mo kasi. Parang hindi ka si Dara.”

 

I laughed nervously. “Wa– wala po akong sakit. Medyo… kinakabahan lang po.”

 

“Kinakabahan? Bakit naman?” Nagtatakang tanong niya sa akin.

“Eh kasi po…” Napakamot ako sa ulo ko. “Pinatawag niyo po ako.”

 

Sa pagkagulat ko ay biglang natawa si Papa YG. He even threw his head back because of so much laughter. Nyeh. ‘Yung totoo? Ano bang meron?! Parang hindi naman niya ako papagalitan dahil aliw na aliw nga siya sa akin ngayon. Bakit ba kaya talaga ako pinatawag?!

He composed himself bago niya ako muling hinarap. “Dara, hindi kita pinatawag dito para pagalitan. There’s no reason to. You work so hard. You’re very willing to learn all these new things, Dara. I don’t regret my decision to let you in our family.” He smiled warmly. Nawala na ang lahat ng ikinaka-nerbiyos ko kanina. Whew. Nakahinga ako ng maluwag.

“Actually, I asked you here because I have good news for you.” Dagdag niya. “There’s a person who specifically requested your presence in his upcoming album.” Sabi niya atsaka misteryosong ngumiti.

Nanlaki ang mga mata ko. If I’m not mistaken…

Collaboration?!

 

OMO!~ GRABEEEEE! It never crossed my mind na mabibigyan ako ng ganitong opportunity! I remember, si Bommie pa lang ang nabibigyan ng ganitong oportunidad. She sang with BIGBANG already even though we’re still trainees. Well, that’s because of her amazing singing prowess. But… me? I’m not downing myself, but really, let’s face it, I’m not much of a singer who can belt out high tones.

 

Muling natawa si Papa YG. “Seeing you like that, I guess you already have an idea kung anong ire-request nitong taong ‘to.”

 

Open-mouthed, I nodded.

“He wants you to do a collaboration with him. He composed a song which exactly fits for you and your voice.”

 

WHOA. Sino kaya ‘to? Grabe, I’m so thankful to him! Imagine, he even took time to compose a new song para lang ma-fit sa boses ko?! O__________O One word: UH-MA-ZING.

“Uhh, Papa YG?”

 

“Yes, Dara?”

 

“Sino po ba ‘yung gustong makipag-collab sa’kin?” Tanong ko. Of course I want to know! Gusto ko lang siyang pasalamatan ng bonggang-bongga para sa opportunity na binigay niya sa akin!

“Si–” Naputol ang sasabihin ni Papa YG nang biglang may kumatok sa pintuan. Pumasok si harabeoji with a smirk on his face. Tss. Magmamayabang na naman ‘tong lolo na ‘to! ><”

Tumayo si Papa YG mula sa upuan niya. “O Dara, you won’t have to wait anymore.”

 

My heart skipped a beat. Ohnoes. Don’t tell me–

“Andito na pala si Jiyong, ang gustong makipag-collab sayo.”

 

Can anyone just hand me a freaking gun so I can shoot myself?

[A/N: I know that the timeline here is reallyyyyyyy messed up. But please, immense yourself in the story! XD Just disregard the real timeline muna ^^]