Κεφάλαιο 7

3K 158 6
                                    

Στη φώτο ο Λουκ
Άρης pov
Κοντεύει η ώρα που θα πάμε σε ένα μέρος που έχω σκεφτεί. Νομίζω θα της αρέσει πολύ. Κατευθύνομαι προς το σπίτι της και στη διαδρομή βλέπω τον Παύλο να περνάει από το δίπλα πεζοδρόμιο. Τον χαιρετάω αλλά δεν με βλέπει. Λογικά σε καμία γκόμενα θα πηγαίνει ο άτιμος. Δεν έχω προλάβει να του πω για εμένα και την Βάνα για να μην πετάξει καμία βλακεία όταν μας δει μαζί. Τώρα είμαι έξω από το σπίτι της. Δεν θυμάμαι σε ποιον όροφο είναι αλλά θα χτυπήσω το κουδούνι της. Άλλωστε ξέρω το επίθετό της. Χτυπάω και ανοίγει η πόρτα. Εμ νομίζω είναι στον τρίτο. Μπαίνω στο ασανσέρ. Πατάω το κουμπί και ύστερα από 1 λεπτό βγαίνω έξω. Εμ ποιο από τα δύο είναι? Αα ας χτυπήσω το δεξιά. Ύστερα από 2 λεπτά βγαίνει ένα αγόρι και μου λέει

Λ"γεια.. εμ θες κάτι?". Έχω κολλήσει εκεί για λίγο και μετά ξεμπλοκάρω. Πρέπει να απαντήσω.
Α"γεια.. εμ μήπως ξέρεις που μένει η Βάνα?"
Λ"ναι ασφαλώς. Στο δίπλα διαμέρισμα"
Α"αα ναι συγνώμη. Δεν έχω έρθει πολλές φορές εδώ και μπέρδεψα τα διαμερίσματα"
Λ"δεν πειράζει. Εμ πως σε λένε?"
Α"Άρη. Εσένα?"
Λ"εγώ είμαι ο Λουκ. Χάρηκα που σε γνώρισα Άρη"
Α"και εγώ χάρηκα Λουκ". Ακούω μία άλλη πόρτα να ανοίγει και ακούω την φωνή της.
Β"Αμάν ρε Άρη που είσ.. γεια σου Λουκ". Αα τον ξέρει κιόλας. Δεν πειράζει όμως αφού έχει εμένα, δεν θα πάει και με άλλον. Δεν είναι τέτοια η Βάνα μου.
Α"ναι εδώ είμαι. Πάμε?"
Β"ναι. Μισό λεπτό να πάρω το πορτοφόλι μου"
Α"ούτε να το διανοηθείς. Εγώ πληρώνω σήμερα"
Β"εντάξει τότε πάμε". Είπε και έκλεισε την πόρτα.
Α"γεια σου Λουκ"
Β"γεια σου" είπε και τον αγκάλιασε. Τα νεύρα μου.
Λ"τα λέμε παιδιά". Είπε και επιτέλους φύγαμε από το σπίτι της. Κατεβήκαμε κάτω και απλά τώρα την θαύμαζα με την ησυχία μου.
Α"είσαι πολύ όμορφη Βάνα μου"
Β"σε ευχαριστώ πολύ Αρούλη μου" είπε και με φίλησε. Πω πω κόλαση το φιλί της. Αναρωτιέμαι τι να σκέφτεται τώρα. Δεν θα την ρωτήσω όμως.
Α"αγάπη μου θες να πάμε να φάμε?"
Β"ναι που όμως?"
Α"σε ένα ταβερνάκι εδώ πιο κάτω"
Β"ναι αμέ. Θα φάμε και θαλασσινά. Μου αρέσουν πολύ"
Α"και εμένα το ίδιο". Έτσι την πήγα στο αυτοκίνητό μου, (ξέχασα να το αναφέρω αυτό πριν) βάλαμε μουσική και ξεκινήσαμε για την διαδρομή μας. Μόλις φτάσαμε, έκλεισε την μουσική και εγώ βγήκα από το αμάξι και της άνοιξα την πόρτα.
Β"τι τζέντλεμαν που είσαι"
Α"μόνο για σένα"
Β"πάμε?"
Α"ναι έλα". Πήγαμε μέσα και ζητήσαμε ένα τραπέζι αλλά μας είπαν ότι ήταν όλα πιασμένα και έτσι ξανά πήγαμε στο αυτοκίνητο. Είχα σκεφτεί και άλλη μία διαδρομή, αλλά θα δείξει αν της αρέσει.
Β"τώρα που θα πάμε?"
Α"αυτή η διαδρομή είναι έκπληξη οπότε λέω να σου κλείσω τα μάτια και όταν φτάσουμε θα σου τα ανοίξω εντάξει?"
Β"εντάξει". Βρήκα ένα μαντίλι στο πίσω κάθισμα που είχα παρατήσει πριν καιρό και το έβαλα στα μάτια της. Ξεκίνησα την διαδρομή βάζοντας πάλι μουσική για να περάσει λίγο πιο γρήγορα η ώρα. Ύστερα από λίγο είχαμε φτάσει στον καινούριο μας προορισμό. Για εμένα είναι πολύ όμορφα και γαλήνια και με ηρεμεί. Βγήκα από την δικιά μου πόρτα και άνοιξα και την δικιά της και την πήγα μέχρι την άσφαλτο που είναι λίγο πριν την παραλία. Της έβγαλα το μαντήλι από τα μάτια και εκείνη κοίταζε την θέα εντυπωσιασμένη. Με αγκάλιασε πολύ σφιχτά και είπε

