Εφηβικοί Έρωτες #BWS17

Κεφάλαιο 19

Βάνας pov
Ύστερα από αρκετή ώρα που περίμενα να εμφανιστεί η κυρία Εύη αποφάσισα να πάω στο δωμάτιό μου να βάλω το κινητό μου για φόρτιση. Ανέβηκα τα σκαλοπάτια και βρέθηκα έξω από την πόρτα. Πήγα να την ανοίξω αλλά άκουσα τον χαρακτηριστικό ήχο του ξυπνητηριού από το δωμάτιο του αδερφού μου και αναπήδησα από τον φόβο μου. Μετά από αυτό ακούστηκε και το κουδούνι. Νόμιζα πως για λίγο τα είχα χάσει, γτ δεν κουνιόμουν αλλά μόλις ξανά άκουσα το κουδούνι κατέβηκα και άνοιξα. Είδα μπροστά μου το τελευταίο άτομο που θα μου ερχόταν ποτέ στο μυαλό. Η Μόνικα. Τι δουλειά έχει αυτή εδώ? Όμως η πιο σημαντική ερώτηση είναι που ήξερε πώς αυτό είναι το σπίτι μου?
Μ"γεια"
Β"γεια σου Μόνικα. Τι θες εδώ?"
Μ"ήθελα να σου δείξω κάτι"
Β"μη στέκεσαι. Πέρνα"
Μ"ευχαριστώ"
Μπήκε μέσα και έβγαλε το κινητό της από το τζιν της και μπήκε στη συλλογή. Άρχισε να ψάχνει μία φώτο. Μόλις την βρήκε μου την έδειξε και εγώ δεν πίστευα στα μάτια μου. Ένιωσα εκείνη τη στιγμή τα ματιά μου να τσούζουν, γτ σε λίγη ώρα θα ξέσπαγα. Την κοιτάω και της λέω

Β"και εγώ γτ να πιστέψω αυτό που δείχνεις? Γτ ας πούμε αυτή η φωτογραφία να μην είναι παλιά? Δεν σε πιστεύω σε παρακαλώ φύγε από το σπίτι μου"
Μ"εγώ θα σου τη στείλω και στο κινητό. Αν όντως νιώθει κάτι για σένα το αγόρι σου θα σου πει την αλήθεια"
Β"δεν θα μου έλεγε ψέμματα. Αφού είμαστε μαζί συνέχεια. Δεν μπορεί"
Μ"και όμως. Εγώ φεύγω. Μιλήστε. Αυτό πάρ' το αν θες σαν φιλική συμβουλή". Η φωτογραφία αυτή έδειχνε τον Άρη μαζί με μία κοπέλα πολύ κοντά σε ένα κλάμπ έτοιμοι να φιληθούν. Όταν έκλεισε έκλεισε η πόρτα άρχισα να ξεσπάω σε λυγμούς. Γτ να μου το κάνει αυτό? Δεν του έκανα κάτι κακό εγώ. Ίσα ίσα τον ερωτευόμουν κάθε μέρα και πιο πολύ. Ένιωσα δύο χέρια να τυλίγονται γύρω μου και να με αγκαλιάζουν τρυφερά. Δεν ήξερα αν ήταν ο αδερφός μου ή ο Άρης γτ κοιτούσα κάτω, αλλά τον αγκάλιασα και εγώ πίσω. Μου χάιδευε την πλάτη και άρχισα να μόνο με ένα του άγγιγμα και τότε κατάλαβα πως ήταν ο Άρης. Δεν ήξερα πως να αντιδράσω και αν έπρεπε να του το πω. Μόλις ηρέμισα κάπως άκουσα το τηλέφωνο να κάνει τον χαρακτηριστικό ήχο που κάνει όταν μου έχει σταλθεί κάποιο μήνυμα. Βγήκα από την αγκαλιά του που τόσο πολύ ήθελα να μείνω για πάντα και πήγα και πήρα το κινητό μου. Το άνοιξα και το έδωσα στον Άρη να το δει περιμένοντας να μου πει την αλήθεια. Όταν την επεξεργάστηκε καλά με κοίταξε στα μάτια και μου είπε

Α"δεν νομίζω να πιστεύεις πως αυτή βγήκε πρόσφατα έτσι?"
Β"δεν ξέρω εσύ θα μου πεις"
Α"έλα να σου δείξω πως αυτή η φωτογραφία είναι από πέρυσι από το πάρτυ του σχολείου αν δεν με πιστεύεις"
Β"σε πιστεύω αλλά... αλλά ήρθε ήρθε από εδώ η Μόνικα και.."
Α"έπρεπε να το φανταστώ ότι θα γινόταν αυτό κάποια στιγμή"
Β"ποιο?"
Α"ότι θα σου έλεγε κάτι κακό για εμένα για να χωρίσουμε ώστε να πάω και πάλι μαζί της. Κατάλαβες τι εννοώ έτσι?"
Β"ναι καταλαβαίνω. Συγνώμη έπρεπε να στο πω κατευθείαν αλλά κοιμόσουν επάνω και"
Α"και δεν ήθελες να με ξυπνήσεις αλλά όπως βλέπεις δεν κοιμήθηκα πολύ"
Β"ναι το βλέπω.. λοιπόν πάω να ετοιμαστώ και εγώ για να πάμε από την μαμά σου να πάμε στο νοσοκομείο"
Α"Εντάξει.. βασικά δεν χρειάζεται είσαι πολύ όμορφη και έτσι.. πάμε"
Β"αγάπη μου" είπα και τον φίλησα. Πήρα κινητό, κλειδιά, χρήματα, μπουφάν και φύγαμε από το σπίτι κλειδώνοντας πρώτα την πόρτα.

Μέχρι την επόμενη φορά
Kisses Elena 💕💘