Εφηβικοί Έρωτες #BWS17

Κεφάλαιο 5

Άρης pov
Εκεί που επιτέλους κατάφερα να της πω αυτό που νιώθω και περίμενα την απάντησή της, χτύπησε το τηλέφωνο της. Πόση γκαντεμιά ρε φίλε? Εκεί που πάει να το σηκώσει τη σταματάω.

Α"άστο να χτυπάει. Σε παρακαλώ πες μου θες?"
Β"θα απαντήσω πρώτα στο τηλέφωνο και μετα σου υπόσχομαι ότι θα σου δώσω την απάντηση που περιμένεις"
Α"εντάξει. Θα περιμένω αλλά βιάσου". Το σηκώνει και λέει

Β"παρακαλώ ποιος είναι?.. αα έλα Τεό" τα νεύρα μου.. "ναι σε λίγο θα είμαι εκεί.. θα μου πεις μόλις έρθω.. ναι παρείγγειλέ μου ένα fredutsino γλυκό.. ευχαριστώ. Τα λέμε Τεό". Αμήν το έκλεισε και έρχεται προς το μέρος μου.
Α"τι έγινε?"
Β"ήταν τα παιδιά για εκείνη τη βόλτα στην καφετέρια"
Α"αα μάλιστα και πρέπει να πας εε?"
Β"ναι. Θες να έρθεις μαζί μου?"
Α"ναι". Δεν θέλω να την πιέσω. Θα μου απαντήσει. Έτσι είπε.
Β"Άρη θέλω"
Α"τι θες?". Ρωτάω όλο ελπίδα.
Β"ναι θέλω να γίνω το κορίτσι σου". Επιτέλους το είπε.
Α"ο Τεό σίγουρα δεν είναι τπτ παραπάνω από κολλητός σου έτσι?"
Β"ναι καλέ. Μην ανησυχείς. Λοιπόν φτάσαμε στην καφετέρια"
Α"ξέρεις που κάθονται τα παιδιά?"
Β"όχι θα τους πάρω τηλέφωνο"
Α"εντάξει περιμένω". Είπα και την πήρα και την φίλησα πριν προλάβει να καλέσει κανέναν. Ανταπέδωσε πίσω. Φιλάει πραγματικά πολύ διαφορετικά από όλες τις υπόλοιπες. Μιας και το θυμήθηκα πρέπει να τις διώξω όλες από τη ζωή μου εκτός εννοείται από την Βάνα. Επίσης ο Παύλος με έχει πρήξει να εξηγήσω στην Αντριάνα γτ έκανε αυτό που έκανε ενώ ήταν μαζί. Ουφ, τεσπα. Μέσα στις σκέψεις μου ξέχασα πως ακόμα την φιλάω και απομακρύνθηκα από πάνω της για να πάρουμε αναπνοή. Όλες οι τσουλάρες που βρισκόταν εκεί κοίταγαν με ένα βλέμμα απέχθειας την Βάνα, ενώ εκείνη δεν τις κοίταγε καν. Μιλούσε στο τηλέφωνο με την Αντριάνα και εκείνη της έκανε σήμα πως κάθονταν στο τραπέζι στο βάθος. Πήγαμε μαζί μέχρι εκεί κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου. Να φανταστώ και οι δύο μόλις μας είδαν εξεπλάγησαν. Και ναι και οι δύο ήταν πλήρης έκπληκτοι. Καθήσαμε στον καναπέ που υπήρχε εκεί και η Αντριάνα δεν άργησε να ρωτήσει τι συμβαίνει με εμάς τους δύο.

Β"Τα φτιάξαμε" είπε το μωρό μου και άρχισαν και οι δύο τους να τσιρίζουν λες και μόλις είχαν κερδίσει το τζόκερ.
Τ"εντάξει γίναμε και επισήμως ρεζίλι στο μαγαζί. Καθίστε κάτω τώρα". Μούτρωσαν και κάθισαν κάτω. Εγώ την γύρισα στην πλευρά μου και την φίλησα και πάλι.

Αντρ"πάνω της. Φα την"
Τ"χαχαχα. Τι του λες καλέ του ανθρώπου?"
Αντρ"εννοώ ότι έτσι την διεκδικείς αγόρι μου πάνω της"
Β"φιλενάδα για να μην τσακωθούμε το αγόρι είναι δικό μου"
Αντρ"δίκαιο έχεις τρόπος του λέγειν ήταν αυτό που είπα"
Α"ευχαριστώ για την ενθάρρυνση Αντριάνα"
Αντρ"να και ένας φυσιολογικός άνθρωπος". Είπε και οι άλλοι δύο άρχισαν να γελάνε λες και είπε ανέκδοτο.
Α"δεν κατάλαβα γτ ακριβώς γελάτε?". Είπα και καλά μουτρωμένος.
Β"είσαι πολύ γλυκούλης όταν το παίζεις μουτρωμένος"
Α"μωρό μου εσύ"
Σερβιτόρα"γεια σας τι θα παραγγείλετε?" Είπε η σερβιτόρα και αμέσως η Βάνα την αγριοκοίταξε.
Α"έναν φραπέ γλυκό"
Σερβ"αα σαν και εσένα δηλαδή"
Α"εγώ μπορεί να είμαι γλυκός αλλά έχω και κοπέλα που κάθεται ακριβώς δίπλα μου. Οπότε στο λέω ευγενικά πήγαινε να φέρεις την παραγγελία μου και μετά εξαφανίσου"
Σερβ"καλώς". Είπε και αγριοκοίταξε την Βάνα και εξαφανίστηκε για να φέρει τον καφέ μου.
Β"αγάπη μου σε ευχαριστώ που της μίλησες έτσι"
Α"εε αφού έχω την καλύτερη κοπέλα δίπλα μου τι να τις κάνω τις άλλες?"
Β"σε αγαπώ"
Α"και εγώ" και επιτέλους με φίλησε εκείνη αυτή τη στιγμή.

~...~
Και στοπ. Τα έφτιαξε το ζευγαράκι μας. (Μετά από απειλητικά μηνύματα που έλαβα. Ξέρουν εκείνοι τι εννοώ). Μέχρι την επόμενη φορά.
Kisses Elena 💘