~Η Απαγωγή~(Ποιος είπε πως ο έρωτας έρχεται μόνο σε καλές συνθήκες;)

#15

Τι θα φορέσω?
Τι θα κάνω Παναγιά μου?

-"Μην κουνιεσαι πέρα δώθε Έλι"φώναξε δυνατά η Νικόλ κάνοντάς με να σταματήσω και να την κοιτάξω.

-"Ήρεμα"είπε αργά και έπεσε απαλά με την πλάτη στο κρεβάτι μου.

-"Σε μια ωρα συναντιέμαι με τον αδελφό σου και δεν έχω βρει ουτε το βρακι που θα βάλω"είπα και άρχισα ξανά να πηγαινοερχομαι.

-"Στο είχα πει περιπου μια εβδομαδα πριν.Είχες χρονο"

-"Δεν βοηθάς Νικόλ"της είπα σταματώντας παλι.

Ξαφνικά χτύπησε το κουδούνι.Την κοίταξα με γουρλωμένα μάτια.

-"Αυτός είναι"είπε και γέλασε.

-"Μα σε μια ωρα είπαμε.Και θα πήγαινα εγώ απο το σπίτι σας"

-"Θέλει να σιγουρευτεί οτι δεν θα τον στησεις.Γιαυτό μου είπε οτι θα έρθει νωρίς."

-"Μιλάς σοβαρά?Και με αφήνεις να φωνάζω και κλαίγομαι δυο ωρες, ενω αυτός ερχόταν?"της φωναζα

-"Τελείωσες?"μου είπε με υψωμένο φρύδι.

-"Όχι..είσαι η πιο απαράδεκτη φιλη που είχα ποτε μου.Τώρα τελειωσα"

-"Τιμή μου"είπε και στα χέρια της είχε ενα φόρεμα μαυρο απλό.

-"Τι είναι αυτό?"της είπα σταυρώνοντας τα χέρια μου στο στήθος και κοιτάζοντάς την αμήχανα.

-"Φορά αυτό,σε 5 κατεβα"μου πέταξε το φόρεμα και βγήκε απο το δωματιο.

-"το παίρνω πίσω"της φώναξα να με ακούσει.

Κοίταξα το φόρεμα.Καθόλου προκλητικό.Οτι ήθελα.Είχα κανει ηδη ντουζ γιαυτό ντύθηκα γρήγορα και ισιωσα τα μαλλια μου.Βάφτηκα πολύ ελαφρά και τόνισα την μυρωδιά μου με το απαλό άρωμά μου.

Σε 15 λεπτά ήμουν έτοιμη.Με κοίταξα στον καθρέφτη και με χάζευα.Δεν περίμενα ποτε τον εαυτό μου ετσι μακριά από τις φόρμες και τα αθλητικά.Όχι οτι ήμουν αθλητική απλα ένιωθα πιο άνετα με τέτοιου είδους ρούχα.

Η πόρτα άνοιξε και μέσα μπήκε η Μαίρη.

-"πω πω πω,τι ομορφιές είναι αυτές?"είπε και άφησε μια ζακέτα που κρατούσε στο κρεβάτι μου.

-"Είμαι υπερβολική?"την ρώτησα και επειδή διέκρινε την ανησυχία μου δεν είπε τίποτα.Χαμογέλασε και με πλησιασε.

-"Είσαι πολύ όμορφη Ελίνα μου,αλλά νομιζω πως ο νεαρός αυτός κάτω δεν έχει ερθει να φτιαξει το καζανακι στο μπάνιο της Χειλις"είπε και γελασα.