The Reveal and Revenge [ Book 2 ]

KABANATA 54

Impostor Point of View

Panay ayos ko saking sarili habang hinihintay si Justin sa may garden. Araw-araw niya lang naman akong sinusundo sa bahay at hinahatid sa school at ganon niya ako kamahal. Sobrang sarap sa pakiramdam diba? Lahat ng sakripisyo ko ay sobrang effort, lahat ng pag titiis ko ay sobrang worth it. Nakuha ko narin sa wakas ang pag-mamahal na matagal ko ng hinahangad kay Justin.

"Nakey," Agad akong napalingon sa likuran ko ng biglang sumisingit 'tong matabang Ina ni Nicole.

Nakakairita!

"Yes ma,"  Irap kong saad habang nanalamin.

"Nakita mo ba si Shimshim? Kagabi ko pa kasi sya hinahanap." nag-aalala niyang tanong. Excuse me? Kailan pa ako ginawang tanongan sa nawawalang litseng pusa na yan? Bwesit!

"I dont know where that fucking cat of yours," mabilisan syang napalingon sakin na nagtataka. "I mean hindi ko alam kong saan si Shim. Napuyat nga ako kagabi sa kakahanap sa kanya eh," dali-dali kong dugtong.

"Ganon ba?" Nagbuntong hininga sya pagkatapos sabihin iyon. Wala akong pakialam kong nalulungkot ka sa pusa mo, walang kwenta.

"Hayy naku ma huwag ka ng malungkot, baka nasa kabilang bahay lang yon o kaya umalis na dito." maarte kong wika. Ang totoo niyan ay itinapon ko kagabi sa labas ng gate. Nakakairita kasi ang pusang 'yon, hanggang sa pagtulog ko ay gustong tumabi.

"Nakey, bigay yon ng papa mo nong 18th birthday mo." agad akong lumingon sa kanya na may ngiting plastik. Wala akong pakialam dahil hindi ko 'yon birhtday, okay lang sana kong birhtday ko. "Gustong-gusto mo kasi ang mga pusa diba? Minsan nga nangunguha ka nalang ng pusang kalye sa tabi-tabi at inuuwi mo sa bahay, kaya lang ay nilalayasan ka naman." Natatawa niyang salaysay na may halong lungkot, just what the fuck! I hate cats anymore, and beside i hate drama. Sobrang drama naman tong matabang 'to.

Lumapit nalang ako sa kanya saka hinawakan ang magkabila niyang kamay. As if naman ginusto ko to. I hate her so much!

"Dont worry, Ma. Hahanapin ko po si Shimshim at hindi ako titigil hanggat hindi sya nakikita." Nakita kong ngumiti sya saka ako niyakap ng mahigpit. Kadiri may pa yakap-yakap pang nalalaman. Siya ang dahilan kong bakit wala na si daddy.

Kumalas kami sa yakap ng marinig ko ang bosena ng kotse ni Justin.

"I have to go ma," nakig beso-beso ako sa kanya bago nagmamadaling tumayo.

"Ingat nakey, I love you." pahabol niya kaya pasikreto akong ngumiwi.

"Love you too ma," kaway ko bago lumabas ng gate. Just ew, hello magkaiba ang I love you sa love you. I dont really mean that kind of word.

Agaran akong lumapit kay Justin.

"Goodmorning labs," Agad akong yumakap sa kanya saka sya hinalikan sa labi.

"How's your sleep?" pinulupot niya ang dalawang kamay niya saking bewang.

"Okay lang....Nakakaasar!" Maarte kong sagot. Umawang ang kanyang labi.

"Nakakaasar? Why?" Kunot noo niya. Nakapatong ang dalawa kong kamay sa dibdib niya saka ko hinimas-himas ang matigas niyang dibdib.

"Kasi naman eh, pati sa panaginip ko nangugulit ka sakin." malandi kong sagot habang kinakagat ang ibabang labi.

"Hahaha stupid litte kid," natatawa niyang sabi. Dah, hindi ko talaga gusto yang dialogue na yan. Sobrang cheap naman ni Nicole at tinatawag talaga sya ng bata?