~Η Απαγωγή~(Ποιος είπε πως ο έρωτας έρχεται μόνο σε καλές συνθήκες;)

#6

-"Θάνοο..Που είσαι και σε έψαχνα;Έλα να χορέψουμεε!",πετάχτηκε σαν την Τσουτσού η Χέιλι και τον τράβαγε από το μανίκι του πουκάμισού του.

-"Φαίνεται ότι με πρόλαβε άλλη",του είπα χαμογελώντας.

Δεν πρόλαβε να μου απαντήσει αφού η βδέλλα τον τράβηξε και τον έπνιξε στο πλήθος.Και τότε μαντέψτε ποιος ήρθε.Μας θυμήθηκε ο Στέλιος καλέ.Μετά από 3 ώρες χερετισμού με τους "φίλους"του.

-"Δεν χωρεύεις και ανησυχώ",είπε ενώ πλησίαζε με 2 ποτά.Κρίμα,έχω πιει ήδη 3-4.

-"Έχω πιει ήδη.Ευχαριστώ!",του είπα και απέστρεψα το βλέμμα μου αλλού.Συγκεκριμένα στον Θάνο και στην Χέιλι.Χόρευε προκλητικά η Χέιλι πάνω στον Θάνο,ακόμα και σε σιγανό τραγούδι,αλλά απο'σο πρόσεξα δεν φαινόταν να το ευχαριστιέται.

Μόλις μου έριξε ματιά.ΜΌΛΙΣ ΜΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕ.

Αυτό ελπίζω να σημαίνει ότι αύριο θα γίνουν οι υπογραφές για το γάμο μας.

Του χαμογέλασα και εγώ,κάτι που είδε ο Στέλιος.

-"σε ποιον χαμογέλασες;"

-"Να μην σε νοιάζει"

-"Είμαι ο συνοδός σου.Άρα με νοιάζει!"

-"Συνοδός μου είσαι ρε,όχι ο σύζυγός μου"του απάντησα απλά και έφυγα από κοντά του πλησιάζοντας στην πίστα.Συγκεκριμένα πλησιάζοντας στον Dj

Του είπα να βάλει κάτι πιο ανεβαστικό πράγμα που έκανε αμέσως.Και τότε μπήκε ένα δυνατό τραγούδι.Πλησίασα σε έναν που ούτε καν τον ήξερα και άρχιζα να χορεύω προκληκτικά όπως και η Χέιλι.

Κοιτούσα τον Θάνο που είχε μείνει με το στόμα ανοιχτό.

Το παιδί που χόρευα είχε όπως φάνηκε κατενθουσιαστεί με την απρόβλεπτη εμφάνισή μου.

Αν και ντίρλα που ήταν μου την έπεφτε κανονικά.Τα χέρια του κολλούσαν όλο και περισσότερο πάνω μου πράγμα που με έκανε να μην ελέγχω πια τον εαυτό μου.

Προσπαθούσα να ξεφύγω διακριτικά αλλά έκανε κάτι που μισούσα,μισώ και θα μισώ.

Με δύναμη με χτύπησε στους γοφούς μου.Γύρισα και του έδωσα σφαλιάρα.

Δείτε τον ρε.Ξαφνιάστηκε..Ήμαρτον!

Έπιασε το μάγουλό του και μου χαμογέλασε πονηρά.

-"Μ'αρέσουν οι άγριες",είπε και άρχισε να με φιλάει παντού.

-"Κοίτα ένα ζώον",φώναζα και προσπαθούσα ταυτόχρονα να τον απομακρύνω από κοντά μου.

Τότε ήρθε ένας απο πίσω μου και μια μπουνιά προσγειώθηκε στα μούτρα του μαντράχαλου κάνοντάς τον να πέσει κάτω.Ήταν ο Θάνος.

Τουλάχιστον έτσι νομίζω γιατί όταν γύρισα στεκόταν ήδη από πάνω μου.

-"Είσαι καλά;"

-"Ναι..",απάντησα κοιτώντας στο έδαφος.

Δεν μπορούσα να τον κοιτάξω στα μάτια γιατί ντρεπόμουν για αυτό που έκανα.Δεν είμαι ανταγωνιστική.

-"Πάω να φέρω την Νικόλ και φεύγουμε.Περιμένετε εδώ!",απευθύνθηκε σε εμένα και στην Χέιλι η οποία μάλλον ήπιε πολύ γιατί γελούσε μόνη της κάνοντας σβούρα μια τούφα από τα μαλλιά της.Ήταν που ήταν,το ποτό την αποτέλειωσε.

Όταν βγήκαμε από το σπίτι της Κάτιας κάποιος μου άρπαξε το χέρι και με γύρισε προς την μεριά του.

-"Θα σε πάω εγώ σπίτι"

-"Και εσύ ποιος εισαι φίλε?",του απεύθυνε τον λόγο ο Θάνος ο οποίος έβαζε στο αμάξι στην Νικολ που τα έτσουξε.Δεν μου την προσέχει ο Τομ.

-"Ο συνοδός της"

-"Ωραία..Ευχαριστώ που την άφησες μόνη της όλη την ώρα εκεί μέσα,φύγε τώρα",του είπε και τον έσπρωξε ελαφρώς στον ώμο.

Δεν είπε τίποτα ο Στέλιος.Απλά έφυγε.

Λίγο αργότερα,όταν ξεκινήσαμε,τον δρόμο μας διέκοψαν κάτι παιδιά,μέσα στα σκοτάδια.Δεν μπορούσε ο Θάνος να τους προσπεράσει γι'αυτό και κορναρε πολλές φορές.

Κοίταξα καλύτερα τα πρόσωπά τους με την βοήθεια των φώτων του αυτοκινήτου,αν και αδύνατο με τόσο σκοτάδι.

-"Στέλιο?"

Θάνος ο ήρωας😂σχεδόν!
Όπως βλέπετε η Ελίνα θα κάνει τα πάντα για να ενθουσιάσει τον Θάνο.Αλλά θα χάσει τον εαυτό της.Τι θα κάνει ο Στέλιος άραγε.Δεν τον ειχα για τόσο απρόβλεπτο και οξύθυμο όμως τελικά τα φαινόμενα απατούν😁τα λεμεε