Εφηβικοί Έρωτες #BWS17

Κεφάλαιο 8

Άρης pov
Αυτό ήταν το καλύτερο βράδυ που έχω περάσει, γτ ήμουν μαζί της. Πραγματικά δεν θέλω να μας το χαλάσει κάτι. Τώρα είμαστε στο αυτοκίνητο. Ο καθένας στις σκέψεις του. Ελπίζω και εκείνη να διασκέδασε όσο και εγώ. Το σπίτι της είναι ακόμα αρκετή ώρα μακριά από εδώ. Έχουμε βάλει και ραδιόφωνο. Από ότι κατάλαβα της αρέσουν τέτοια είδους τραγούδια. Δεν είναι και άσχημα, αν και δεν τρελένομαι για ελληνικά. Τώρα χτυπάει το τηλέφωνό της. Τέλεια. Νομίζω καταλάβατε την ειρωνεία. Ζηλιάρη. Λέει η συνείδησή μου. Δεν είμαι. Της απαντάω πίσω. Και όμως. Καλά καλά λέγε ότι θες. Ποιος μπορεί να είναι τώρα όμως? Επίσης γτ υπάρχει τόσο φως στα μάτια μου, αφού βράδυ?

Β"Άρη σταματά" φωνάζει. Δεν προλαβαίνω να πατήσω το φρένο και ήδη έχω βρεθεί έξω από το αυτοκίνητο μετά τη σύγκρουση. Άρχισα μετά να ακούω φωνές, σαν κάποιος να ζητάει βοήθεια και μετά κενό.

~...~
Ξύπνησα δίπλα στη Βάνα. Θεέ μου, τόσο όμορφη. Την λατρεύω. Είναι ο θησαυρός μου. Το διαμάντι μου. Κοιμάται δίπλα μου. Με τα μαλλιά της ανακατεμένα. Κοιτάζω γύρω μου και βλέπω ένα κάτασπρο δωματιο, χωρίς διακόσμηση, χωρίς τίποτα. Απέναντι μου βρίσκεται μαι λευκή πόρτα που μου μοιάζει πολύ με νοσοκομειακή. Κοιτάζω καλύτερα τον χώρο και πλέον είμαι σίγουρος για το που είμαι. Ξυπνάω την Βάνα με ένα απαλό φιλί και εκείνη ανοίγει τα καταγάλανα σαν θάλασσα μάτια της. Μου χαμογελάει και νιώθω ακόμα ποιο ευτυχισμένος από πριν. Με εκείνη δίπλα μου νιώθω ολοκληρωμένος. Ξαφνικά μου έρχεται μία αναλαμπή. Σήμερα είναι τα γενέθλιά της. Γίνεται 18 το μωρό μου. Εγώ είμαι μεγαλύτερος της κατά ένα μήνα. Θα το θυμάται άραγε ότι έχει γενέθλια ή θα το έχει ξεχάσει τελείως? Θα κανονίσω να πάρω τηλέφωνο τους κολλητούς της να κανονίσουμε για το πάρτι έκπληξη που θα της ετοιμάσουμε.

Β"μωρό μου τι σκέφτεσαι τόση ώρα?"
Α"εσένα μικρή μου"
Β"μμ και τι ακριβώς σκεφτόσουν για μένα?"
Α"πολλές ερωτήσεις κάνεις μικρή μου"
Β"το λατρεύω να με λες έτσι"
Α"το ξέρω μικρή μου"
Β"μωρό μου" λέει και με φιλάει με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο στο στόμα.
Α"σήμερα το απόγευμα θυμάσαι ότι έχουμε ραντεβού έτσι?"
Β"πως θα μπορούσα να το ξεχάσω?"
Α"κοριτσάκι μου". Έπειτα από αυτό σηκώθηκα από το κρεβάτι της και με κοίταξε απορημένη.
Β"που πας?"
Α"πάω στο σπίτι μου και θα έρθω να σε πάρω το απόγευμα"
Β"καλά.." είπε κάπως στεναχωρημένα. Α"να δεις που αυτή η μέρα θα σου μείνει αξέχαστη"
Β"το εύχομαι"
Α"και εγώ" είπα ψιθυριστά και έφυγα από το σπίτι της. Τι όνειρο και αυτό πάντως πριν. Τρόμαξα αλλά δεν ήθελα να της το πω. Αφού δεν την είχα ξυπνήσει καλά είμαστε. Παίρνω τηλέφωνο τα παιδιά και συννενοούμαστε να συναντηθούμε στο πάρκο σε 10'. Αρχίζω να κατευθύνομαι προς τα εκεί και περιμένω για λίγο. Ύστερα έρχονται ο Τεό με την Αντριάνα και τους χαιρετάω.

Α"γεια σας παιδιά"
Τ&Αντρ"γεια σου Άρη"
Α"λοιπόν νομίζω ξέρετε γτ σας φώναξα εδώ τώρα έτσι?"
Αντρ"ναι σήμερα είναι τα γενέθλια της κολλητής μου"
Α"σωστά. Τι λέτε θα της κάνουμε πάρτι έτσι?"
Τ"εννοείται"
Α"ωραία λοιπόν.. ποιος θα της αποσπάσει για λίγη ώρα την προσοχή?" Είπα και εγώ με τον Τεό κοιτάξαμε κατευθείαν την Αντριάνα.
Αντρ"εγώ?"
Τ"ναι. Μπορείς να της πεις να πάτε για ψώνια"
Αντρ"καλή ιδέα"
Α"ναι.. ξεκινάμε από τώρα. Εγώ με τον Τεό θα πάμε σπίτι της και εσύ θα την πάρεις για ψώνια. Μόλις τελειώσουμε θα σε πάρω τηλέφωνο να έρθετε από το σπίτι εντάξει?"
Αντρ&Τ"σύμφωνοι" είπαν και το σχέδιο άρχισε να μπαίνει σε εφαρμογή. Ελπίζω να μην ξεχάσει ποτέ αυτά τα γενέθλια. Τα πρώτα της γενέθλια μαζί μου.

~...~
Και στοπ. Τι κάνετε? Ελπίζω να είστε καλά. Πως σας φάνηκε η πρώτη εβδομάδα του σχολείου? Εμένα λίγο βαρετή αλλά είχε και τα καλά της. Ευχαριστώ πολύ τη Βίκυ για την ιδέα που μου έδωσε και κεφάλαιο είπαμε θα μπαίνει μάλλον μία φορά την εβδομάδα. Μέχρι την επόμενη φορά.
Kisses Elena 💘