~Η Απαγωγή~(Ποιος είπε πως ο έρωτας έρχεται μόνο σε καλές συνθήκες;)

#9

Οι ώρες περνούσαν βασανιστικά χωρίς να κάνω απολύτως τίποτα να το αλλάξω.Κοιτούσα τηλεόραση με την Χεΐλι.
Εγώ,η Χεΐλι και η ησυχία.
Άντε και κάνα δυο πατατάκια που είχα παρει.

-"Να αλλάξω?"

-"Μην τολμήσεις.Έχει American next top model"μου είπε και άρπαξε το τηλεκοντρόλ από κοντά μου.

-"Όπως θες"της είπα με τα χέρια υψωμένα ως ένδειξη παράδοσης.

Αν αναρωτιέστε τι κάνω εγώ με την Χεΐλι εδώ μέσα μόνες μας,καλά θα κάνετε να αναρωτιέστε για πολύ ακόμα διότι ούτε εγώ ξέρω.

Εγώ σαν φυσιολογικός άνθρωπος ξύπνησα και δεν υπήρχε κανένας στο σπίτι εκτός από την Χεΐλι.

Μοίρα?πεπρωμένο?Και όλα να με οδηγούν στην δολοφονία της?Δεν μου φαίνεται απίθανο γιατί το σύμπαν συνεργάζεται καλά τώρα τελευταία.Θα το μάθω γρήγορα όμως γιατί με είχε κάνει στην κυριολεξία δουλάρα της.

-"Ρε συ Ελίνα,αι βάλε να ψηθεί το φαγητό να φάμε,2 πήγε η ώρα"

Τι σας είπα?

Σηκώθηκα με νεύρα και κατευθύνθηκα στην κουζίνα.Έβαλα τα λαζάνια που μας είχε ετοιμάσει η Γκρέτα,στον φούρνο.

Μόλις ετοιμάστηκε το φαΐ την φώναξα να έρθει και εκείνη.

-"Νερό"με διέταξε.

Ποιον διατάζεις μωρή?εγώ είμαι η Ελ...

-"Τι κάθεσαι και με κοιτάς?νερό είπα"

Σηκώθηκα από την καρέκλα και πήγα στον νεροχύτη.

-"Από το ψυγείο"

Πήγα στο ψυγείο και έβγαλα το μπουκάλι.Της έβαλα νερό και κάθισα επιτέλους να φάω και εγώ.

-"είναι ζεστό.Βάλε παγακια"μου είπε δίνοντάς μου το ποτήρι της.

Το πήρα και όταν συνειδητοποίησα ότι δεν μπορεί να θέλει να κάνουμε ότι θέλει εδώ μέσα πια,πέταξα το ποτήρι στα μούτρα της.

Η αντίδρασή της εννοείται με έκανε να γελάω.

-"Θα σε σκοτώσω..παλιό.."φώναζε ενώ εγώ είχα ήδη φύγει από την κουζίνα.

Ανέβηκα στο δωμάτιό μου και έβαλα μουσική στο λάπτοπ μου καθώς ετοιμαζόμουν.

Αφού δεν είχα τίποτα να κάνω προγραμματισμένο τοτε θα δημιουργούσα κάτι μόνη μου.

Πέρασαν 30' και αφού είχα ήδη ντυθεί,κατέβηκα να πάρω το σκειτ μου.

Βγήκα από το σπίτι χαιρετωντας τους "bodyguards" που βρίσκονταν στην πύλη.

Προστασία λέει ο μπαμπάς μου.

Ο προορισμός μου ήταν άγνωστος.Άφησα το αεράκι να με οδηγεί μέσα στο δάσος που βρισκόταν ακριβώς δίπλα από το σπίτι μου.

Το φως του ήλιου που περνούσε μέσα από τις φυλλωσιές,μετέτρεπε το δάσος σε ένα μαγικό τοπίο.

Λόγω του ανώμαλου εδάφους το πήρα ποδαράτο,κρατώντας το σκειτ στην αγκαλιά μου.

Ξαφνικά την ερημιά σκότωσε μια συζήτηση που περιελάμβανε γέλια και έντονη ατμόσφαιρα.

Κρύφτηκα γρήγορα πίσω από εναν θάμνο.

Οι φωνές πλησίαζαν όλο και πιο πολύ κάνοντάς τους να ακούγονται ακριβώς μπροστά απο το κρησφύγετό μου.

-"Χαχαχ..σιγά ρε μαλάκα που θα την ρίξεις"

-"την έχω ρίξει ηδη φιλέ μου"

-"Και πώς μπορούμε να σε πιστέψουμε?"

-"σήμερα θα περάσω από το σπίτι της και θα την πάρω να βγούμε.Θα σας στείλω φωτογραφία όταν θα την έχω ρίξει στο κρεβάτι."

-"Έτσι ρε.."

Τζζζζ,τζζ..

Γαμώτο ήμουν σε θάμνο με μέλισσες.Ψυχραιμία Έλι.. Μην φωνάξεις και μην τρέξεις σαν ακρίδα.Ήρεμα..

Γελούσαν και μετα από λίγο απομακρύνθηκαν.

Επιτέλους..

-"Χριστέ μου.."φώναζα και πετάχτηκα απο την φωλιά μου.
"καημένη μου κοπελα..με ποιον πας να μπλέξεις.."έλεγα σιγανά και σκεφτόμουν ποσο ηλίθια θα ηταν να κανει κάτι με έναν τέτοιο τύπο.

-"Τι κάνεις εδώ?"

Τσίριξα τόσο δυνατά που μέχρι και τα πουλιά μετανάστευσαν.

-"Ρε Νικολ.."

-"Σιγά ντε..βγήκες για σκέιτ? "

-"όχι καλέ..το έφερα να πάρει λίγο αέρα"

-"Χα..γελάσαμε.Πάμε για ψώνια?"

-"Τώρα?"

-"Του χρόνου τέτοια ωρα είναι καλά?"

-"Αναλόγως αν έχω κανονίσει κάτι"

-"για τώρα λεω..πάμε?"

-"πάμε,αλλά μέχρι τις 5 το απόγευμα θα έχουμε γυρίσει"

Έγνεψε.

-"να περάσω από το σπίτι μου να αλλάξω πρώτα"

-"μια χαρά είσαι και έτσι..άντε πάμε θα κλείσουν τα μαγαζιά παιδάκι μου,κουνησου"φώναζε και με τραβούσε μανιακά.

Πώς την αντέχω μου λέτε?

Φύγαμε και έτσι σπορ ντυμένα, πήγαμε στο κοντινότερο εμπορικό κεντρο.

Γυρίσαμε πίσω περίπου 6.

Αλλά όταν γυρίσαμε ήθελα να μην το είχα κάνει ποτέ.

----------------------------------------

Δεν ξέρω τι καταλάβατε οτι πρόκειται να γίνει πάντως θα είναι κάτι απρόβλεπτο και άσχημο.Τα λέμε στο επόμενο κεφαλαιο,μεχρι τοτε πολλά φιλια💘💘