-"Τι εννοείς ακριβώς?"
-"Ότι δεν σου αξίζει κάτι τέτοιο"
Τον έβλεπα να φτιάχνει τα εργαλεία του πάνω στον πάγκο και να διαλέγει μικρά όπλα τα οποία όποια του έκαναν τα έβαζε σε μυστικές θήκες πάνω του.
-"Στέφαν?"τον ρώτησα αλλά συνέχιζε να εξοπλίζεται.
-"Στέφαν"ξανα είπα πιο δυνατά.
Έφυγε από τον πάγκο και πέρασε από μπροστά μου χωρίς να με κοιτάξει.
Πρόλαβα να του πιάσω το χέρι και τον γύρισα προς τα εμένα.
Με κοίταξε βαθιά στα μάτια.Είχε ένα παιδικό βλέμμα σαν εκείνα τα παιδάκια που τους λες ότι δεν θα τους πάρεις παγωτό και παραπονιούνται.Αυτό όμως δεν ήταν τίποτε μπροστά στις σταγόνες που είχαν κυλήσει πάνω στο μάγουλό του.Δάκρυσε.-"Γι'αυτό αποφεύγεις να με κοιτάξεις?"
-"Φόρα κάτι και έλα έξω"μου είπε σκληρά και έφυγε.
Δηλαδή τώρα συνέβησαν δύο θετικά.Το ένα είναι ότι έχω πια έναν σύμμαχο που θα με βοηθήσει να δραπετεύσω,και από την άλλη έμαθα επιτέλους ότι αυτός ο παγετώνας έχει συναισθήματα και μπορεί να δακρύσει.
Εντάξει δεν τον έκανα και τελείως αναίσθητο αλλά η εικόνα του σε έπειθε ότι το παρελθόν του και το παρόν του ήταν και είναι τόσο σκληρό που τον έχουν κάνει πέτρα εσωτερικά.Ότι έχει ζήσει καταστάσεις που τον έχουν αλλάξει.
Γιατί όλοι κάνουμε μεταστροφή μόνο αν έχουμε πονέσει αρκετά.Νομίζω δηλαδή,σχετικά με δικές μου εμπειρίες.Φόρεσα ένα Τζάκετ του που βρήκα εκεί πεταμένο,μάλλον από το 2000,και βγήκα έξω όπως μου πρόσταξε.Στεκόταν εκεί δίπλα από το δέντρο με τα γυμνασμένα του χέρια να κρέμονται δεξιά και αριστερά έχοντας στο ένα ένα τεράστιο όπλο.
Τώρα τι είδους όπλο δεν γνωρίζω.Πάντως σίγουρα όπλο είναι με σφαίρες και με κακές προθέσεις.-"Εκεί..."μου είπε σχεδόν κλείνοντας τα μάτια του από το φως του ήλιου και μου έδειξε με τον δείκτη του το σπίτι του μεγάλου.
-"ναι?"
-"θα έρθεις ως παρολίγον δραπέτης"είπε και καθάρισε το όπλο του στερεωνοντας το στον ώμο του.
-"δηλαδή?"
-"δηλαδή παραλίγο να το σκάσεις άλλα δεν τα κατάφερες με εμένα στην επίβλεψή σου και σε πηγαίνω σε ένα πιο ασφαλές μέρος που δεν θα μπορέσεις να ξεφύγεις ξανά το οποίο μέρος αυτό είναι μια κλειστή αποθήκη"
Καθώς το επεξεργαζόμουν μέχρι εκείνο το σημείο σκέφτηκα ότι είναι πραγματικά πολύ ηλίθιος.
YOU ARE READING
~Η Απαγωγή~(Ποιος είπε πως ο έρωτας έρχεται μόνο σε καλές συνθήκες;)
Random~Η Ελίνα,ένα 17χρονο κορίτσι,μετακόμισε πρόσφατα με τον αδελφό της στο Μπέιταουν της Αμερικής για να ζήσουν με τον πατέρα τους. Τα άφθονα χρήματα που έχουν θα τους γίνουν απειλή αλλά πρωταγωνίστρια στην απειλή αυτή,θα είναι η ίδια! ...