~Η Απαγωγή~(Ποιος είπε πως ο έρωτας έρχεται μόνο σε καλές συνθήκες;)

#7

Το επόμενο πρωί ξύπνησα..μεσημέρι!

Οπότε όπως καταλάβατε..δεν ήταν πρωί.

Όλο το δωμάτιο μοσχομύριζε φαγητό.Πάντως είχε μια παράξενη μυρωδιά.Μυρωδιά..ψόφιου.

Οπότε όπως καταλάβατε..Δεν ήταν φαγητό.

Σούφρωσα την μούρη μου για τις βλακίες που πετούσα.Αφού δεν ήπια πολύ χθες.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι και κατευθύνθηκα προς το μπάνιο.Έκανα ένα γρήγορο ντουζ και ετοιμάστηκα να κατέβω κάτω στην τραπεζαρία.Εκεί ήταν όλοι.

Ο Μπαμπάς μου,το βλαμμένο,η Σκυλ..εε Χεΐλι,η Μαίρη και η Γκρέτα.

-"Γιατί είναι έτσι η μούρη σου;"μου είπε ο Γιώργος.

Και ναι..είχα ακόμη την σουφρωμένη μούρη από πριν.

-"Καλημέρα κοριτσάκι μου",μου είπε η Μαίρη και σηκώθηκε να με φιλήσει.

-"Καλημέρα"απάντησα και εγώ με ένα χαμόγελο.

-"Μικρή,νωρίς σηκώθηκες",είπε ο Μπαμπάς μου ο οποίος άληφε 6 ΟΛΟΚΛΗΡΑ ψωμί του τοστ με σοκολάτα και μαρμελάδα.Όχι και τα δύο μαζί,γιατί θα τον είχα αποκληρώσει από πατερα μου.

Μεσημέρι και ο πατερας μου έτρωγε ακόμη πρωινό.

-"Μπαμπά,πολύ τρως",του απάντησα με το ίδιο ύφος.

-"Σε αντίθεση με εσένα που είσαι μισή μερίδα.."

-"Τι λες ρε μπαμπά;Δεν την βλεπεις;100 κιλά άνθρωπος είναι να πούμε"πετάχτηκε ο Γιώργος.

Αυτουνού ποιος του έδωσε το δικαίωμα να μιλαει;

-"Σκάσε βλακα",είπα και έκατσα στο τραπέζι.

Το βλέμμα μου έπεσε αμέσως σε ένα κουτί που βρισκόταν πάνω στο τραπέζι.

-"Τι είναι αυτό;",ρώτησα όταν το είχα στα χέρια μου και το επεξεργαζόμουν.

-"Μανιτάρι μαγικό..Δεν βλέπεις;",είπε η Χέιλι η οποία έπινε μόνο χυμό.

Ναι..Μην χαλάσει την σιλουέτα της και δεν χωράμε να περάσουμε την πόρτα.

-"είναι το δώρο που σου πήραμε από τις διακοπές"είπε η Μαίρη

-"Δεν ήταν ανάγκη"Έλεγα ενώ είχα πέσει στην κυριολεξία με τα μούτρα να το ανοίξω.

Ήταν ένα κολιέ.

Πολύ όμορφο,με διαμαντάκια στην αλυσίδα και ένα μισοφέγγαρο να κρέμεται.

-"Είναι πανέμορφο.Σε ευχαριστώ Μαίρη"

-"Αα την τιμή πρέπει να την έχει η Χεΐλι..εκείνη στο διάλεξε"