Β"σε ευχαριστώ πολύ μωρό μου για την έκπληξη που μου έκανες"
Α"σου άρεσε δηλαδή?"
Β"παρά πολύ. Πάμε στην αμμουδιά?"
Α"εννοείται μωρό μου". Πάλι καλά που μέσα στο παντελόνι μου σκέφτηκα να βάλω και ένα σημαντικό πράγμα για εμένα. Καθήσαμε και για λίγο παρατηρούσαμε τα αστέρια και την πανσέληνο. Ήταν απίστευτα ρομαντικό. Ακόμα και για εμένα που δεν είμαι και πολύ της ρομαντσάδας.
Α"μωρό μου κοίτα το φεγγάρι"
Β"δεν είναι πολύ όμορφο?"
Α"ναι σαν εσένα. Να σε ρωτήσω κάτι?"
Β"ναι. Πες μου"
Α"θες να βουτήξουμε μέσα στη θάλασσα?"
Β"είσαι τρελός? Δεν έχω καν μαγιό μαζί μου"
Α"ούτε και εγώ. Πάμε να πέσουμε με τα εσώρουχα?"
Β"δεν θέλω άστο"
Α"δεν με γνωρίζεις εμένα καλά κοριτσάκι μου"
Β"μμ νομίζεις"
Α"έτσι είσαι? Πρόσεξε". Έβγαλα τα ρούχα μου και ύστερα έμεινα μόνο με τα εσώρουχα. "Θα έρθεις?"
Β"όχι". Την πήρα αγκαλιά και της έβγαλα τα ρούχα και βουτήξαμε μαζί μέσα.
Α"εγώ στο είπα δεν με ξέρεις καλά"
Β"είσαι τρελό παιδάκι μου? Κρυώνω τώρα"
Α"πάμε έξω να σε ζεστάνω. Κρυουλιάρα μου"
Β"χαζό". Είπε και την έσφιξα στην αγκαλιά μου επειδή δεν είχα ζακέτα να της δώσω. Μου αρέσει να βρίσκομαι κοντά της. Ξεκίνησα να της φιλάω τον λαιμό και εκείνη έβγαζε βογκητά. Άρα μάλλον της αρέσει πολύ.
Α"μωρό μου σου αρέσει?"
Β"μμμ"
Α"θες να συνεχίσω?"
Β"ναι θέλω πολύ" είπε ενώ την ένιωθα να ανατριχιάζει σε κάθε μου άγγιγμα. Έβγαλα το προφυλακτικό από το παντελόνι μου και μπήκα μέσα της όσο πιο αργά και αισθησιακά μπορούσα. Ένιωθα πολύ διαφορετικά με την Βάνα λες και το κάνω πρώτη φορά. Εκείνη στην αρχή πόναγε μάλλον επειδή ήταν η πρώτη φορά που το έκανε και είχε μπήξει τα νύχια της στην πλάτη μου και αυτό με άναβε ακόμα περισσότερο. Την αγαπώ πολύ. Τώρα μιλάνε τα σώματά μας και οι ψυχές μας. Είναι ο άγγελος μου. Την λατρεύω. Και όλα αυτά μέσα σε μία μόνο μέρα. Γτ με εμπιστεύεται και την εμπιστεύομαι και εγώ. Ο θησαυρός μου, το κοριτσάκι μου. Θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου για να μην πληγωθεί από κανέναν. Ούτε από εμένα. Αύριο θα κάνει τα καλύτερα γενέθλια που έχει κάνει ως τώρα και θα φροντίσω και εγώ για αυτό. Θα τα κάνουμε όλα μαζί από εδώ και πέρα.

~...~
Σορρυ που δεν ανέβασα αυτές τις μέρες απλά άρχισε το σχολείο και δεν πρόλαβα να ανεβάσω τις προηγούμενες μέρες. Ελπίζω να σας αρέσει το κεφάλαιο. Λογικά δεν θα μπορώ να ανεβάζω κάθε μέρα γτ τώρα είμαι Β' λυκείου και θα έχω κατευθύνσεις οπότε θα το βάλω στις αργές ανανεώσεις. Καλή σχολική χρονιά. Επόμενο λογικά θα μπει το Σάββατο, αλλιώς θα μπει την Κυριακή σίγουρα. Επίσης σε αυτό το κεφάλαιο μου έδωσε ιδέες η κολλητή μου η Βίκυ και την ευχαριστώ για αυτό. Μέχρι την επόμενη φορά.
Kisses Elena 💘💋

Εφηβικοί Έρωτες #BWS17 Donde viven las historias. Descúbrelo ahora